Tο νέο ενεργειακό μοντέλο πρέπει να κινείται στην κατεύθυνση του τέλους της εποχής για τα ορυκτά καυσίμα, που είναι κάτι το αναπόφευκτο, μια και ο περιορισμός της χρήσης τους είναι μια επείγουσα αναγκαιότητα για να περιορίσουμε τις κλιματικές αλλαγές και συγχρόνως τη συνολική και τοπική ρύπανση
Περισσότερα.. »
Του Κωνσταντίνου Φίλη* Η Τουρκία φαίνεται αποφασισμένη να οξύνει τα πνεύματα στην Ανατολική Μεσόγειο. Προκρίνει, λοιπόν, την κλιμάκωση ως την ενδεδειγμένη απάντηση στην (αυτο)περιθωριοποίησή της από τις ενεργειακές διεργασίες στην περιοχή. Πράγματι, η Αγκυρα παρακολουθεί τα τελευταία χρόνια διαπραγματεύσεις, συνεννοήσεις, συμφωνίες, τόσο σε διακρατικό όσο και σε εταιρικό επίπεδο, ανήμπορη να τις επηρεάσει προς όφελός της. Η «απουσία» της από τον καθορισμό Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) και τη συνακόλουθη συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων που διαμοιράζονται σ’ αυτές, όπως επίσης και η περιφρόνηση για τις εκπεφρασμένες ενστάσεις της έναντι των διαγωνισμών για την εξόρυξη του ορυκτού
Περισσότερα.. »
Του Κωστή Παπαϊωάννου* Στο πλαίσιο της πολιτικής ελέγχου της παράτυπης μετανάστευσης (σύλληψη «παραβατών», επιστροφή στη χώρα καταγωγής, αποθάρρυνση νέων αφίξεων) αναπτύσσονται εκτεταμένες επιχειρήσεις στο εσωτερικό και στα σύνορα: φράχτης στον Εβρο, Επιχείρηση «Ασπίδα», «Ξένιος Ζευς». Η κριτική στην ασκούμενη πολιτική εστιάζεται κυρίως στα ζητήματα δικαιωμάτων, τις συνθήκες κράτησης και τους θανάτους στο Αιγαίο. Η συνήθης απάντηση στην κριτική είναι πως η αποτελεσματική αποτροπή αναγκαστικά έχει και θύματα. Το είπαν καθαρά ο κ. Πλεύρης -«η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται, αν δεν υπάρχουν απώλειες, και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί»-
Περισσότερα.. »
Της Μάνιας Παπαδημητρίου* Ο λόγος για το σχέδιο προγράμματος πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ –που συντομευμένο δημοσιεύθηκε για διαβούλευση– εξεγείροντας τόσες καλλιτεχνικές και καλλιτεχνίζουσες συνειδήσεις, ώστε πραγματικά προκαλεί τον καθένα να τοποθετηθεί όχι επί της ουσίας αλλά επί των αντιδράσεων! Αλήθεια, γιατί τόσες και τόσο έντονες αντιδράσεις; Ορισμένες μάλιστα χωρίς κανένα ουσιαστικό επιχείρημα και με ύφος –ορισμένες φορές υβριστικό και χυδαίο– που υπονομεύει τον όποιο δημόσιο διάλογο; Τι άραγε προκάλεσε τόση ταραχή; Μήπως γιατί διαβλέπουν ότι το μνημόνιο στον πολιτισμό, που προϋπήρξε και με δική τους ευθύνη του πραγματικού Μνημονίου και οδήγησε σε δραστική περιστολή και
Περισσότερα.. »
Του Ζώη Πεπέ* Αν και σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της ΕΚΤ και της ΤτΕ οι ελληνικές τράπεζες πέρασαν την πανευρωπαϊκή άσκηση προσομοίωσης και πρακτικά δεν εμφανίζουν υπό τη δυναμική αξιολόγηση κεφαλαιακές ανάγκες, είναι κοινό μυστικό, πρώτον, ότι η όποια επιτυχία οφείλεται αποκλειστικά στους φορολογουμένους και, δεύτερον, ότι δεν πρόκειται τα οφέλη να επιστρέψουν σε αυτούς. Αλλωστε την περασμένη άνοιξη, «σκανδαλωδώς» εξαιρέθηκε από τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, αν και βασικός μέτοχος στις τέσσερις συστημικές τράπεζες. Αποτέλεσμα ήταν η περιουσία του ΤΧΣ, δηλαδή του ελληνικού Δημοσίου, να απομειωθεί πάνω από 8 δισ
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Νέο χτύπημα κι αυτό κατακούτελα δέχτηκε το διαβόητο Grexit. Τούτη τη φορά από τον Μπαρόζο. Είχε προηγηθεί ο Βαν Ρομπάι με το βιβλίο του που κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. Τώρα, ο απερχόμενος πρόεδρος της Κομισιόν μάς λέει ό,τι υποψιαζόμασταν, αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν φροντίσει να το κρύψουν για να δικαιολογήσουν τις ολέθριες επιλογές τους. Με διαφορετικό ύφος από τον Ρομπάι, ο Μπαρόζο αυτοαποθεώνεται: «Πώς έπεισα τη Μέρκελ να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ», «πώς γλίτωσα την Ιταλία από το ΔΝΤ». Βλέπω να γεμίζουν οι ιταλικές και οι ελληνικές πόλεις με
Περισσότερα.. »Του Γιώργου Μαργαρίτη* Η πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβερνώσα «συγκυβέρνηση» και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινείται, στο επίπεδο της έντασης φραστικά μεν στα όρια της κοσμιότητας, σκηνοθετικά δε της απόλυτης ρήξης. Στο επίπεδο της ουσίας όμως και του πολιτικού σχεδιασμού οι διαφορές ανάμεσα στους δύο μονομάχους γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτες. Και οι δύο πλευρές ομνύουν στη σύντομη απαλλαγή της χώρας από τα Μνημόνια, χωρίς όμως να προσδιορίζουν το ποιες από τις μνημονιακές δεσμεύσεις θα αναιρεθούν και ποιες θα παραμείνουν σε ισχύ. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα, μετά την «επίδειξη ισχύος» των χρηματοπιστωτικών κέντρων
Περισσότερα.. »
Του Τάσου Παππά Δεν ήθελε να μιλήσει για τα εσωτερικά προβλήματα από τις Βρυξέλλες, αλλά αναγκάστηκε να το κάνει απαντώντας σε σχετική ερώτηση. Μας είπε λοιπόν ο πρωθυπουργός αμέσως μετά τη λήξη των εργασιών της συνόδου κορυφής, παίρνοντας και το ανάλογο ύφος, ότι δεν περιμένει επιβράβευση (για ποιο λόγο άραγε;) από την αντιπολίτευση, ωστόσο θα είναι καλό για τη χώρα να υπάρξει μια μίνιμουμ συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων, ώστε η Ελλάδα να βαδίσει συντεταγμένα προς την έξοδο από την κρίση και να στείλει ένα μήνυμα ενότητας στις αγορές, τους εταίρους και τους δανειστές
Περισσότερα.. »
Του Βίκτωρα Νέτα Μια μεγάλη νεροποντή, που προκάλεσε σοβαρές καταστροφές σε πολλές περιοχές της Αττικής, έβγαλε για ακόμη μία φορά στην επιφάνεια τις μεγάλες πληγές της ευρύτερης περιοχής της πρωτεύουσας, αλλά και ανέδειξε την ανεπάρκεια και την απρονοησία του κρατικού μηχανισμού. Δημιουργήθηκαν αυτές οι μεγάλες πληγές από την άναρχη δόμηση και τις πολεοδομικές παρανομίες, που είχαν ως συνέπεια να μπαζωθούν και να οικοπεδοποιηθούν ρέματα, χωρίς να κατασκευαστούν, έστω και στοιχειώδη, αποχετευτικά έργα. Νομιμοποιήθηκαν οι παρανομίες, χωρίς να ληφθεί πρόνοια από τον κρατικό μηχανισμό και προπαντός από την Τοπική Αυτοδιοίκηση -τις περιφέρειες και τους δήμους-
Περισσότερα.. »Της Αντας Ψαρρά Με τη Γιάννα Αγγελοπούλου δεν μας συνδέει και δεν θα μας συνδέσει και ποτέ τίποτα παραπάνω από το φύλο! Πολλώ δεν μάλλον που ειδικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες και οι σπατάλες επί προεδρίας της μάς βρίσκουν απολύτως απέναντι. Η οικονομική καταστροφή που ακολούθησε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών στην Ελλάδα, οι εμπλοκές των πρωταθλητών με το ντόπινγκ και οι εγκαταλελειμμένες και σχεδόν κατεστραμμένες άχρηστες εγκαταστάσεις δικαίωσαν όσους τότε υποστήριζαν σταθερά την αντίθεσή τους με τη διοργάνωση, προκαλώντας μάλιστα και σφοδρές αντιδράσεις (προδότες κ.ά.). Η Γιάννα Αγγελοπούλου έχει από τότε την «πολυτελή» διαδρομή
Περισσότερα.. »
Του Φίλιππου Σαχινίδη* Η συζήτηση για το χρέος πρέπει να ξεκινά από διαπιστώσεις, για να μπορούμε να αξιολογήσουμε τις προτάσεις πολιτικής που κατατίθενται. 1) Σήμερα, το χρέος βρίσκεται στα 318 δισ., δηλαδή κοντά στο επίπεδο που ήταν το 2009, παρά το γεγονός ότι στα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν τροφοδοτήθηκε από νέα ελλείμματα. Σε αυτό κομβικό ρόλο έπαιξαν το PSI και η επαναγορά μέσω των οποίων αφαιρέθηκαν από το χρέος 126 δισ. Χωρίς το PSI και τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ από το 2009 το χρέος θα είχε ξεπεράσει τα 400 δισ. Η αύξηση του
Περισσότερα.. »
Του Σπύρου Λαπατσιώρα* Το χρέος είναι «βιώσιμο» όταν μπορεί να πληρώνεται και αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι μπορεί να πληρώνεται. Η συσχέτιση του χρέους με το ΑΕΠ δεν αποτελεί σαφές κριτήριο «βιωσιμότητας». Η Ισπανία βρέθηκε, προ της χρεοκοπίας το 2011, με δημόσιο χρέος κάτω του 40% επί του ΑΕΠ το 2008, ενώ το αξιόχρεο της Ιαπωνίας (με πάνω από 200% χρέος επί του ΑΕΠ) δεν αμφισβητήθηκε. Μπορεί να κριθεί πιο βάσιμα η «βιωσιμότητα» ενός χρέους, αν εξεταστεί τι πρέπει να πληρώνεται σε σχέση με τα διαθέσιμα χρήματα (τα οποία προέρχονται από έσοδα και δάνεια) κατ’
Περισσότερα.. »
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου* Οι πάντες στην Ελλάδα σήμερα, από την άκρα Δεξιά, διαπερνώντας το όποιο Κέντρο, μέχρι και το ΚΚΕ, είναι σκληρά τοποθετημένοι στο στρατόπεδο του κρατισμού. Κι ευαγγελίζονται πολιτικές για έξοδο από την κρίση που στηρίζονται στις ίδιες αντιλήψεις και κοσμοθεωρία με αυτές που μας βύθισαν σε αυτήν. Οι εξοντωτικοί φόροι, η τεράστια γραφειοκρατία και το ατέλειωτο Δημόσιο, οι ελάχιστες ιδιωτικοποιήσεις, η περίπου ασήμαντη συρρίκνωση του κράτους και η επιβολή άνωθεν κανόνων και περιορισμών για όρια μισθών, συντάξεων κ.λπ. μήπως είναι επιλογές που ακουμπούν πάνω στις αρχές της οικονομίας της αγοράς και
Περισσότερα.. »
Του Παναγιώτη Λιαργκόβα* Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το επίπεδο του χρέους είναι βιώσιμο όταν επιτρέπει σε μια χώρα-οφειλέτρια να καλύψει τις τρέχουσες και μελλοντικές υποχρεώσεις εξυπηρέτησης του χρέους της στο ακέραιο, χωρίς την προσφυγή σε περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους ή αναδιάρθρωση, αποφεύγοντας τη συσσώρευση καθυστερούμενων οφειλών, ενώ επιτρέπει ένα αποδεκτό επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης. Σύμφωνα με την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους που συμπεριλαμβάνεται στην τέταρτη αναθεώρηση του δεύτερου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής (Μνημόνιο) της Ελλάδας, το χρέος της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2014 θα ανέλθει στο
Περισσότερα.. »
© 2024 Εφημερίδα των Συντακτών | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
