Της Πηγής Ασυνειδήτου

 

-Eχω χειροτερέψει τον τελευταίο καιρό. Αντιμετωπίζω, όπως ξέρετε, διάφορες φοβίες, αλλά νομίζω ότι μετά τα τελευταία νέα δεν θα ξαναβγώ από το σπίτι μου. Είμαι κυριολεκτικά τρομοκρατημένος. Γι' αυτό είπα στον εαυτό μου, «κλείσε την τηλεόραση, τα ραδιόφωνα, όλα». Δεν θέλω πια να ακούω αυτές τις ειδήσεις. Γιατί εγώ είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, ένας μεροκαματιάρης άνθρωπος, ένας ασήμαντος. Αλλά δεν διέπραξα ποτέ κανένα έγκλημα. Είμαι στ' αλήθεια τρομοκρατημένος.

 

-Με τι είστε τρομοκρατημένος;

 

-Με την τρομοκρατία.

 

-Ποια τρομοκρατία;

 

-Δεν παρακολουθείτε ειδήσεις; Δεν είδατε αυτόν τον τρομοκράτη που το έσκασε… είναι άδικο, σας λέω, είναι άδικο…

 

-Ποιο είναι το άδικο;

 

-Το ότι είναι έξω…

 

-Ανησυχείτε για τη ζωή σας;

 

-Ναι…

 

-Γιατί; Αφού εσείς, όπως μου είπατε, είστε ένας απλός άνθρωπος, που δεν θα αποτελούσε ποτέ στόχο τρομοκρατικής οργάνωσης. Είστε ένας σαν όλους εμάς… Μήπως υπερβάλλετε λιγάκι;

 

-Αισθάνομαι τρομοκρατημένος, σας λέω, μετά τις τελευταίες ειδήσεις. Η ζωή μου κινδυνεύει…

 

-Πώς κινδυνεύει; Υπάρχει κάτι που θέλετε να μοιραστείτε μαζί μου… σας έχω διαβεβαιώσει για το απόρρητο των συνεδριών…

 

-Δεν ξέρω πώς να σας το πω. Ούτε και εγώ δεν έχω καταλάβει από τι κινδυνεύω. Αλλά είμαι τρομοκρατημένος…

 

-Από την τρομοκρατία;

 

-Ναι, από αυτόν που το έσκασε και από τα αδέρφια του. Αυτοί είναι φορείς τρομοκρατίας. Εκεί που νόμιζες ότι δεν είχες τίποτα να φοβηθείς, σου βγαίνουν και από πάνω.

 

-Σας φόβισε αυτό το διάγγελμα που έβγαλε; Αισθανθήκατε ότι θα στραφεί ενάντια σε απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, όπως εσείς και εγώ;

 

-Μα στρέφεται ήδη εναντίον…

 

-Με ποιον τρόπο; Ακούσατε να έχουν βάλει κάποιον στόχο;

 

-Ναι, όλους εμάς καθημερινά.

 

-Με ποιον τρόπο;

 

-Με το να μας τρομοκρατούν. Με το να μας λένε ότι ακόμα και από τη φυλακή καλύτερα τα καταφέρνουν…

 

-Δηλαδή;

 

-Δεν είναι τρομοκρατία το γεγονός ότι μετά από όσα συνέβησαν ο αδερφός του ζει στη Θεσσαλονίκη και έχει part time δουλειές; Εγώ ξέρετε πόσο καιρό έχω να εργαστώ; Ούτε εσάς δεν μπορώ να πληρώσω. Δεν είναι τρομοκρατία ότι αυτός που δραπέτευσε είχε και ωραιότατη σύντροφο, ετών 27; Εγώ με την ανεργία που με δέρνει ούτε γκόμενα 47 ετών δεν μπορώ να βγάλω… Και το χειρότερο; Ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Νομίζω, είμαι έτοιμος να το μοιραστώ μαζί σας…

 

Παύση

 

-Το χειρότερο είναι ότι κάθε μέρα που περνάει εμένα το κεφάλι μου μπαμπακιάζει. Εχω ασπρίσει από την αγωνία της απραξίας. Της ανεργίας, της μονοτονίας, της φιλήσυχης ζωής. Δεν βλάπτω κανέναν και η φύση με εκδικείται. Ασπρισα πριν από την ώρα μου, ενώ αυτός, ο τρομοκράτης, δεν έχει ούτε μια άσπρη τρίχα. Μαύρα τα μαλλιά του σαν κοράκι. Είναι να μην τρομοκρατείσαι από το πόσο άδικη είναι η ζωή;