Η Ελεάννα Ιωαννίδου είναι μια υποψηφιότητα από τον οικολογικό χώρο, σε μια πόλη με μεγάλα οικολογικά προβλήματα και ανοιχτά μέτωπα. Η ίδια κατηγορεί τους συνυποψηφίους της, Γιάννη Μπουτάρη και Σταύρο Καλαφάτη, για κατασκευή μιας εικονικής πραγματικότητας και αντιπροτείνει τη διεκδίκηση των δημόσιων χώρων και των δημόσιων αγαθών, αλλά και την αυτοοργάνωση των πολιτών

 

«Επιδιώκουμε να λειτουργήσουμε ως ένας δίαυλος για να ακουστεί η φωνή των πολιτών

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Τάσο Τσακίρογλου

 

• Τι επιδιώκετε με την υποψηφιότητά σας για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης;

 

Επιδιώκουμε να δώσουμε μια εναλλακτική στους δημότες και τις δημότισσες της Θεσσαλονίκης που δεν «μασάνε» από τις εικονικές πραγματικότητες, είτε των αριθμών του κυρίου Μπουτάρη, είτε των μακετών του κυρίου Καλαφάτη, είτε της τηλεμεταφοράς στη δεκαετία του ’80 του κυρίου Μηταφίδη. Ταυτόχρονα επιδιώκουμε να λειτουργήσουμε ως ένας δίαυλος, για να ακουστεί η φωνή των πολιτών. Και ήδη έχουμε αρχίσει να νιώθουμε ότι αυτό το πετυχαίνουμε, καθώς η παρουσία μας εισάγει στην προεκλογική ατζέντα ζητήματα που μέχρι τώρα δεν απασχολούσαν τους υποψηφίους.

 

• Οικολογία – Αλληλεγγύη. Δύο λέξεις που βάλατε στο όνομα του συνδυασμού σας. Τι τύχη έχουν στη σημερινή πολιτική σκηνή;

 

Στη σημερινή πολιτική σκηνή, μηδαμινή. Στην πολιτική σκηνή που εμείς θέλουμε να σκηνοθετήσουμε, τεράστια. Σήμερα οικολογία και αλληλεγγύη είναι πολυτέλειες για την οικονομική ανάπτυξη των αριθμών, που παραβλέπει τον άνθρωπο. Βλέπουμε τι γίνεται στις Σκουριές, παρατηρούμε τι επιχειρούν να κάνουν με το νερό και τους αιγιαλούς. Εμείς θέλουμε να αντεπιτεθούμε. Να διεκδικήσουμε τους δημόσιους χώρους και τα δημόσια αγαθά μας, να παρακινήσουμε τους πολίτες να αυτοοργανωθούν, να ξεφύγουν από τη μοριακή σχέση με τον χώρο και την αποξένωση απ’ ό,τι τους ανήκει.

 

• Πώς ιεραρχείτε τα βασικά προβλήματα της Θεσσαλονίκης και πώς στάθηκε απέναντί τους η σημερινή δημοτική αρχή;

 

Οπως τα ιεραρχούσε η σημερινή δημοτική αρχή το 2010. Μόνο που σήμερα το πρόβλημα της ανεργίας έχει ξεφύγει από τον έλεγχο, με τον δήμο να μένει ένας απόμακρος παρατηρητής, όπως και στα υπόλοιπα ζητήματα της πόλης. Η πόλη παραμένει βρόμικη, απροσπέλαστη, ασφυκτική. Εχουν επιτύχει το έξω να μοιάζει πιο πνιγηρό από το μέσα. Δεν υπάρχουν προσβάσιμοι χώροι, η ατμοσφαιρική ρύπανση βρίσκεται σε ιστορικό υψηλό και η δημοτική αρχή μάς ανακουφίζει με φαντασμαγορικές φιέστες, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα για να μας αποσπάσουν την προσοχή, δίχως να έχουν κανέναν ουσιαστικό θετικό αντίκτυπο για τον πολίτη.

 

• Τη στιγμή που η πολιτική οικολογία είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ, ο οικολογικός χώρος περνά μια δύσκολη περίοδο. Ποιες είναι οι προοπτικές του;

 

Οι προοπτικές του οικολογικού χώρου συνδέονται με τις προοπτικές των οικολογικών ζητημάτων. Τα μεγάλα σύγχρονα διακυβεύματα, τόσο για τη χώρα όσο και για τη Θεσσαλονίκη, είναι τα οικολογικά. Η επίθεση που γίνεται στα συλλογικά αγαθά, όπως στις περιπτώσεις της πώλησης του νερού της Θεσσαλονίκης, της εξόρυξης του χρυσού στη Χαλκιδική, των ελεύθερων χώρων, των αιγιαλών και της ενεργειακής φτώχειας, αλλά και τα κινήματα και οι κινήσεις πολιτών που δραστηριοποιούνται γύρω από αυτά αποδεικνύουν πως είναι ζωτική η ανάγκη για τη φωνή της πολιτικής οικολογίας.