10/10/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

      Pin It

Στον δρόμο της διάλυσης

 

Δεν έφθανε το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας διοίκησης των Οργανισμών Κοινής Ωφελείας αλλά και της ελεεινής εικόνας των τραπεζών που τις καταντήσανε καρπαζοεισπράκτορες στο νταβατζίδικο σύστημα των ατελείωτων δανεικών, του απίστευτου αυτού χρέους που έχει δηλητηριάσει τη ζωή όλων των Ελλήνων, κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για την πλήρη απονεύρωση και απαξίωση των εφοριών της χώρας. Μετά το κλείσιμο τόσων υπηρεσιών, αποκλείουν τώρα από τις θέσεις ευθύνης τους πτυχιούχους ΤΕΙ! Διαβάζουμε για την έντονη αντίδραση και της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εκπαιδευτικού Προσωπικού ΤΕΙ με τις ένα σωρό μεθοδεύσεις με αποφάσεις και το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα-οργανογράμματα του υπ. Οικονομικών. Αρπα-κόλλα και νύχτα έσπευσαν να εκδώσουν απόφαση πριν ολοκληρωθεί ο έλεγχος νομιμότητας κ.λπ. στο ΣτΕ. Εύγε τους. Αφού παίξανε με την κατάργηση του μαθήματος της Πληροφορικής, τώρα, στον δρόμο της απαξίωσης-διάλυσης των πάντων, χτύπησαν και τη δομή-στελέχωση των εφοριών. Μη μου πείτε ότι δεν ξέρουν τι κάνουν. Είναι η αξιολόγησή τους!.. Πτυχιούχοι ΤΕΙ σε ειδικότητες που δεν υπάρχουν στα Πανεπιστήμια και διαπρέπουν στις καλύτερες εταιρείες του εξωτερικού και εδώ προϊστάμενοι πανεπιστημιακοί για 10ετίες να προΐστανται στις πιο νευραλγικές θέσεις με μηδενικές γνώσεις όχι στην πληροφορική αλλά και στη χρησιμοποίηση του απλού internet!

 

Ηταν οι δύο παράλληλοι τομείς των ΑΕΙ! Και τώρα η ξεφτίλα με τα δημοσιονομικά!

 

Γιάννης Π. Κορδής

 

…………………………………………..

 

Πρωθυπουργικά τινά…

 

Είναι πραγματική ευλογία να διαθέτει κανείς πρωθυπουργό έναν άνθρωπο σαν τον Αντώνη Σαμαρά. Και ας γελάτε εκεί στην «Εφ.Συν.». Ο άνθρωπος αυτός σε καθημερινή βάση απασφαλίζει χειροβομβίδες (κανονικές και μη), σκίζει μνημόνια, απογειώνει τη χώρα και -το σπουδαιότερο- συνεννοείται με τον Ντινόπουλο, τον Γιακουμάτο και τον παρεξηγημένο για το μόνιμο χαμόγελο-ζωγραφιά στο πρόσωπό του, Κυριάκο.

 

Ποιο απ’ όλα όσα προηγήθηκαν μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε από εμάς. Ποιο; Να συνεννοηθείς με τον Γιακουμάτο; Να απασφαλίζεις χειροβομβίδες; Να σκίζεις μνημόνια μέχρι να πιαστούν τα χέρια σου; Ας γελάσω. Μόνον ο ορμώμενος εκ Μεσσηνίας θέλει, μπορεί και τα καταφέρνει και μάλιστα σε καθημερινή βάση.

 

Βέβαια ο ικανότατος κατά τα άλλα πρωθυπουργός χωλαίνει σε άλλα ήσσονος σημασίας ζητήματα, τα οποία όμως δεν μειώνουν σε καμία περίπτωση τις αδιαμφισβήτητες ηγετικές του ικανότητες. Δεν τα καταφέρνει, για παράδειγμα, τόσο καλά στο ζήτημα του χρέους που επί των ημερών του έχει ξεφύγει λίγο. Εχει ένα θεματάκι με τη μείωση της ανεργίας, ενώ είναι μονίμως ντεφορμέ όταν θίγει μισθούς, συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα. Κάπως καλύτερα πηγαίνει στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας τώρα που κλείνει σιγά σιγά τα δημόσια νοσοκομεία και τα δημόσια Πανεπιστήμια, μια και όλοι οι Ελληνες έχουν τα χρήματα να πάνε πια σε ιδιωτικά.

 

Αλλά στην τελική ποιον ενδιαφέρουν όλα αυτά; Τι τον ενδιαφέρει τον Ελληνα πολίτη ο κουρελιασμένος του μισθός όταν έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα; Τι τον ενδιαφέρουν τον Ελληνα πολίτη τα ανύπαρκτα εργασιακά του δικαιώματα όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός πηγαίνει αυτοπροσώπως στην Αμφίπολη για να φρεσκάρει τις αρχαιολογικές του γνώσεις μαζί με αυτές της Παναγιωταρέα; Αν εξαιρέσεις τους αθεράπευτα συριζαίους που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σέρνουν τη χώρα στην άβυσσο της καταστροφής και λυμαίνονται την εξουσία στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια, κανέναν άλλον.

 

Αντίθετα δεν υπήρξε Ελληνας που να έμεινε αδιάφορος εμπρός στην εμφάνιση του Σαμαρά στην τελευταία σύνοδο κορυφής. Εκεί όπου με τη στόφα που διακρίνει τους παθολογικά ηγέτες, με μάτια που σπινθηροβολούσαν μαγκιά και αραλίκι και βάδισμα που πρόδιδε τη μεσσηνιακή του καταγωγή έκανε την πανικόβλητη Μέρκελ να τρέχει να κρυφτεί πίσω από το καρότσι του Βόλφγκανγκ, ενώ οι τροϊκανοί έφεραν διπλά και τριπλά εσώρουχα μαζί τους για παν ενδεχόμενο.

 

Τι και αν κόπηκε ένας μισθός παραπάνω; Σιγά, τόσους έχουμε. Τι και αν δεν έχουμε φάρμακα για να γιατρευτούμε; Σιγά. Το άγχος τα κάνει όλα. Μην αγχώνεστε και θα χαίρετε άκρας υγείας. Σαν τον Κυριάκο ένα πράμα. Και ας τον παρεξηγούν ορισμένοι λόγω του μόνιμου χαμόγελού του. Δεν γελάει επειδή είναι χαζός. Γελάει γιατί παριστάνει τον χαζό. Οπως ο ΓΑΠ κάποτε. Οι περισσότεροι νόμιζαν ότι είχε το ακαταλόγιστο. Και όμως ξεκίνησε το υπουργιλίκι, πέρασε στο πρωθυπουργιλίκι και από εκεί στο καθηγητιλίκι. Βαρύ ζεϊμπέκικο ονομάζεται αυτό με ξεκάθαρες επιρροές από το ρωσικό μπαλέτο. Συνδυασμός που σκοτώνει.

 

Και ας υπάρχουν εκείνοι οι λίγοι -ευτυχώς- άφρονες που θέλουν να πέσει η συγκυβέρνηση και να οδηγηθεί η χώρα στην περιπέτεια των εκλογών. Ειδικά τώρα, που βγαίνει η χώρα από την κρίση, που τα πρώτα σημάδια της ανάκαμψης κάνουν έντονη την εμφάνισή τους περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Φτάνει να κοιτάξουμε γύρω μας και να διαπιστώσουμε του λόγου το αληθές. Ούτως ή άλλως ο Σαμαράς εύκολα δεν θα πέσει είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο, μοιάζει λίγο και στον Ολυμπιακό του Μίτσελ σε αυτό το σημείο αν το σκεφτεί κανείς. Χάνει μόνον από τα δικά του παιδιά.

 

Αγγελος Λαγός

Μαρούσι Αττικής

 

[email protected]

 

Scroll to top