13/11/13 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Αντιγόνη Βαλάκου: 1930 - 2013

Η αισθαντική Ιουλιέτα που έγινε Ηλέκτρα και Μάνα Κουράγιο

Ηταν από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς του κοινού. Δέθηκε μαζί της από το σινεμά, θαύμασε την τέχνη της από το θέατρο, που ήταν το μεγάλο πάθος της ζωής της. Και συγχρόνως υπήρξε μια σεμνή, αξιοπρεπής, ήρεμη κυρία, που μέχρι το τέλος της ζωής της θύμιζε ένα εύθραυστο κορίτσι.
      Pin It

Αντιγόνη ΒαλάκουΗταν από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς του κοινού. Δέθηκε μαζί της από το σινεμά, θαύμασε την τέχνη της από το θέατρο, που ήταν το μεγάλο πάθος της ζωής της. Και συγχρόνως υπήρξε μια σεμνή, αξιοπρεπής, ήρεμη κυρία, που μέχρι το τέλος της ζωής της θύμιζε ένα εύθραυστο κορίτσι

 

 

Της Εφης Μαρίνου

 

Η Αντιγόνη Βαλάκου δεν είναι πια ανάμεσά μας. Η μνήμη της όμως έχει κατοικήσει για πάντα στο ελληνικό θέατρο ως Οφηλία, Μαρία Στιούαρτ, Ιουλιέτα, Αννα Φρανκ, Εντα Γκάμπλερ, Μπερνάρντα Αλμπα, Κυρά της Θάλασσας, Βεατρίκη, Αρετούσα, Μάνα Κουράγιο. Οπως επίσης ως Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Κασσάνδρα, Αγαύη, Ιφιγένεια, Μήδεια του Σενέκα. Στα εξήντα χρόνια της καριέρας της, η Αντιγόνη Βαλάκου έπαιξε ένα πλήθος σημαντικών ρόλων του ξένου, ελληνικού ρεπερτορίου, αλλά και του αρχαίου δράματος.

 

Αντιγόνη ΒαλάκουΘα τη θυμόμαστε πάντα λεπτή, περιποιημένη, με κοντό μαλλί και νεανικό ντύσιμο. Και πάντα μ’ ένα τσιγάρο στο χέρι, αφού ήταν φανατική καπνίστρια. Θυμάμαι κάθε φορά που τη συναντούσα, ένα τσιγάρο άναβε και έσβηνε στο χέρι της. Ηρεμη, σοβαρή, αξιοπρεπής, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, σταθερά προσηλωμένη στο θέατρο. Τη μνήμη των παλαιότερων έχει σφραγίσει η ερμηνεία της στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, που σκηνοθέτησε ο Σπύρος Ευαγγελάτος το 1972 στην Επίδαυρο.

 

"Η τρελή του Σαγιό" Αντιγόνη ΒαλάκουΗ μεγάλη πρωταγωνίστρια, η ενζενί που άφησε εποχή, έφυγε προχτές από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, νοσηλευόμενη εδώ και μια εβδομάδα στον «Ευαγγελισμό». Γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα και το 1946, σε ηλικία 16 ετών, μετακόμισε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Στη διάρκεια των δύο τελευταίων τάξεων του Γυμνασίου φοίτησε παράλληλα στο «Θεατρικό Σπουδαστήριο» του Βασίλη Ρώτα. Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο έγινε τότε, στο «Νυφιάτικο τραγούδι» του Περγιάλη. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον θίασο της Κατερίνας και αργότερα με τον θίασο Μανωλίδου-Αρώνη-Χατζίσκου (1951-1952). Το 1958 τιμήθηκε με το θεατρικό έπαθλο της Μαρίκας Κοτοπούλη για την ερμηνεία της στον ρόλο της Αννας Φρανκ με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη.

 

Νεαρή ακόμα προσλαμβάνεται στο Εθνικό Θέατρο όπου ερμηνεύει πρωταγωνιστικούς ρόλους στο «Χειμωνιάτικο παραμύθι» του Σέξπιρ ως Περντίτα, στον «Δρόμο του ποταμού» του Μόργκαν, στο «Ανθρωπος του διαβόλου» του Μπέρναρντ Σο και στην «Κολόμπ» του Ανούιγ.

 

Ενα βράδυ του 1953, όταν έπαιζε στο «Χειμωνιάτικο παραμύθι», έκανε την πρώτη της γνωριμία με τον κόσμο του σινεμά. Μετά την παράσταση κι ενώ ακόμα φορούσε το κοστούμι του ρόλου, ο Ντίνος Δημόπουλος την πήρε από το χέρι και την οδήγησε στον Φίνο. Ετσι γύρισε την πρώτη της ταινία «Οι ουρανοί είναι δικοί μας». Ακολούθησαν κι άλλες, ανάμεσά τους: «Το αμαξάκι», «Γκόλφω», «Η μοίρα γράφει την ιστορία», «Χαμένα όνειρα». Το 1965 τελείωσε οριστικά με τον κινηματογράφο αποφασισμένη να αφοσιωθεί χωρίς περισπασμούς στο θέατρο: «Δεν είχα την ίδια επαφή με το κοινό. Δεν μπορούσα να λειτουργήσω σωστά και ευτυχώς είχα την ευκαιρία να επιλέξω» έλεγε.

 

Παρά την εμπειρία της σε τραγικούς ρόλους, κάθε φορά που έπαιζε στην Επίδαυρο «ένιωθε σαν να πήγαινε στον άλλο κόσμο και ερχόταν». Η συμβουλή της προς τους νέους ήταν σκληρή δουλειά, ακόμα κι αν έχουν ταλέντο: «Αν το θέατρο δεν είναι γι’ αυτούς ανάγκη προσωπικής έκφρασης, να μην το ακολουθήσουν. Να κάνουν κάτι άλλο… Το θέατρο θέλει αφοσίωση, μόχθο».

 

Εκτός από τη συστηματική παρουσία της στις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου -πρωταγωνίστησε σε πάνω από 40 έργα-, η Αντιγόνη Βαλάκου δίδαξε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου για δύο δεκαετίες, μεταφέροντας στους μαθητές της τις γνώσεις και το ήθος της.

 

Παρά τις μεγάλες επιφυλάξεις της για την τηλεόραση, συμμετείχε σε κάποια σίριαλ: «Αθάνατες ιστορίες αγάπης» το 1976 στην ΥΕΝΕΔ, «Μικρογραφίες» το 1987 στην ΕΤ1, «Ξένος ανάμεσά μας» το 2005 στον ΑΝΤ, «Οδός Πανεπιστημίου δεν υπάρχει» το 1985 στην ΕΡΤ, «Περί ανέμων και υδάτων» το 2000 στο Mega δίπλα στον Θανάση Βέγγο και τον Σπύρο Παπαδόπουλο. «Η τηλεόραση δεν είναι στις προτεραιότητές μου», έχει πει σε συνέντευξή της. «Πρέπει να υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να το κάνω. Οχι ότι δεν αναγνωρίζω πως έχει μεγάλη αξία. Και μόνο ότι απευθύνεται σε ένα πλατύ κοινό, είναι σπουδαίο στοιχείο, αλλά επιμένω στην ύπαρξη κατάλληλων συνθηκών. Εχω αρνηθεί πολλές φορές τηλεοπτικές προτάσεις».

 

Μοναδική ήταν η ερμηνεία της στη «Ρόουζ» του Μάρτιν Σέρμαν το 2000, καθώς και στον τελευταίο ρόλο της ζωής της, τη Μαντάμ Φλο, που έπαιξε πέρσι στο Αγγέλων Βήμα σε σκηνοθεσία Γιώργου Καραμίχου.

 

Η Αντιγόνη Βαλάκου δήλωνε λιτοδίαιτη, ολιγαρκής και θεωρούσε ύψιστη τιμή να την αποκαλούν θεατρίνα παρά πρωταγωνίστρια. Επιθυμία της ήταν να έχει υγεία: «Και δεν εννοώ αυτό που λέμε “να έχουμε την υγεία μας” που το θεωρώ το πρώτο και το πιο σημαντικό. Μιλάω ειδικά για την ψυχική, νοητική υγεία, να υπάρχει κίνητρο εσωτερικό ώστε να μπορείς να δημιουργείς, να δρας. Αυτό επιθυμώ. Δεν θα ήθελα ποτέ να δω έναν άλλον εαυτό που να μη ζει, να μην έχει επιθυμίες. Δεν θα ήθελα να συμβεί σε εμένα αυτό. Και αυτό εννοώ υγεία. Να μπορείς να συμμετέχεις στη ζωή. Μόνο όταν υπάρχει ψυχική και νοητική υγεία μπορείς να ονειρεύεσαι. Η αδράνεια για μένα είναι αρρώστια. Το να νιώθεις άβολα σε μια κατάσταση και να μην αντιδράς, να μην απαιτείς».

 

Στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την Καβάλα, λειτουργεί ήδη το θέατρο «Αντιγόνη Βαλάκου» προς τιμήν της.

 

• Ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Μια μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου έφυγε από κοντά μας. Επί εξήντα ολόκληρα χρόνια, η Αντιγόνη Βαλάκου υποδύθηκε τόσο εκφραστικά, τόσο αυθεντικά, ρόλους προερχόμενους από το αρχαίο δράμα έως το σύγχρονο διεθνές ρεπερτόριο, ώστε σφράγισε πολλούς από αυτούς, αποτελώντας πρότυπο για τις νεότερες συναδέλφους της».

 

Με συγκινητικές δηλώσεις την αποχαιρέτησαν το Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας.

 

Η κηδεία θα γίνει σήμερα σήμερα στις 15.30 στο Κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου.

 

Scroll to top