Εφυγα με την αδερφή μου, τη μητέρα μου και κάποιους άλλους και κατευθυνθήκαμε στα σύνορα προς την Αγκόλα. Υπήρχαν στρατιώτες παντού, έγινε μεγάλη καταδίωξη
Περισσότερα.. »Ολη αυτή η ιστορία με έριξε στα ναρκωτικά. Επαιρνα πολύ καιρό μετά τα βασανιστήρια. Τώρα προσπαθώ να αποτοξινωθώ και να ξεκινήσω μια καινούργια ζωή
Περισσότερα.. »Ερχόμενος στην Ελλάδα δεν είχα πολλές πληροφορίες για τη χώρα. Βασικός μου στόχος ήταν να φύγω και να πάω Αγγλία, όπου μένουν πολλοί συγγενείς μου. Νόμιζα πως στην Ελλάδα τα αγγλικά θα με βοηθούσαν, αλλά μάταια. Οι περισσότεροι δεν ήξεραν. Τους ρωτούσα κάτι, δεν μου απάνταγαν. Νομίζω πως πολλοί Ελληνες δεν συνεργάζονται με μας και αυτό είναι κάτι που, αν είσαι αλλοδαπός, το νιώθεις και το βλέπεις καθημερινά παντού. Στη χώρα μου ήμουν τοξικομανής. Επινα καθημερινά. Οσο κράτησε το ταξίδι μου στην Ευρώπη, περίπου τρεις μήνες, σταμάτησα. Ηταν σκληρό και επίπονο. Και για πολλούς
Περισσότερα.. »Σήμερα ο «Ξένιος Δίας» είναι λίγο διαφορετικός, προσπαθώντας να συμβαδίσει με «το πνεύμα» των Χριστουγέννων. Ειδικά τώρα που από μπαζάρ σε μπαζάρ κι από έρανο σε έρανο όλοι μας βολεύουμε τις ενοχές μας για τους αδύναμους, αντί για την ιστορία ενός μετανάστη αντιγράφουμε «λίγο» Νίτσε που μιλάει για όλους εμάς τους συμπονετικούς. ( «Ετσι μίλησε ο Ζαρατούστρα», μτφρ. Αρη Δικταίου) «Ω φίλοι μου! Ακούστε πώς μιλά ο γνώστης: Ντροπή, ντροπή, ντροπή – αυτή ’ναι η Ιστορία των ανθρώπων! (…) Αληθινά, δεν τους μπορώ τους συμπονετικούς, που είναι μακάριοι μέσα στη συμπόνια τους: τους
Περισσότερα.. »Ταξίδεψα από το Κονγκό στη Σερβία και από εκεί ήρθα στην Ελλάδα. Ηταν Ιούλιος του 2012. Μας έπιασαν όμως στα σύνορα. Μας πήγαν σε κάτι κρατητήρια και μας κράτησαν μια βδομάδα. Μας έδωσαν από ένα προειδοποιητικό απέλασης τριάντα ημερών και μας άφησαν να φύγουμε. Αυτό που μου έμεινε είναι το γεγονός ότι πολλοί δεν είχαν ούτε λεφτά ούτε τρόφιμα. Αν ήθελε κάποιος να έρθει στην Αθήνα ή να φύγει κατευθείαν από την Ελλάδα πώς θα το έκανε; Κατάφερα να έρθω στην Αθήνα. Βρήκα κάποιους συμπατριώτες μου και έμεινα μαζί τους, πληρώνοντας ένα μερίδιο από
Περισσότερα.. »Μας έβαλαν δέκα δέκα σε μια βάρκα και μας πέρασαν απέναντι. Σιωπηλά. Με κουβάλησαν οι πρόσφυγες για να φτάσουμε στο πρώτο τουρκικό χωριό
Περισσότερα.. »Οπως πολλοί νέοι άνθρωποι στην Ελλάδα λένε σήμερα ότι θα φύγουν λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα, έτσι και εγώ σκεφτόμουν πάντα ότι θα φύγω από το Ιράν. Ημουν ήδη αποφασισμένη από μικρή να κάνω την υπέρβαση και να ανοίξω τα φτερά μου, να γνωρίσω κάτι καινούργιο, διαφορετικό. Ξεκίνησα μαθήματα αγγλικών και αλληλογραφία με ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Τότε δεν υπήρχε το Ιντερνετ και βρίσκαμε ανθρώπους να αλληλογραφήσουμε μέσω κάποιων περιοδικών που έρχονταν από το εξωτερικό με επιστολές, φωτογραφίες και διευθύνσεις ανθρώπων που ήθελαν κι αυτοί να αλληλογραφήσουν με κάποιον άγνωστο
Περισσότερα.. »
Από μικρός ονειρευόμουν να έρθω στην Ευρώπη. Ηθελα να ζήσω τη ζωή μου ελεύθερος, ήθελα να βοηθήσω και την οικογένειά μου. Ο πατέρας μου είναι μεγάλος. Δανείστηκα λεφτά και ξεκίνησα. Φύγαμε τον Απρίλιο του 2004 από την πόλη μου και κατευθύνθηκα προς το Καράτσι, μια μεγάλη πόλη. Μας έβαλαν σε φορτηγά και μας πήγαν στα σύνορα με το Ιράν, στο Μαντμπιλού. Μόλις φτάσαμε στο Ιράν, μας πήγαν να μείνουμε σ’ ένα δωμάτιο μέχρι να έρθουν να μας παραλάβουν και να προχωρήσουμε πάλι. Ημουν εγώ και άλλα 20 άτομα. Μείναμε εκεί μια βδομάδα. Ενα βράδυ,
Περισσότερα.. »Είμαι πολιτικός πρόσφυγας από το Αφγανιστάν. Στην Ελλάδα βρίσκομαι από το 2003. Ζω όλο αυτό τον καιρό στην Αθήνα και δραστηριοποιούμαι στο Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μετανάστευση σε συνάρτηση με τη δική μου προσπάθεια να αποκτήσω χαρτιά. Ηταν για μένα ένας λόγος παραπάνω να ασχοληθώ και να βοηθήσω και εγώ με τη σειρά μου άλλους, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Και εγώ προσωπικά αλλά και το Δίκτυο συνδεόμαστε με ευρωπαϊκά και άλλα διεθνή δίκτυα. Προσπαθούμε να παλέψουμε για το μεταναστευτικό σε ένα ευρύτερο πλαίσιο,
Περισσότερα.. »Είμαι από την Ακτή Ελεφαντοστού. Στην Ελλάδα ήρθα πριν από δύο χρόνια. Εδώ στην Κατεχάκη έχω έρθει για να βγάλω χαρτιά, να είμαι νόμιμος. Μου είπε ένας φίλος πως τώρα που δημιούργησαν τη νέα υπηρεσία είναι πιο εύκολο να βγάλω ροζ κάρτα και ίσως έχω ελπίδες. Γι’ αυτό περιμένω από τόσο νωρίς, για να πάρω σειρά. Είχα προσπαθήσει παλιότερα στην Πέτρου Ράλλη, στην παλιά υπηρεσία, αλλά μάταια. Θυμάμαι που πήγαινα από το βράδυ και περίμενα μέχρι να ανοίξουν τις πόρτες, μπας και τα καταφέρω να μπω και να πάρω κάποιο νόμιμο έγγραφο για να
Περισσότερα.. »
Στην Ελλάδα ήρθα το 2002 από τη Γεωργία. Είχε προηγηθεί η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, πόλεμος μετά με τη Ρωσία και ένας εμφύλιος. Θυμάμαι ότι δεν είχαμε νερό ούτε φαγητό. Πηγαίναμε από το βράδυ και παίρναμε σειρά για να αγοράσουμε ένα κομμάτι ψωμί. Το ρεύμα ερχόταν μόνο για πέντε ώρες και ύστερα το έκοβαν. Επίσης, το νερό έπρεπε να το προμηθευτούμε από διάφορα σημεία. Κατέβαινα από τον πέμπτο όροφο για να γεμίσω δοχεία για να μπορέσω να φτιάξω φαγητό και να πλυθούμε εγώ και η οικογένειά μου. Εχω δύο παιδιά. Τότε ήταν μωρά. Μετά,
Περισσότερα.. »
Γεννήθηκα στην Κορυτσά. Πήγα στην Ελλάδα οκτώ χρονώ, το 1996, και μεγάλωσα στην Κατερίνη, σ’ ένα περίεργο περιβάλλον. Από τη μια διακρίσεις για το ότι ήμουν Αλβανός, από την άλλη διακρίσεις για τη σεξουαλική μου ταυτότητα. Κυρίως στο σχολείο αυτά. Στα 16 μου έκανα δειλά δειλά τις πρώτες επαφές με γκέι άτομα. Στα 17 άρχισα να βγαίνω στη Θεσσαλονίκη, στα γκέι μπαρ. Θυμάμαι πρώτη φορά είχα πάει στο Bigaroon και στο Wager, που έχει πια κλείσει. Αξέχαστες βραδιές, πολύ γέλιο και κέφι. Κανένας Αλβανός στην Ελλάδα δεν λέει ότι είναι Αλβανός, και ειδικά οι
Περισσότερα.. »
Πριν από τέσσερα χρόνια ξεκίνησα από τη χώρα μου, το Μπανγκλαντές. Πήρα τουριστική βίζα για Τουρκία και από εκεί πέρασα στην Ελλάδα. Ολα έγιναν μέσα σε μια νύχτα, δεν ξέραμε πού πηγαίναμε και ξαφνικά βρέθηκα στην Αθήνα. Ηθελα να φύγω, να πάω σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά ήξερα κάποιους συμπατριώτες μου εδώ οι οποίοι ζουν χρόνια και με βοήθησαν να βρω δουλειά, σπίτι και έμεινα. Στο Μπανγκλαντές αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα. Είμαστε μία από τις πλέον πολυπληθείς χώρες του κόσμου. Ο κάθε άνθρωπος διεκδικεί γη για να μπορέσει να ζήσει, όμως μόνο αυτοί που
Περισσότερα.. »Είμαι από το Πακιστάν. Στην Ελλάδα ήρθα το 1997. Στη χώρα μου υπήρχε πολλή φτώχεια και έτσι αναγκάστηκα να φύγω. Ηρθα με σκοπό να πάω στην Ιταλία. Περιμένοντας όμως τη σειρά μου, διότι αυτά δεν γίνονται μέσα σε μια μέρα, μου δόθηκε η ευκαιρία να μείνω. Βρήκα δουλειά και εγκαταστάθηκα. Με τους νόμους του ’98 και του 2001 για τη νομιμοποίηση των αλλοδαπών μού δόθηκε και η ευκαιρία να φτιάξω τα χαρτιά μου. Η ζωή για έναν μετανάστη ήταν κάπως καλύτερη τότε και πιο εύκολη. Οσο όμως περνούσαν τα χρόνια και καταλάβαινα την ελληνική πραγματικότητα,
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
