Επιμέλεια: Χάλεντ Τάχερ, Στέφαν Στόιτσεφ, Ελίνα Φωτιά
«Η Ελλάδα τώρα μου θυμίζει τη Βουλγαρία που άφησα πριν από 15 χρόνια»
Διάλεξα την Ελλάδα γιατί ήταν κοντά στη χώρα μου. Είχα και μια φίλη που δούλευε εδώ και έτσι με βοήθησε να βρω δουλειά και να μπορέσω να βοηθήσω την οικογένειά μου. Κατάγομαι από ένα χωριό στη νότια Βουλγαρία. Εκεί λένε πως το είχε φτιάξει μια οικογένεια Ελλήνων που, πριν από πολλά χρόνια, μάλλον λόγω κάποιου πολέμου, εγκαταστάθηκε εκεί και έκανε παιδιά.
Για να μη φύγουν τα παιδιά, οι συγγενείς παντρεύονταν μεταξύ τους. Ετσι, στο χωριό είμαστε όλοι δεύτερα ή τρίτα ξαδέλφια. Επίσης, στο σχολείο μαθαίναμε ελληνική μυθολογία. Ολα αυτά, πέρα από τις δυσκολίες που με ανάγκασαν να φύγω, με δελέαζαν να επισκεφτώ κάποια μέρα την Ελλάδα.
Ηρθα το ’99. Στη χώρα μου τότε, από την πτώση του κομμουνισμού και μετά, ήταν μια περίοδος μετάβασης προς τον καπιταλισμό. Επικρατούσε χάος, τίποτα δεν ήταν οργανωμένο. Υπήρχε ανεργία, όλα τα εργοστάσια έκλεισαν κι εγώ βρέθηκα άνεργη. Αργότερα άνοιγαν και έκλειναν εταιρείες και τράπεζες, ο κόσμος έχασε πολλά λεφτά. Εγώ σκεφτόμουν να πάω σε ένα πιο οργανωμένο κράτος, να μαζέψω λεφτά και να γυρίσω πίσω. Είχα αφήσει τα παιδιά μου και τον άντρα μου.
Στην αρχή το δύσκολο ήταν η γλώσσα. Αλλά νομίζω ότι ήμουν τυχερή, διότι, από τότε που βρήκα δουλειά, δεν έμεινα άνεργη. Εστελνα λεφτά πίσω. Αυτό βέβαια με έκανε να μην μπορέσω να μαζέψω τα αναγκαία χρήματα ώστε να μπορέσω να γυρίσω και να κάνω κάτι, μια μικρή επιχείρηση ίσως. Ετσι αποφάσισα να μείνω εδώ και έφερα την οικογένειά μου.
Δουλεύω δέκα χρόνια σε μια εταιρεία. Είτε είμαι τυχερή είτε τα καταφέρνω να μη δημιουργώ προβλήματα. Αλλά δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα, ούτε κοινωνικά ούτε και στη δουλειά μου. Εκμετάλλευση υπάρχει, αλλά αυτό συμβαίνει γενικά. Πάντα οι εργοδότες εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια τα πράγματα πάνε δυστυχώς προς το χειρότερο. Δεν είναι η ίδια χώρα που γνώρισα. Τώρα μάλλον μου θυμίζει τη χώρα που άφησα πριν από 15 χρόνια.
Συνεχίζω να μένω εδώ και να δουλεύω. Μου αρέσει πολύ, δεν έχω σκοπό να φύγω ακόμα. Ισως όταν κάποια στιγμή βγω στη σύνταξη… Προς το παρόν, απλά θέλω να ζήσω όμορφα. Τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει. Θέλω πλέον να βγαίνω, να πηγαίνω στον κινηματογράφο, να χαμογελάω. Μου αρέσει η φύση της Ελλάδας, η θάλασσα, ο καιρός. Ολα αυτά με κάνουν να μην είμαι δυστυχισμένη.
Ντ., ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
