Ψηφίστε, στηρίξτε… «τελειώσαμε»
Για πολιτική ανωμαλία μίλησε ο κ. πρωθυπουργός στη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη συγκυβέρνηση. Αφορμή στάθηκε η πρόταση για νέα κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή με άλλον επικεφαλής. Κάτι σαν την κυβέρνηση Παπαδήμου δηλαδή στην οποία και αυτός συμμετείχε. Ασφαλώς κάθε καλοπροαίρετος, «καλός Ελληνας», αντιλαμβάνεται ότι πλέον οι κίνδυνοι εκείνης της εποχής έχουν παρέλθει χάρη στις προσπάθειες των συγκυβερνώντων.
Πέραν αυτού, όμως, μια ανακούφιση διατρέχει όλους εμάς τους εν μνημονίω θυσιασθέντες για την ασφάλεια που παρέχει η σπάνια καίτοι στιβαρή, παρουσία του κ. πρωθυπουργού, στη Βουλή. Μια ασφάλεια, μια σιγουριά ότι η Δημοκρατία μας θα συνεχίσει να λειτουργεί ομαλά. Διασφαλίζεται έτσι το κύρος της κοινοβουλευτικής διαδικασίας μέσα από την πληθώρα Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, τις άσχετες και «νυχτερινές » τροπολογίες. Θωρακίζεται η δημοκρατική άσκηση της εξουσίας που θέλει τη σύγκληση του Υπουργικού Συμβουλίου να είναι άγνωστη λέξη και τις συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών ομάδων της συγκυβέρνησης να έχουν το ενδιαφέρον και την αξία μεσημεριανού τηλεοπτικού ξεκατινιάσματος.
Εμπεδώνονται και νομιμοποιούνται πλέον, στο πλαίσιο της ομαλής λειτουργίας της Δημοκρατίας μας, οι εξωθεσμικές συναλλαγές και οι αβροφροσύνες των ανθρώπων του Προέδρου με τους Ελληνάρες προκειμένου να μην κατισχύσει ο κομμουνιστικός κίνδυνος. Χαρτογραφήθηκε από τους επικεφαλής της εθνοσωτηρίου συγκυβερνήσεως η σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία που θέλει από τη μια τα δύο άκρα να αντιμάχονται μεταξύ τους για το ποιος θα καταστρέψει τη χώρα στη βάση μυστικών σχεδίων και ανομολόγητων ξένων συμφερόντων και από την άλλη τη συγκυβέρνηση. Μια συγκυβέρνηση που κατέστη αγνή, φορτώνοντας τα εγκληματικά λάθη του παρελθόντος στους άλλους και που μάχεται νυχθημερόν για την προκοπή και το καλό του τόπου.
Φάνηκε επιτέλους το ποιοι σηκώνουν τον σταυρό της σωτηρίας αυτής της χώρας, άσχετα με το ποιοι πληρώνουν τον λογαριασμό. Συγχαρητήρια πολλά αξίζουν στους βουλευτές που στήριξαν αυτή την κυβέρνηση. Ενα μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε όχι τόσο σε αυτούς που ψήφισαν «ναι», πιστεύοντας ότι αν δεν υπήρχαν τα Μνημόνια θα έπρεπε να τα εφεύρουμε, όσο κυρίως σε αυτούς που θα διασκεδάζουν στο μέλλον τη θλίψη μας, περιφερόμενοι στα κανάλια ως κοινωνικά ευαίσθητοι αντάρτες. Αξιος και πολύς ο μισθός τους.
Με αυτήν παρωδία της ψήφου εμπιστοσύνης οι συγκυβερνώντες κατάφεραν να επιβεβαιώσουν τη σταθερότητα της κυβέρνησης για τρεις-τέσσερις μήνες ακόμη, να αποκτήσουν άλλοθι για ό,τι υπογράψουν στο μεσοδιάστημα αυτό και κυρίως να διαχύσουν τις ευθύνες της ανελέητης πολιτικής τους στους 155 βουλευτές.
Μεγάλη επιτυχία, λοιπόν. Κατά πώς λέμε και εδώ στον τόπο μας μεγάλη πετυχεσά. Ευτυχώς οι θεματοφύλακες της δημοκρατικής ομαλότητας αποσόβησαν τους όποιους κινδύνους αντικατάστασης της κυβέρνησης. Αλλωστε μόνος υπεύθυνος και αρμόδιος γι’ αυτό είναι οι Ελληνες. Και δυστυχώς για κάποιους δεν ψηφίζουν μόνο οι «καλοί Ελληνες»…
Νεκτάριος Σ.Μ. Νικολαράκης, Χανιά
Ιεροφάντες
Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά κι έναν καιρό/απ’ της κόλασης τα βάθη βγήκε τέρας τρομερό·/ετρομάξαν οι αρχόντοι μην τους πάρει τη σοδειά/και του πρόσφεραν προσφάι νέους, γέρους και παιδιά·/άντρες, γέροι αυτοκτονήσαν και τρελάθηκαν οι νιοι/μα δε δίνανε δεκάρα της πατρίδας οι νονοί·/γι’ αυτό χύθηκαν στους δρόμους και στην κεντρική πλατεία/(έμοιαζε η σύναξή τους με του δήμου εκκλησία)·/αυθορμήτως κινηθήκαν να βγούνε για παγανιά/και βρεθήκαν να ορμάνε στου θηρίου τη μονιά.
Εκεί… τους την πέσαν οι φρουροί της σαν τα άγρια σκυλιά/κι απ’ την άλλη συναντήσαν τα ατσάλινα παιδιά,/που είχαν βάλει να φυλάνε της σπηλιάς την εμπατή/και φαινόντουσαν να βγήκαν απ’ την ίδια τη σχολή,/πρόθυμοι να υπηρετήσουν του θηρίου τη βουλή.
Κι οι σοφοί ιεροφάντες που ’χουν λόγο θεϊκό/και είν’ η έγνοια τους μονάχα για το δόλιο το λαό/τους γυρίσανε στα σπίτια μη γενεί κάνα κακό·/φοβηθήκαν τα οφίτσια που ’χουνε από καιρό/μην τα χάσουν και ξεμείνουν έρημοι στο χαλασμό.
Σαν σωστοί επαναστάτες δίδασκαν από παλιά/ότι με τη νομιμότητα κι όχι την αποκοτιά/ούτε ξίφος και μαχαίρι θα καρπίσει η ελιά/και χωρίς να σπάσει τζάμι θα κερδίσουν λευτεριά.
Ετσι… αφού τους κλείσαν μέσα κόβοντάς τους τα φτερά/τους τη λένε κι από πάνω πως δε βγάζουνε μιλιά/και ζητούν να τους εκλέξουν για να διώξουνε αυτοί/απ’ τον τόπο το θηρίο που θα πιάσουν απ’ τ’ αυτί.
Χρόνια το ίδιο παραμύθι που το ξέρουνε καλά·/μα… μη βρίσκουν και τα κάνουν τι δεν έχουμε μυαλά;
Καληνύχτα Κεμάλ
τούτος ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ;Χρήστος Σκανδάμης
«Θέρος θυελλών»
Αρχίζει φθινόπωρο / γεμάτο από θύελλα / Ο άνεμος τ’ ουρανού / απομακρύνει τα σύννεφα / Ο ταξιδιάρικος άνεμος / της θάλασσας νοτίζει τη στεριά / κυνηγά τα γλαροπούλια. / Για σένα Ελλάδα / σπορά ανέμων / θέρος θυελλών / απών σε σας λαούς / από τον πλανήτη Γη / κατοικεί ο άνεμος του πολέμου / όλο τον κόσμο απειλεί.
Λαζάρου Ιωάννα
Ανω Γλυφάδα, Αθήνα
