Καλύτερη η έκβαση της εγκυμοσύνης με τη φροντίδα της μαίας, λέει νέα επιστημονική δημοσίευση του «The Cochrane Library». Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μητέρες που έχουν μαία ως βασικό πάροχο φροντίδας σε όλη την εγκυμοσύνη, σε αντίθεση με εκείνες που έχουν διεπιστημονική περίθαλψη, είναι λιγότερο πιθανό να γεννήσουν πρόωρα και χρειάζονται λιγότερες μαιευτικές επεμβάσεις κατά τη διάρκεια του τοκετού.

 

Η μελέτη αξιολόγησε τα δεδομένα 13 ερευνών στις οποίες συμμετείχαν 16.242 γυναίκες. Οχτώ από τις δοκιμές αφορούσαν γυναίκες που διέτρεχαν χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών κατά τη διάρκεια της γέννας, ενώ πέντε μελέτες γυναίκες που διέτρεχαν υψηλό κίνδυνο επιπλοκών. Η έρευνα Βρετανών και Ιρλανδών επιστημόνων έδειξαν ότι, όταν οι μαίες ήταν ο κύριος πάροχος φροντίδας στην εγκυμοσύνη, οι μητέρες:

 

• Ήταν λιγότερο πιθανό να χάσουν τα μωρά τους πριν από τις 24 εβδομάδες.

• Ήταν λιγότερο πιθανό να γεννήσουν πριν από τις 37 εβδομάδες.

• Έκαναν λιγότερες επισκληρίδιες.

• Είχαν λιγότερες γεννήσεις υποβοηθούμενης.

• Είχαν λιγότερες περινεοτομές (χειρουργικές τομές, για να μειωθεί ο κίνδυνος της ρήξης).

 

Συνολικά, οι γυναίκες που έλαβαν φροντίδα αποκλειστικά από μαία ήταν γενικά πιο ευτυχισμένες. Επιπλέον είχαν λιγότερες πιθανότητες να έχουν γέννα με καισαρική, αλλά μεγαλύτερες να διαρκεί ο τοκετός μισή ώρα περισσότερο σε σύγκριση με τις γυναίκες που είχαν καθαρά ιατρική ή διεπιστημονική φροντίδα.

 

Πόσο πραγματικά διαρκεί η επιλόχεια κατάθλιψη; Το ερώτημα απαντά ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ: αν και τα συμπτώματα της επιλόχειας κατάθλιψης στις περισσότερες γυναίκες υποχωρούν με την πάροδο του χρόνου, σε μεγάλο αριθμό γυναικών η κατάθλιψη παραμένει ένα μακροπρόθεσμο πρόβλημα. Αν και είναι κοινές οι εναλλαγές της διάθεσης ή η ευσυγκινησία τις εβδομάδες που ακολουθούν τον τοκετό, σε ορισμένες γυναίκες τα συμπτώματα αυτά μπορεί να γίνουν πιο επίμονα και σοβαρά, δείχνοντας την επιλόχεια κατάθλιψη.

 

Γνωρίζουμε ήδη ότι η κατάθλιψη εμφανίζεται συνήθως τις πρώτες 4-6 εβδομάδες μετά τον τοκετό και είναι απίθανο να καλυτερέψει, αν δεν αντιμετωπιστεί. Αυτό καθιστά την αναγνώριση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης μετά τον τοκετό πολύ σημαντική έτσι, ώστε οι γιατροί είναι σε θέση να παρέχουν την κατάλληλη θεραπεία, χωρίς να επηρεάζουν τη φροντίδα του μωρού.

 

Η έκθεση, που δημοσιεύεται στο «Harvard Review of Psychiatry», συγκρίνει ευρήματα μελετών για την κατάθλιψη μετά τον τοκετό που δημοσιεύτηκαν μεταξύ 1985 και 2012 και επιχειρεί να προσδιορίσει τους παράγοντες κινδύνου που καθιστούν ορισμένες γυναίκες πιο επιρρεπείς στην επίμονη κατάθλιψη μετά τον τοκετό. Οι κακές σχέσεις με τους συνεργάτες, το άγχος και το προϋπάρχον ιστορικό κατάθλιψης και σεξουαλικής κακοποίησης, αλλά και οι ασθένειες του νεογέννητου έκαναν τις γυναίκες πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση χρόνιας κατάθλιψης μετά τον τοκετό. Από τη στιγμή που η κατάσταση αυτή εκτός από τη μητέρα έχει σημαντικές συνέπειες και για το μωρό και τη μεταξύ τους σχέση, οι επιστήμονες καθιστούν σαφές το χρέος του κράτους να κατανοήσουν, να ενημερώσουν και να χαράξουν στρατηγικές πρόληψης και παρέμβασης.

 

Η αλλαγή του τρόπου που κρατάμε ένα μωρό, πριν κοπεί ο ομφάλιος λώρος, θα μπορούσε να βελτιώσει τα επίπεδα σιδήρου στα νεογνά, σύμφωνα με δημοσίευση στο «The Lancet». Ο σύγχρονος τρόπος που εφαρμόζεται βασίζεται σε μελέτες που διεξήχθησαν προ 35ετίας και υποστηρίζουν ότι χρειάζεται το μωρό να κρατιέται στο επίπεδο του πλακούντα έτσι, ώστε να μπορεί να περνά αρκετό αίμα από τον πλακούντα προς το μωρό. Η θέση αυτή όμως είναι επαχθής για το άτομο που κρατά το μωρό και παρεμβαίνει μεταξύ της μητέρας και του παιδιού της. Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η καθυστέρηση σύσφιγξης του ομφάλιου λώρου έως και 2 λεπτά μετά τη γέννηση βελτιώνει αυτή την μετάγγιση πλακούντα και μειώνει τον κίνδυνο της έλλειψης σιδήρου στο βρέφος.

 

Οι ερευνητές μελέτησαν 391 κοπές του ομφάλιου λώρου σε τρία νοσοκομεία στην Αργεντινή (197 με τον συνήθη τρόπο που περιγράφεται παραπάνω και 194 με το νεογέννητο να βρίσκεται στο στήθος της μητέρας την ώρα που δένεται ο ομφάλιος λώρος του) και συνιστούν τον δεύτερο τρόπο, καθώς εξασφαλίζει μέσω της καθυστέρησης τα καλά επίπεδα σιδήρου, είναι λιγότερο δύσκολος και επιτρέπει την άμεση επαφή μητέρας και νεογνού.

 

Η περιέργεια για το φύλο του παιδιού μπορεί να λέει πολλά για τους γονείς, σύμφωνα με δημοσίευση στο «Personality and Individual Differences». Συγκεκριμένα, μπορεί να είναι ενδεικτική των απόψεων των γονιών σχετικά με την «ορθότητα» των ρόλων αντρών και γυναικών, σε αντίθεση με γονείς που δεν ενδιαφέρονται για το φύλο και είναι ανοιχτοί σε εμπειρίες που συνδυάζουν ισότιμες απόψεις σχετικά με τους ρόλους αντρών και γυναικών και ευσυνειδησία.

 

Από την άλλη, οι γονείς που στα τεστ για την ανατροφή των παιδιών «έβγαιναν» τελειομανείς -που σημαίνει ότι θέτουν εξωπραγματικά υψηλές προσδοκίες- ήθελαν σε αυξημένο ποσοστό να μάθουν το φύλο του παιδιού. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι γονείς που δεν επιλέγουν να μάθουν το φύλο του παιδιού στη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν ασχολούνται με να έχουν ρούχα, παιχνίδια και χρώματα για το παιδί τους που να ταιριάζουν με τις συντηρητικές προσδοκίες των δύο φύλων, εξηγεί η Leticia Kotila, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

 

Περίπου τα δύο τρίτα των μελλοντικών γονιών μαθαίνουν και γνωρίζουν το φύλο του μωρού τους πριν από τη γέννηση. «Οι ευσυνείδητοι, ισότιμοι μέλλοντες γονείς περιμένουν να μάθουν το φύλο του μωρού μετά τη γέννα, επειδή δεν θέλουν να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον που ενισχύει τα αναχρονιστικά στερεότυπα των φύλων», επισημαίνει η συν-συγγραφέας της μελέτης, Sarah Schoppe-Sullivan, η οποία προσθέτει: «Εάν γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι θα κάνετε κορίτσι, τα βάφετε όλα ροζ και μοβ με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργήσετε ένα εξαιρετικά θηλυκό πρότυπο για το παιδί σας; Αυτό μπορεί να επηρεάσει τις επιλογές που ένα κορίτσι πιστεύει ότι είναι κατάλληλες γι' αυτό, καθ' όλη τη διαδρομή του μέχρι και την επιλογή καριέρας»!