Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη

Για τους περισσότερους ανθρώπους η διαμονή σε ένα δωμάτιο σε παραλιακό ξενοδοχείο στη Νέα Χώρα Χανίων μέσα στην καρδιά του Αυγούστου σημαίνει την απαραίτητη ξεκούραση των διακοπών.

Ωστόσο, για τους 54 πρόσφυγες από τη Συρία που εγκατέλειψαν τα βομβαρδισμένα από τις δυνάμεις του Ασαντ σπίτια τους με κατεύθυνση την Ιταλία (και από εκεί τη Σουηδία ή τη Γερμανία) και κατέληξαν παρά τη θέλησή τους να στοιβάζονται σε αυτά ανά πεντάδες ή εξάδες, η διαμονή αυτή έχει εξελιχθεί, εδώ και παραπάνω από τέσσερις μήνες, σε έναν απερίγραπτο εφιάλτη που προκαλείται από την άρνηση τους ελληνικού κράτους να δώσει τα απαραίτητα χαρτιά στους πρόσφυγες προκειμένου να πάνε στις χώρες όπου εξ αρχής κατευθύνονταν και οι οποίες έχουν δηλώσει ήδη την προθυμία τους να τους παράσχουν πολιτικό άσυλο.

Η αστυνομία τούς χαρακτηρίζει «ελεύθερους πολίτες που μπορούν να κάνουν ό,τι νομίζουν» – όταν δεν εφορμά στο ξενοδοχείο για να τους διατάξει να το αδειάσουν. Το ελληνικό κράτος, η Αντιπεριφέρεια Χανίων και η Περιφέρεια Κρήτης δηλώνουν επίσης αναρμόδιοι.

Από την Αλεξάνδρεια στα Σφακιά

«Δεν έχουμε καμία διάθεση να μένουμε εδώ», μας εξήγησε ο Μαχμούντ, 54χρονος πρώην επιχειρηματίας στη Συρία, «αλλά δεν είναι δυνατόν κάθε τόσο να μας λένε να αδειάσουμε τον χώρο χωρίς να υπάρχει κάποιος εναλλακτικός για να πάμε. Ανάμεσά μας είναι 26 παιδιά. Πώς είναι δυνατόν να μας ζητάνε να βρεθούμε μαζί τους στον δρόμο;». Ανάμεσα στα παιδιά βρίσκονται και αυτά του ίδιου του Μαχμούντ, όπως και ο ανιψιός του, ο 10χρονος Φιράς, του οποίου οι γονείς έμειναν στην Αίγυπτο και τώρα έχει αναλάβει -προσωρινά ελπίζει- την κηδεμονία του. Ως τότε, ο Φιράς ξεσπά συχνά σε κλάματα, ζητώντας τον μπαμπά του και τη μαμά του.

Ο Σαμίρ, 54 ετών επίσης, ο πρώτος που κατόρθωσε να μάθει ελληνικά ανάμεσα στους πρόσφυγες, διηγείται την οδύσσεια του τελευταίου τετραμήνου: «Βρεθήκαμε σε ένα καράβι το οποίο ξεκίνησε από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου με προορισμό την Ιταλία. Σκοπός μας ήταν από εκεί να κατευθυνθούμε προς τη Γερμανία ή τη Σουηδία.

»Στη διαδρομή μάς ενημέρωσαν ότι το καράβι έχει βλάβη και μας έβαλαν σε ένα άλλο, το οποίο μας έφερε στα Σφακιά. Ημασταν 500, από αυτούς οι 150 αναγνωριστήκαμε ως πρόσφυγες από εμπόλεμη ζώνη και μεταφερθήκαμε εδώ. Οι υπόλοιποι επέστρεψαν στην Αίγυπτο. Αυτό έγινε στις 4 Απριλίου». Ανάμεσα σε εκείνους που έμειναν στην Αίγυπτο είναι και η γυναίκα του Σαμίρ. Το χέρι της είναι κατεστραμμένο από βομβαρδισμό και χρειάζεται άμεσα χειρουργείο.

Εάν ο Σαμίρ -που έχει μαζί του τρία από τα πέντε παιδιά τους- έπαιρνε χαρτιά για να πάει στη Σουηδία, θα μπορούσε άμεσα να μεταφέρει εκεί και την οικογένειά του και να έχει ιατρική περίθαλψη.

Το πρώτο διάστημα ο ξενοδόχος, εκτός από στέγη, τους παρείχε και ένα γεύμα τη μέρα και καθαρά κλινοσκεπάσματα. Πλέον, εδώ και ένα μήνα, αδυνατεί να το κάνει. Για το φαΐ αυτών των ανθρώπων φροντίζουν η κατάληψη Rosa Nera και το Στέκι Μεταναστών των Χανίων. Ομως κι αυτοί δεν έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν σε καθημερινή βάση. Αρκετοί είναι αυτοί οι οποίοι αναζητούν φαγητό στα σκουπίδια των ξενοδοχείων της περιοχής.

Ο Αμπντελκαντά, ένας άνδρας 35 ετών με τέσσερα παιδιά, σηκώνει τη φανέλα του και μας δείχνει σημάδια μιας ισχυρής αλλεργίας στα χέρια και στο στήθος. Τα παιδιά του έχουν ακριβώς τα ίδια συμπτώματα. Πιθανότατα πρόκειται για αλλεργική αντίδραση σε κάτι που καταναλώθηκε από τα σκουπίδια. Πραγματική διάγνωση όμως δεν μπορεί να γίνει.

Με φανέλες του ΠΑΟΚ

Μια κοινωνική λειτουργός που επισκέφτηκε το ξενοδοχείο εκτίμησε ότι πολλοί ανάμεσα στους πρόσφυγες χρήζουν άμεσα ψυχολογικής υποστήριξης. Οσο για την υγιεινή, ούτε λόγος. Ο Σαμίρ μας ξεναγεί σε ένα δωμάτιο όχι μεγαλύτερο από 8 τ.μ., στο οποίο ζουν 6 άτομα.

Τα σεντόνια δεν έχουν αλλαχτεί εδώ και καιρό. Για τον ρουχισμό μοναδική πηγή είναι η αλληλεγγύη. Αρκετά παιδιά φορούν φανέλες του «Συνδέσμου Φίλων ΠΑΟΚ Χανίων», που τους παραδόθηκαν από τους φίλους του ΠΑΟΚ στην περιοχή και κάποιοι μεγάλοι, φόρμες του «Κισσαμικού», μιας τοπικής ομάδας.

«Ανθρωποι που πιθανότατα ανήκουν σε κάποια μαφία ήρθαν και μας ζήτησαν 5.000 ευρώ το κεφάλι για τη μεταφορά, κάποιοι πρότειναν να πουλήσουμε ένα νεφρό» λέει ο Αμπντελκαντά. Ο «υποψήφιος» πωλητής στέκει δίπλα αμίλητος, μας τον υποδεικνύουν. Γύριζε την κόρη του από το σχολείο στη Δαμασκό, όταν βρήκε το σπίτι του βομβαρδισμένο και τα άλλα τρία του παιδιά νεκρά, όπως και τη γυναίκα του.

………………………………………………………………………

Δέχτηκε να βοηθήσει και καταστράφηκε

Αναμφισβήτητο θύμα της ιστορίας και ο ξενοδόχος Μανόλης Βολυκάκης. Οι σχέσεις του με τους πρόσφυγες, καλές. Η γνώμη του για την Περιφέρεια Κρήτης, η χειρότερη. «Μου ζήτησαν να βοηθήσω για τρεις μέρες. Τέσσερις μήνες μετά είμαι κατεστραμμένος χωρίς την παραμικρή εγγύηση από το ελληνικό κράτος, χωρίς μισό χαρτί. Πριν από τις εκλογές ο περιφερειάρχης κ. Αρναουτάκης μού ζητούσε να έχουμε μια ήσυχη προεκλογική εκστρατεία και θα δώσει λύση αμέσως μετά. Μετά την επανεκλογή του τον έχουμε χάσει».

Η ανησυχία του για την απώλεια της τουριστικής σεζόν και τις αποζημιώσεις που θα κληθεί να δώσει στα πρακτορεία ταξιδίων για τις ακυρώσεις των κρατήσεων έκδηλη. Θέλει όμως να το διευκρινίσει: «Δεν ζητάω καμία βίαιη εκκένωση του ξενοδοχείου και ούτε θέλω την αστυνομία κάθε τόσο εδώ. Θέλω, ανθρώπινα, να βρεθεί μια λύση για αυτούς τους ανθρώπους και μια εγγύηση από το ελληνικό κράτος ή την Περιφέρεια ότι δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα κληθεί να πληρώσει το οικονομικό κόστος αυτής της ιστορίας».

……………………………………………………………………………………………………………………………….

Συναυλία για τους πρόσφυγες

Του Μάριου Διονέλλη

Στο ξενοδοχείο της Νέας Χώρας Χανίων παραμένουν εγκλωβισμένες οι 15 οικογένειες Σύρων προσφύγων που έχουν απομείνει από την «καραβιά» του Απριλίου χωρίς κανένας επίσημος φορέας να είναι σε θέση να δώσει λύση στο πρόβλημά τους.

Το μεσημέρι της Παρασκευής επικράτησε ένταση στο ξενοδοχείο όταν κατέφθασε η αστυνομία με εντολή εκκένωσης και με την πρόθεση να μεταφέρει τους 54 Σύρους με το πλοίο της γραμμής στην Αθήνα. Οι πρόσφυγες αρνήθηκαν να μεταφερθούν στην Αθήνα, θεωρώντας ότι θα πήγαιναν σε κέντρο κράτησης και από εκεί θα επαναπατρίζονταν στη Συρία. Μάλιστα ένας από τους πρόσφυγες απείλησε να αυτοκτονήσει μπροστά στον εισαγγελέα, λέγοντας πως προτιμά να πεθάνει παρά να γυρίσει πίσω στη Συρία.

Το Σάββατο το μεσημέρι δόθηκε συνέντευξη Τύπου μπροστά στο ξενοδοχείο από την τοπική δημοτική παράταξη «Πρωτοβουλία Πολιτών: Πρώτα ο Ανθρωπος» μαζί με μέλη από το Στέκι Μεταναστών Χανίων και το Κοινωνικό Ιατρείο της περιοχής. Ολοι τόνισαν πως μόνη ενδεδειγμένη λύση είναι η δημιουργία μιας ανοιχτής δομής φιλοξενίας στον χώρο του παλαιού ψυχιατρείου Χανίων, ένα από τα κτίρια που προορίζονται για πώληση μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Μάλιστα, για τη συγκεκριμένη μετακίνηση έχει ήδη δώσει εντολή από την 1η Αυγούστου και ο εισαγγελέας Χανίων κ. Σπηλιώτης, ωστόσο σε αυτοψία που έγινε στο κτίριο διαπιστώθηκε πως οι συνθήκες είναι ακατάλληλες για τη στέγαση οικογενειών με μικρά παιδιά.

Πάντως το Σαββατοκύριακο πέρασε ήρεμα χωρίς άλλη προσπάθεια μετακίνησης των προσφύγων. Την Τετάρτη 13 Αυγούστου διοργανώνεται συναυλία ενίσχυσης των προσφυγικών οικογενειών, στην Κατάληψη Rosa Nera με σκοπό τη συγκέντρωση τροφίμων για τη σίτιση των προσφύγων.