Της Πηγής Ασυνειδήτου

 

-Δεν έχω έρθει ποτέ σε τρελογιατρό… χα χα (γελάει δυνατά). Αστειεύομαι, ελπίζω να μην το πάρετε προσωπικά. Εδώ που τα λέμε, όλοι εμείς στα media για δέσιμο είμαστε, ένας κι ένας…

 

-Σας ακούω…

 

-Ναι, να σας πω την αλήθεια ούτε κι εγώ ξέρω γιατί βρίσκομαι εδώ. Εγώ πάντα θεωρούσα ότι δεν είχα προβλήματα. Εννοώ ψυχολογικά. Οικονομικά είχα πάντα, γιατί περίμενα τον καλύτερο χρηματοδότη για τις επιχειρήσεις μου.

 

-Είσαστε επιχειρηματίας;

 

-Ημουν… τι επιχειρήσεις τώρα… ιδίως στον Τύπο, πάει, πέθανε. Εμείς να 'μαστε καλά. Τώρα είναι ο γιος μου επιχειρηματίας. Και βγάζει φράγκα και τον χαίρομαι τον μπαγάσα. Εγώ σχεδόν έκλεισα το θέμα «επιχειρήσεις». Να βάζει ο άλλος λεφτά για να λες εσύ τη γνώμη σου. Ουσιαστικά αυτό ήθελα να κάνω τα τελευταία δέκα χρόνια. Οτιδήποτε γύρω από αυτό, δεν με αφορούσε. Αλλά τώρα που κοντεύει να μπει και ο τελευταίος φυλακή από αυτούς που με χρηματοδότησαν, είπα να βαπτιστώ κάτι άλλο…

 

-Είστε πάντα τόσο ευθύς;

 

-Χα, η γυναίκα μου λέει ότι είναι γενναιότητα, οι εχθροί μου το λένε κυνισμό. Χα, δεν βαριέσαι, μικρή χώρα είμαστε και από τα δύο έχουμε…

 

-Τι βαπτιστήκατε πλέον;

 

-Εγώ ως δημοσιογράφος ξεκίνησα, αλλά ήταν μικρή η χώρα για μένα. Ετσι έπρεπε κάθε στιγμή να ξεπερνώ το μέγεθος…

 

-Της χώρας;

 

-Οχι, το δικό μου. Τι είμαι, ο Σαμαράς, να κατεβάσω τον κόσμο για συλλαλητήρια για το Μακεδονικό; Χα χα… Εγώ ήθελα να εφεύρω τον εαυτό μου γιατί πάσχω από ακατανίκητη ανία. Βαριέμαι εύκολα και συνέχεια ανακατεύω την τράπουλα.

 

-Λοιπόν;

 

-Τι λοιπόν; Πάντα ήθελα την πολιτική, αλλά με τους δικούς μου όρους. Οπότε όταν ήμουν πιο νέος, πέρναγα ξώφαλτσα και τα έβαζα τη λάθος στιγμή με τον λάθος άνθρωπο και δεν κατέβαινα δαφνοστεφανωμένος στην πολιτική. Δεν βαριέσαι. Εβγαζα φράγκα τουλάχιστον. Τώρα τέλειωσαν τα φράγκα και έτσι τι έμεινε;

 

-Η πολιτική;

 

-Βασικά κυρίως η ανάγκη έμεινε. Τι να κάνουμε, να θρέψουμε τα παιδάκια μας… Χα χα…

 

-Εχετε πάντως χιούμορ…

 

-Λοιπόν, δοκίμασα με τον ΛΑΟΣ τις προηγούμενες εκλογές, ατυχής στιγμή, δεν λέω, δεν τα κατάφερα. Τώρα όμως νιώθω κάπως καλύτερα που κατεβαίνω με τη Ν.Δ.

 

-Δαφνοστεφανωμένος;

 

-Ε, καλά, όχι ακριβώς… Αλλά δεν λέτε πάλι καλά που βρήκα κι αυτό…

 

-Και γιατί δεν το είχατε προβλέψει ότι έτσι θα καταλήγατε, έξυπνος άνθρωπος είστε, νομίζω έχετε σπουδάσει οικονομικά…

 

-Φυσικά. Τότε δεν το προέβλεψα. Εβγαζα και φράγκα… Ελεγα και τη γνώμη μου… Και τώρα θα λέω τη γνώμη μου, σιγά μη σταματήσει αυτό. Να έχω κι εγώ όμως ένα μισθό. Τι είμαι, κορόιδο, τόσοι και τόσοι παίρνουν ένα μισθό. Αντί για φράγκα, έναν μισθό, καλός δεν είναι κι αυτός;

 

-Στις εποχές μας, καλός είναι κι αυτός…