Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη*
Από την εποχή που βρισκόμουν ως γιατρός σε νοσοκομείο του Λονδίνου, διαπίστωσα ότι μια από τις συνηθέστερες μικρές χειρουργικές επεμβάσεις εκεί, σε αντίθεση με τη χώρα μας, ήταν η βαζεκτομή (vasectomy). Για τον μη γνώστη, αποτελεί μια χειρουργική διαδικασία για ανδρική στείρωση και μόνιμο φυσικά έλεγχο των γεννήσεων και η οποία γινόταν μόνον έπειτα από λεπτομερή ενημέρωση και ελεύθερη συγκατάθεση του ασθενούς. Συνίσταται σε διατομή των σπερματικών πόρων και απολίνωσή τους, και με τοπική ακόμα αναισθησία, έτσι ώστε να αποτρέπεται η δίοδος των σπερματοζωαρίων στο σπέρμα. Ο λόγος που επανήλθε στη μνήμη μου ήταν η τυχαία ανάγνωση μιας είδησης που είχε να κάνει με την ιστορική απόφαση, για τη συγκεκριμένη χώρα, ενός βρετανικού δικαστηρίου (Αύγουστος 2013) το οποίο έκρινε ότι ένας νεαρός άνδρας διανοητικά ανάπηρος, θα έπρεπε να υποβληθεί σε στείρωση «για το συμφέρον του», αφού δεν ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσει μέσα αντισύλληψης. Ο λόγος που έφτασε το θέμα στα βρετανικά δικαστήρια, ήταν η προσφυγή των γονέων του, του οικογενειακού γιατρού και των κοινωνικών υπηρεσιών, ώστε να δοθεί εντολή να στειρωθεί ο άνδρας. Οι Αρχές προηγουμένως είχαν λάβει δραστικά μέτρα, εμποδίζοντάς τον να βρίσκεται μόνος του στον ίδιο χώρο με τη φίλη του, με την οποία σημειωτέον είχε ήδη ένα γιο! Ο νομικός, που εκπροσωπούσε τα συμφέροντά του στο δικαστήριο, επέμεινε ότι «αναντίρρητα όλες οι πλευρές επιθυμούν την επέμβαση και ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με την έννοια της ευγονικής». Πρέπει να σημειώσουμε εδώ πως η υποχρεωτική στείρωση ατόμων με ειδικές ανάγκες, που εφαρμοζόταν ευρέως κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, θεωρείται σήμερα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Ενα μήνα αργότερα από αυτή την απόφαση (Σεπτέμβριος 2013), μια διαταγή ενός δημοτικού διαμερίσματος στη Βουδαπέστη, ανέφερε ότι η παραμονή των άστεγων σε ανοικτούς χώρους, η αναζήτηση φαγητού από τα σκουπίδια και η συλλογή αντικειμένων που έχουν αφεθεί στον δρόμο, θα τιμωρούνται με υψηλά πρόστιμα, ορίζοντας μάλιστα το ποσόν σε πεντακόσια ευρώ, ενώ για όσους υποτροπιάζουν, η ποινή μπορεί να μετατραπεί ακόμη και σε φυλάκιση! Απαντήσεις και σχόλια που περιέχουν έστω και ελάχιστο κόκκο λογικής μάλλον δεν μπορεί να γίνουν. Στην Ουγγαρία, επίσης, τελευταία η κυβέρνηση σκέφτηκε να καταπολεμήσει τη συνεχώς αυξανόμενη παχυσαρκία με φόρους στα παχυντικά τρόφιμα, με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι και ζάχαρη. Το σκεπτικό τού συγκεκριμένου μέτρου είναι ότι η ακριβότερη τιμή θα αποτρέψει τον καταναλωτή από την αγορά θερμιδικών προϊόντων, όπως τα μπισκότα, αναψυκτικά, τσιπς και σοκολάτες. Τα έσοδα θα προορίζονται για το Εθνικό Σύστημα Υγείας που ασφυκτιά οικονομικά λόγω των ασθενειών που προξενεί το πάχος στους ασφαλισμένους του. Στο μέλλον, απ’ ό,τι είπαν, θα εξεταστεί η επιβολή σχετικού φόρου και στα προϊόντα με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος, κάτι σύνηθες στο τυπικό διαιτολόγιο των Ούγγρων.
Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν, ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας, σε ομιλία του στη Μασσαλία λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, δήλωνε ότι «Ο ιός Εμπολα μπορεί να λύσει το πρόβλημα μέσα σε τρεις μήνες», αναφερόμενος στην πληθυσμιακή έκρηξη του πλανήτη μας και το οξύ πρόβλημα της μετανάστευσης στη χώρα του! Φυσικά δεν ήταν η πρώτη φορά που προέβη σε τέτοιες ή ανάλογου περιεχομένου δηλώσεις. Το κόμμα που ίδρυσε αύξησε εντυπωσιακά τις δυνάμεις του και ήρθε πρώτο στις προτιμήσεις των Γάλλων ψηφοφόρων, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά την επικίνδυνη εξάπλωση της επιδημίας που απλώνεται απειλητικά στον ουρανό της Ευρώπης. Οι τέσσερις δολοφονίες που έλαβαν χώρα πρόσφατα στο Εβραϊκό Μουσείο των Βρυξελλών, την παραμονή μόλις των ευρωεκλογών, δίνουν το σχετικό στίγμα της ευρωπαϊκής κατάστασης.
Οι περιπτώσεις που αναφέρθηκαν, φυσικά, δεν είναι μόνες. Σε όλες παρατηρείται κάποια ιδεολογική συσχέτιση με αντίστοιχες της ναζιστικής Γερμανίας, όταν εκεί αφάνιζαν τον εθνικά και φυλετικά διαφορετικό άνθρωπο ή ακόμη κάποιων φανατικών οπαδών οι οποίοι επιθυμούν τον αφανισμό των πολιτών διαφορετικής θρησκείας. Στις μέρες μας, όμως, κυριαρχεί όπως φαίνεται η υιοθέτηση παρεμφερών πρακτικών, αλλά στη θέση των Εβραίων τώρα βρίσκονται οι Τσιγγάνοι, οι άστεγοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι οικονομικά αποτυχημένοι και κατεστραμμένοι, οι πεινασμένοι, οι φορείς του ιού AIDS και τόσες άλλες ομάδες. Ο πάστορας Μάρτιν Νιμέλερ (Martin Niemöller, 1892-1984), ήταν αρκετά σαφής, καυτηριάζοντας τους διανοούμενους στη χώρα του εδώ και πολλές δεκαετίες, οι οποίοι αδιαφόρησαν με τον τρόπο τους μπροστά στο Ολοκαύτωμα: «Στην αρχή, ήρθαν για τους κομμουνιστές. Δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Υστερα ήρθαν για τους σοσιαλιστές. Σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλιστής. Υστερα ήρθαν για τους συνδικαλιστές. Σιώπησα πάλι γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. Υστερα ήρθαν για τους Εβραίους. Σιώπησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Και όταν ήρθαν πια για μένα, δεν υπήρχε κανένας να με υπερασπιστεί».
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
* Ιατρός- διευθυντής χειρουργός Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου
