Του Πέτρου Μανταίου

 

«Κάτι σάπιο υπάρχει στο αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας…». Με αυτή τη φράση, η μισή από τον Αμλετ, σχολίασαν συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ. στην «Εφ.Συν.» (20/10) τη συμπεριφορά του αρχηγού του σώματος, αντιστράτηγου Δημ. Τσακνάκη, που, όπως κατήγγειλαν, «φρόντισε να τακτοποιήσει τον αξιωματικό (της Αστυνομίας) γιο του στην προνομιακή υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων». Υπηρεσία ειδικών προσόντων, όπως διευκρίνισαν. Οπου, βάσει του ιδρυτικού της νόμου (2713/99), μεταξύ άλλων εγγυήσεων, δεν επιτρέπεται να μετατεθεί ή να υπηρετεί σ’ αυτήν αστυνομικός που έχει υπηρετήσει ή υπηρετεί στο γραφείο… του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. ή των ενεργεία προϊσταμένων κλάδων του υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Σωστό νομίζω, για υπηρεσία που αποκλειστικό αντικείμενό της είναι η πάταξη διαφθοράς στους κόλπους της Αστυνομίας.

 

Εμφανώς ενοχλημένοι από τα… οικογενειακά του αρχηγού τους, οι συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ., θυμήθηκαν τα χρόνια της μαθητείας τους, όταν οι δάσκαλοί τους στη Σχολή Αστυνομικών τούς έλεγαν: «Διοικούμε διά του παραδείγματος…». Βέβαια το, βάσει της καταγγελίας, παράδειγμα του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. δεν αποκλείει τη διοίκηση διά του παραδείγματός του∙ μπορεί να έχει και ανίψια ή βαφτιστήρια στο κάτω κάτω ο άνθρωπος. Πιο σωστό θα ήταν να επικαλεστούν το γνωμικό του σοφού Πιττακού «αρχή άνδρα δείκνυσι» (η εξουσία δείχνει τον άνθρωπο). Του ιδίου και το «γνώθι σαυτόν», αλλά και το «γονέας αιδού» (να ντρέπεσαι τους γονείς σου). Διότι, μπορεί να αποκαλύφθηκε ο… υιός του αρχηγού, αλλά ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος στη μακραίωνη… προ-ιστορία του τόπου (στην ιστορία δεν φτάσαμε ακόμα!) αρχηγός με υιό ή υιός πατρός αρχηγού.

 

Το ανέκδοτο αποδίδεται στον Θεμιστοκλή∙ τότε που ήταν (μετά το 493) παντοδύναμος: ίδρυε τείχη και ναυπηγούσε στόλους. Κατηγορήθηκε από την αντιπολίτευση ότι, για τα έργα, δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στους φίλους του. «Ποιους θέλετε να προτιμήσω;» απάντησε… αφοπλιστικά. «Τους εχθρούς μου;».