Αποτελεί όνειδος για μια πολιτεία να μην μπορούν να τεκνοποιήσουν οι γυναίκες λόγω οικονομικής ανέχειας. Το σημερινό ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» φέρνει στο προσκήνιο το τεράστιο θέμα της υπογονιμότητας και τις επιπτώσεις του στις οικογενειακές, αλλά και στις ευρύτερες κοινωνικές σχέσεις. Οικονομική υπογονιμότητα την αποκαλούν οι γυναικολόγοι, διότι οφείλεται στην οικονομική δυσπραγία. Το όνειρο για παιδιά όλο και απομακρύνεται για πολλά ζευγάρια, με ολέθριες συνέπειες.

 

Από τη μια οι άντρες νιώθουν ανήμποροι και αγχωμένοι, που δεν μπορούν να στηρίξουν οικονομικά μια εγκυμοσύνη. Το δράμα βεβαίως το μεγάλο το έχουν οι ίδιες οι γυναίκες, οι οποίες νιώθουν αποτυχημένες και ανεπαρκείς και πιστεύουν ότι οι ίδιες φταίνε, επειδή είναι άνεργες και φτωχές! Ούτε λίγο ούτε πολύ πέφτουν εύκολα στα δίχτυα του αμερικανισμού, που πρεσβεύει ότι ο φτωχός και ο αδύνατος είναι υπεύθυνοι για τη μοίρα τους και όχι το γεμάτο ανισότητες και αδικίες και αντικοινωνικό κράτος.

 

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γιατρών, αυτό το πολύ προσωπικό, εξόχως βιωματικό γεγονός τού να αποφεύγουν να τεκνοποιήσουν επειδή δεν έχουν οικονομική δυνατότητα, βιώνεται σαν αναπηρία και προκαλεί ανέλεγκτες εντάσεις στις σχέσεις του ζευγαριού, που οδηγούν στη σύγκρουση και τη βία.

 

Η ραγδαία αύξηση της υπογεννητικότητας επιφέρει οδυνηρά δημογραφικά προβλήματα, τα οποία ενισχύονται από την αναγκαστική φυγή στο εξωτερικό περισσότερων από εκατό χιλιάδες ανθρώπων σε αναπαραγωγική ηλικία. Το ελληνικό κράτος, με την πολιτική των μνημονίων, κατέστρεψε κάθε κοινωνικό ιστό.

 

Οι περικοπές στους μισθούς, οι απολύσεις, τα χαράτσια, η ανεργία, η διάλυση του Ασφαλιστικού και η υπογεννητικότητα αποτελούν στίγμα για τη συγκυβέρνηση, η οποία παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να επαίρεται ότι σώζει τη χώρα από τη χρεοκοπία, με πρωταγωνιστές στην έπαρση τον πρωθυπουργό και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, που είναι κύριοι υπεύθυνοι για τη διάλυση των περισσότερων οικογενειών, αυτοί που έκλεψαν τα όνειρα των νέων ζευγαριών οδηγώντας τα στο αδιέξοδο και στη βαριά θλίψη.

 

Ελπίζουμε να διαβάσουν το ρεπορτάζ, μήπως και συγκινηθούν, μήπως και συνειδητοποιήσουν την εγκληματική πολιτική που εφαρμόζουν, μήπως και νουθετήσουν εκείνους που στους χώρους εργασίας φέρονται βάναυσα στις εγκυμονούσες, ακριβώς επειδή είναι ευάλωτες και πολύ πιο εύκολο να απολυθούν μετά την τεκνοποίηση ή να χάσουν την εργασία τους, επειδή θέλουν να κρατήσουν στην αγκαλιά τους ένα παιδί, επειδή επιθυμούν να ζήσουν το μεγαλείο της μητρότητας. Αλλά δεν φαίνονται να τα έχουν καλά με τη συγκίνηση, δεν συμπάσχουν και επιπλέον δεν ορρωδούν προ ουδενός προκειμένου να φανούν συνεπείς υποτακτικοί. Είναι κρίμα για τις γυναίκες, αλλά και για τη χώρα όλη.