Ο Τσε Γκεβάρα ζει
Μέσα στον ζόφο που ζει ο λαός μας, λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης και με μένα να βρίσκομαι στο κρεβάτι του πόνου με την αρρώστια που με βασανίζει, άκουγα σ’ ένα ραδιοφωνικό σταθμό να αναφέρει ο συμμετέχων δημοσιογράφος τη δολοφονία του αγωνιστή Τσε Γκεβάρα στις 9/10/1967 στη πόλη Λα Ιγκέρα της Βολιβίας.
Μάλιστα, την εκπομπή την είχε πλαισιώσει με τραγούδια-ύμνους που τα τραγουδούσαν τραγουδοποιοί, όπως ο Παπακωνσταντίνου, Τσακνής, Μητσιάς κ.ά.
Ακούγοντας τα τραγούδια-ύμνους είχα συγκινηθεί πάρα πολύ και άρχισα να οραματίζομαι ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για τις επόμενες γενιές, πιστεύοντας ότι θα βρουν τον τρόπο να σπάσουν τις αλυσίδες της σκλαβιάς που τους έχει επιβάλει η οικονομική ολιγαρχία.
Ο άνθρωπος αγωνιστής Τσε Γκεβάρα ας είναι το παράδειγμα για τους αδικημένους επί γης.
Ο Τσε Γκεβάρα δεν πέθανε. Ο Τσε ζει.
Αλέκος Συλόγλου
συντ/χος του Δημοσίου, Νίκαια
Πέτρες στα τρένα
Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα γεγονός, στο οποίο ήμουν παρούσα. Στις 19/10/2014, στη διαδρομή από Πειραιά προς Κηφισιά κάποιος πετούσε μεγάλες πέτρες στο διερχόμενο τρένο! Αυτό έγινε στο σημείο από Ν. Φάληρο προς Μοσχάτο και συγκεκριμένα λίγο πριν το τρένο μπει μέσα στον σταθμό του Μοσχάτου. Η πέτρα βρήκε πάνω στην πόρτα του βαγονιού και ευτυχώς δεν μπήκε μέσα από κάποιο ανοιχτό παράθυρο. Μία κυρία, που βρισκόταν επίσης μέσα στο βαγόνι εκείνη τη στιγμή, είπε ότι αυτό το περιστατικό, στο ίδιο ακριβώς σημείο, έχει ξανασυμβεί.
Οταν αποβιβάστηκα στη στάση Αττική, ενημέρωσα έναν κύριο της ασφάλειας του σταθμού που βρισκόταν στην αποβάθρα. Ηταν εξυπηρετικός, με ρώτησε σε ποιο ακριβώς σημείο πέταξαν την πέτρα και μου είπε ότι είναι γνωστό περιστατικό, καθώς έχει γίνει σχετική αναφορά και από τους οδηγούς των τρένων. Τον ρώτησα αν χρειάζεται να κάνω κάποια γραπτή αναφορά και μου απάντησε ότι δεν χρειάζεται γιατί ήδη υπάρχει ενημέρωση και το θέμα ερευνάται.
Η απορία μου, την οποία σκέφτηκα αργότερα και δεν την ανέφερα στους αρμόδιους, είναι η εξής: Εφόσον το περιστατικό είναι γνωστό και προφανώς συχνό, γιατί δεν γίνεται λήψη μέτρων προστασίας; Για παράδειγμα, θα μπορούσε να γίνεται ανακοίνωση στα μεγάφωνα από τους οδηγούς και να λένε στους επιβάτες να κλείνουν τα παράθυρα στο συγκεκριμένο σημείο. Είναι αδιανόητο να περιμένουν να βρεθεί ο υπεύθυνος. Μέχρι τότε, κάποια πέτρα μπορεί να τραυματίσει (στην καλύτερη των περιπτώσεων) κάποιον επιβάτη!
Ο σκοπός αυτής της επιστολής είναι να υπάρξει μια σχετική γνωστοποίηση του θέματος, πριν συμβεί κάποιο ατύχημα. Ελπίζω να ληφθούν μέτρα προστασίας όσο το δυνατόν συντομότερα, μέχρι να βρεθεί ο υπαίτιος.
Α.Σ.
Κινηματογραφικά
Με αφορμή την πρόσφατη αντιπαράθεση του πρώην γενικού διευθυντή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ) με το Δ.Σ. του οργανισμού, νομίζω ότι οι αναγνώστες σας θα ήθελαν να πληροφορηθούν μία τουλάχιστον άδηλη πτυχή της θητείας του κ. Καραντινάκη. Πρόκειται για την κεκαλυμμένη πλην διάφανη λογοκρισία εις βάρος της πρότασής μου «Αμνός» (Πρόγραμμα Συγγραφής Σεναρίου), η οποία εγκρίθηκε τον Μάιο του 2013 για να ακυρωθεί (!) έναν σχεδόν χρόνο μετά, με το γραφειοκρατικό πρόσχημα της «μη έγκαιρης προσκομίσεως των απαραίτητων εγγράφων». Ομολογουμένως, η μυθοπλασία της σεναριακής πρότασης δοκίμαζε τα όρια μιας ορισμένης θεματικής και ειδολογικής ορθότητας στο πλαίσιο της πρόσφατης ελληνικής κινηματογραφικής παραγωγής, όντας πολιτικό θρίλερ για τις σχέσεις βαθέως κράτους και παρακρατικών μηχανισμών: κεντρικός χαρακτήρας του σεναρίου είναι ένα νεαρό μέλος της Χρυσής Αυγής, που στρατολογείται από τις μυστικές υπηρεσίες Ελλάδας-Τουρκίας και γίνεται εντεταλμένο όργανο δολοφονίας ενός Τούρκου αντικαθεστωτικού, που βρίσκει άσυλο στη χώρα μας μετά τη συμμετοχή του στα γεγονότα της πλατείας Ταξίμ το καλοκαίρι του 2013. Παραβλέποντας το πολύ σοβαρό ζήτημα της απλήρωτης εργασίας, αφού η απόφαση ακύρωσης της πρότασης ελήφθη αφότου είχαμε παραδώσει σεναριακή εργασία 4 μηνών, το ακόμα σοβαρότερο ζήτημα είναι ότι ο κ. πρώην γενικός διευθυντής δεν μπόρεσε και δεν θέλησε να υπερασπιστεί την απόλυτη ελευθερία έκφρασης των δημιουργών, συντηρώντας έτσι την παράδοση του ΕΚΚ στον αθέμιτο αποκλεισμό με εξωκαλλιτεχνικά κριτήρια όσων θεωρούν την ελευθερία αυτή αυτονόητη ενάντια στο καθεστώς οιονεί ιδεολογικού και πολιτικού ολοκληρωτισμού που χαρακτηρίζει την τρέχουσα διακυβέρνηση. Γιατί, για να μην ξεχνιόμαστε, τόσο ο πρώην όσο και ο νυν γενικός διευθυντής του ΕΚΚ, όσο και το Δ.Σ. του οργανισμού, είναι διορισμένοι από μια πολιτική ηγεσία με συγκεκριμένη ιδεολογική και πολιτική ατζέντα, την οποία προφανέστατα έλαβε καθοριστικά υπ’ όψιν του ο κ. Καραντινάκης, προτού το ξανασκεφτεί και αποφασίσει να λογοκρίνει μια κατ’ αρχάς εγκεκριμένη πρόταση. Και ο νοών νοείτω…
Βασίλης Γιάτσης
πολιτικός επιστήμονας
