Καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι βρίσκονται το τελευταίο διάστημα στο στόχαστρο κυβέρνησης, ΜΜΕ και αστυνομίας. Στο παρελθόν έχουν δεχθεί εμπρησμούς και επιθέσεις από αγνώστους. Επισκεφθήκαμε δύο και σας τους παρουσιάζουμε

 

^[1]Στοχοποιήθηκαν από τα ΜΜΕ και την αστυνομία ως «άντρα ανομίας». Οι διευθύνσεις τους έγιναν βελάκια σε χάρτες και γραφήματα, κάτω από τίτλους που περιλάμβαναν τις λέξεις «βία» και «βίλα» και «έφοδος». Εχουν δεχτεί στο παρελθόν εμπρησμούς και επιθέσεις, από άγνωστους -πιθανόν παρακρατικούς ή ακροδεξιούς ή ακόμα και συμφέροντα του real estate.

 

O λόγος στις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, που το τελευταίο διάστημα «φωτογραφίζονται» ως οι επόμενοι στόχοι σε ένα αστυνομικό σίριαλ, το οποίο άλλοι θεωρούν επικοινωνιακό τέχνασμα αποπροσανατολισμού και άλλοι ωμή επίθεση στις ελευθερίες και τους κοινωνικούς αγώνες.

 

Οι καταλήψεις δεν είναι όλες ίδιες -άλλες καλύπτουν στεγαστικές ανάγκες, άλλες λειτουργούν καθαρά ως κοινωνικοί χώροι, άλλες είναι πιο ανοιχτές, άλλες πιο εσωστρεφείς. Σε ένα εσπευσμένο οδοιπορικό σε πέντε χώρους στην Αττική, κάποιοι μας αντιμετώπισαν με δικαιολογημένο σκεπτικισμό, άλλοι επιφυλάχτηκαν να αποφασίσουν συλλογικά αν και πότε θα μας μιλήσουν.

 

Δύο καταλήψεις, διαφορετικές μεταξύ τους, η Κατάληψη Κτήματος Πραποπούλου στο Χαλάνδρι και ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος – Ιστός στο Χαϊδάρι, που σήμερα καλεί σε συνέντευξη Τύπου, μας μίλησαν πρώτες. Τις παρουσιάζουμε, με τα δικά τους λόγια.

 

Α.Τζ.-Ντ.Δ.

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΡΑΠΟΠΟΥΛΟΥ- ΧΑΛΑΝΔΡΙ

 

Λαχανόκηπος, βιβλία, αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη

 

Στο Χαλάνδρι, απέναντι από το θέατρο της Ρεματιάς, βρίσκεται το κτήμα Πραποπούλου και το ομώνυμο οίκημα. Η τοποθεσία δικαίως θεωρείται «φιλέτο» από εργολάβους. Ενας περιποιημένος λαχανόκηπος, ποδήλατα, τσουλήθρες, ώς κι ένα άλογο, σήμα-κατατεθέν της κατάληψης. Τρίτη βράδυ η συνέλευση συναποφασίζει για διαχειριστικά και πολιτικά θέματα.

 

Με ξεναγούν σύντομα στο χώρο: Η στέγη κάηκε σε εμπρηστική επίθεση το 2008 αλλά επισκευάστηκε με συλλογική δουλειά. Δανειστική βιβλιοθήκη, «πριν τη φωτιά είχαμε πάνω από 1.000 βιβλία», τώρα έχουν αρκετές εκατοντάδες -μεταξύ τους βιβλία του Αντρέ Μαλρό, του Αζίζ Νεσίν, τόμοι ιστορίας. Χαριστικό παζάρι, χώρος για πρόβες, κουζίνα, ενώ στον κήπο γίνονται ψησίματα σε βιοκλιματικό φούρνο. Φιλοξενούν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, έξω από τη λογική του κέρδους και της εμπορευματοποίησης, πολιτικές συζητήσεις και δράσεις για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων.

 

Αυτοσυστήνονται με συλλογικό κείμενο -μέρος του οποίου δημοσιεύουμε. Ολόκληρο βρίσκεται αναρτημένο στην ιστοσελίδα τους: protovouliaxalandriou.blogspot.gr. Τονίζουν ότι στέκονται αλληλέγγυοι στις καταλήψεις που δέχτηκαν αστυνομική εισβολή -Βίλα Αμαλίας, Πατησίων & Σκαραμαγκά, Λέλας Καραγιάννη.

 

«Από το Δεκέμβρη του 2006 το ήδη εγκαταλελειμμένο για 35 χρόνια οίκημα Πραποπούλου πέρασε στα χέρια -και όχι στην ιδιοκτησία- ατόμων της ευρύτερης περιοχής του Χαλανδρίου που στόχο έχουν να δημιουργήσουν μια εστία συσπείρωσης ανθρώπων που αναγνωρίζουν πως η μοναδική αξιοπρεπής απάντηση στην επίθεση που δεχόμαστε μπορεί να δοθεί μέσα από τη συνάντηση και τη συλλογικοποίηση των αγώνων μας.

 

Ανθρώπων που δεν περιμένουν κανέναν αυτόκλητο σωτήρα και καμιά μεγάλη νύχτα, που αντιλαμβάνονται πως το στοίχημα των καιρών μας παίζεται στο τώρα και παίζεται στους χώρους της καθημερινής εκμετάλλευσης μας, αλλά και στους δρόμους, τις πλατείες και τα κινήματα της πόλης μας. Αντιλαμβανόμαστε πως μέρα με τη μέρα ο φασισμός, ως κρατική στρατηγική, εξαπλώνεται σαν χολέρα παντού, αποτελεί τον κυρίαρχο λόγο στη Βουλή και τα ΜΜΕ και σημαδεύει όλους εμάς που περισσεύουμε, που αγωνιζόμαστε.

 

Μπροστά σε αυτή την επίθεση επιλέγουμε να μην είμαστε ούτε μόνοι ούτε αδύναμοι. Επιζητούμε τη σύμπραξη, χτίζοντας δομές αλληλοβοήθειας και έμπρακτης αλληλεγγύης ως ανάχωμα στην υποτίμηση και την αποξένωση των ζωών μας.

 

Η κατάληψη Πραποπούλου αποτελεί μια ακόμα ψηφίδα στο μωσαϊκό των καταλήψεων, των συνελεύσεων και όλων των ριζοσπαστικών εγχειρημάτων τα οποία δραστηριοποιούνται στον ελλαδικό χώρο και εντάσσονται στο ανταγωνιστικό κίνημα. Ως εκ τούτου, ο χώρος που στεγάζει τις αντιστάσεις και τις προτάσεις μας αποτέλεσε στόχο εμπρηστικής επίθεσης από παρακρατικές συμμορίες πριν τέσσερα χρόνια.

 

Στον αγώνα για την ανοικοδόμησή του δεν ήμασταν μόνοι. Δράσεις αλληλεγγύης, έμψυχης και υλικής βοήθειας ξέσπασαν από την Καβάλα μέχρι την Κρήτη στο εσωτερικό και από την Ισπανία ώς την Αγγλία στο εξωτερικό.

 

Στους καιρούς που ζούμε θεωρούμε πως η συνάντηση και η συλλογικοποίηση των αγώνων μας τίθενται πλέον ως επιτακτική ανάγκη. Ζητούμενο για μας παραμένει η ανταπόκριση, η δημιουργική συμμετοχή ατόμων από την ευρύτερη περιοχή και η ενίσχυση της πολιτικής και κοινωνικής μας δράσης και του λόγου ενάντια σε όσα μας κλέβουν τη ζωή».

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

«ΙΣΤΟΣ» – ΧΑΛΑΝΔΡΙ

 

Αντιστεκόμαστε στα σχέδια τσιμεντοποίησης

 

Ο «Ιστός- ελεύθερος κοινωνικός χώρος αλληλεγγύης» στο Χαϊδάρι, που λειτουργεί εδώ και ένα χρόνο στο παλιό δημαρχείο, καλεί σε συνέντευξη Τύπου σήμερα στις 13.00. «Αυτή την περίοδο οι αυτοοργανωμένοι/αυτοδιαχειριζόμενοι κοινωνικοί χώροι αλληλεγγύης και οι καταλήψεις δέχονται μια συντονισμένη επίθεση, την ίδια περίοδο που η λίστα Λαγκάρντ αποδεικνύει τη διαπλοκή και τις διαχρονικές κυβερνητικές ευθύνες συγκάλυψης του σκανδάλου της φοροδιαφυγής.

 

Είναι μια ακόμα επίθεση σε μια κοινωνία που βιώνει την πιο βάρβαρη παραβίαση των κοινωνικών και πολιτικών της δικαιωμάτων, μια επίθεση στις κοινωνικές δυνάμεις που στέκονται απέναντι στο φασισμό και στο νεοναζισμό». Με αυτό το σκεπτικό καλούν τοπική κοινωνία και φορείς να στηρίξουν το εγχείρημα και να καταδικάσουν την εκδίωξη των πολιτών από τον χώρο, ο οποίος ήταν εγκαταλελειμμένος για επτά χρόνια πριν καταληφθεί και επαναχρησιμοποιηθεί.

 

«Πετάξαμε τόνους σκουπίδια και μπάζα, το βάψαμε, το επιπλώσαμε, δημιουργήσαμε χώρους διδασκαλίας και ψυχαγωγίας, υλοποιούμε προγράμματα απασχόλησης και εκπαίδευσης για τα παιδιά και τους νέους», γράφουν, ενημερώνοντας για τις πολύμορφες δράσεις τους. «Οι δημόσιοι χώροι ανήκουν στους πολίτες και όχι στους εργολάβους», επιμένουν, και αντιστέκονται σε σχέδια «αξιοποίησης – τσιμεντοποίησης», αποφασισμένοι να κρατήσουν ανοιχτό «ένα χώρο αλληλεγγύης, έκφρασης, δημιουργίας και αντίστασης».

 

Πληροφορίες: http://istosxaidari.wordpress.com

 

 

Επιστροφή