^[1]Πήρε το Οσκαρ καλύτερης ταινίας για το «12 χρόνια σκλάβος» και επέστρεψε στις εικαστικές του ρίζες. Ο Στιβ ΜακΚουίν έχει βραβευτεί με Turner, κι ας το ξεχνάμε λόγω των τριών εξαιρετικών του ταινιών («Ηunger», «Shame»). Εκθέτει από χθες στην γκαλερί Τhomas Dane του Λονδίνου δύο ολοκαίνουργια έργα του. Και η υποδοχή είναι θερμή.

 

Το ένα λέγεται «Ashes». Πρόκειται για μια προβολή-εγκατάσταση με ηχητικό μπακγκράουντ, που έχει μια πολύ ωραία ιστορία. Φαίνεται ένα ψηλό, λυγερό, όμορφο, μέσα στη χαρά της ζωής μαύρο παλικάρι, που μια κάμερα super 8 το τραβάει, ενώ βρίσκεται πάνω σε μια βάρκα ή κάνει βουτιές στη θάλασσα. Είναι ο Ashes, κάτοικος της μικρής Γρενάδας στην Καραϊβική, από την οποία κατάγεται ο Στιβ ΜακΚουίν, κι ας γεννήθηκε στο Λονδίνο. Το υλικό το είχε τραβήξει ο θρυλικός Ολλανδός διευθυντής φωτογραφίας Ρόμπι Μίλερ και ο ΜακΚουίν σκόπευε να το εντάξει στην ταινία του «Carib’ s Leap» (2002), αλλά δεν το έκανε. Θέμα της ήταν η ζωή των απογόνων των Αφρικανών σκλάβων, σαν τους γονείς του, που αποτελούν την πλειονότητα των κατοίκων του νησιού.

 

Ο Στιβ ΜακΚουίν δεν ξέχασε τον Ashes. Πήγε πέρυσι στη Γρενάδα και έψαξε να τον βρει. Εμαθε την τραγική του ιστορία, αυτή διηγούνται δυο ντόπιοι στην εγκατάσταση. Ο νεαρός βρήκε σε μια παραλία κρυμμένη ποσότητα ναρκωτικών και πέταξε από τη χαρά του, σκέφτηκε ότι ήρθε η εποχή να γίνει πλούσιος. Δεν πρόλαβε. Οι τύποι, στους οποίους ανήκαν, τον ανακάλυψαν, τον πυροβόλησαν στο χέρι για να αφήσει τη σακούλα κι όταν αυτός προσπάθησε να τρέξει, να γλιτώσει, του έριξαν σφαίρες στην πλάτη. Τον πλησίασαν πεσμένο και τον ξαναπυροβόλησαν στη κοιλιά, στα πόδια και στα γεννητικά όργανα.

 

Η δολοφονία του συγκλόνισε τον ΜακΚουίν. Πήρε το ξεχασμένο υλικό, τότε που ο νεαρός έλαμπε από ζωή, και έκανε την εγκατάσταση. Και όχι μόνο. Στην είσοδο της γκαλερί υπάρχει ένα τεράστιο πόστερ διπλής όψεως με φωτογραφία του Ashes, από το οποίο ο επισκέπτης μπορεί να αποσπάσει μικρό φλάιερ, στο οποίο καταγράφεται η ιστορία του. Ο ΜακΚουίν θέλει να τη διασπείρει παντού.

 

Και το δεύτερο έργο της έκθεσης συνδέεται με τον Ashes, είναι ένα είδος Μνημείου Πεσόντων για τα χαμένα του νιάτα. Λέγεται Broken Columns και αποτελείται από δυο διαφορετικά γλυπτά. Στο ένα δωμάτιο υψώνεται μια μαύρη κολόνα από γρανίτη πάνω σε βάθρο και από κάτω ξύλινη πλατφόρμα, από αυτές που χρησιμοποιούνται στις μεταφορές. Η κολόνα στο ύψος των ματιών του επισκέπτη είναι σπασμένη. Μια δεύτερη, μικρότερη βερσιόν του ίδιου έργου, βρίσκεται σε διπλανό δωμάτιο, με τη διαφορά ότι γύρω από τη λευκή πλίνθινη βάση του έχει μαζευτεί σκόνη, πολλή μαύρη σκόνη.

 

«Η μόνη μου δέσμευση, το μόνο μου δόγμα είναι να μην αφήσω τη σκόνη να κατακαθίσει, το πρόβλημα να ξεχαστεί», είπε ο Στιβ ΜακΚουίν τον Σεπτέμβριο ενώ έπαιρνε το μετάλλιο WEB Du Bois του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, με το οποίο τιμώνται προσωπικότητες που έχουν προσφέρει στον αφρο-αμερικανικό πολιτισμό.

 

INFO: διάρκεια μέχρι 15 Νοεμβρίου.

 

Eπιμ.: Β. Γεωργ.