Του Κ. Μανωλιουδάκη
Δεν χωράει αμφιβολία ότι το χθεσινό ντέρμπι ήταν ένα από τα χειρότερα των τελευταίων ετών από πλευράς θεάματος και από τα πιο ομαλά όσον αφορά την κατάσταση έξω από τον αγωνιστικό χώρο.
Από αμιγώς ποδοσφαιρικής πλευράς, καμία ομάδα δεν έδειξε διάθεση να πάρει ιδιαίτερα ρίσκα στο παιχνίδι της, οι φάσεις μπροστά από τις δύο εστίες έβγαιναν με το τσιγκέλι, το ένα γκολ ήρθε από στημένη μπάλα, τα νεύρα ήταν μπόλικα και ο διαιτητής εμφανίστηκε ανίκανος για ένα τόσο ιδιαίτερο ματς.
Ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλά διαβασμένος και στημένος ανασταλτικά, με σωστό μοίρασμα στα μαρκαρίσματα και αγωνιστικό πλάνο, γεγονός που είχε συνέπεια να μην απειληθεί από οργανωμένη επίθεση σε καμία στιγμή του ντέρμπι με εξαίρεση μία φάση στο 14΄.
Ο Λαγός αντεπεξήλθε στην αναχαίτιση του Ντομίνγκες, ο Ζέκα περιόρισε σημαντικά τα ανεβάσματα του Μαζουάκου, ο Πράνιτς έκλεινε σωστά τους χώρους στον Κασάμι, ο Νάνο ήταν συγκεντρωμένος και προσεκτικός στις εξορμήσεις του, ο Σίλντενφελντ έδινε σιγουριά, ο Στιλ βούλωνε στόματα και μόνο ο Τριανταφυλλόπουλος είχε χτυπητά προβλήματα απέναντι στον Αφελάι.
Το πρόβλημα για τους «πράσινους» είχε να κάνει με το δημιουργικό κομμάτι μα και το κράτημα της μπάλας στον χώρο του κέντρου. Κυρίως λόγω της απουσίας του… Μπεργκ. Και φυσικά, καθώς στην επίθεση δεν υπήρχε παίκτης να σηκώσει το βάρος και να κάνει τη ζημιά στην «ερυθρόλευκη» άμυνα. Φιλότιμος ο Καρέλης, έδωσε μάχες και «έτρεξε» τα αντίπαλα στόπερ, πλην όμως είναι περιφερειακός και όχι φουνταριστός στράικερ, με συνέπεια να μην μπορεί να χτυπήσει σαν κόμπρα. Το κοουτσάρισμα του Αναστασίου στη διάρκεια του ματς είχε ένα κραυγαλέο λάθος που δεν πλήρωσε ελέω του Λουκ Στιλ. Η είσοδος του Δώνη αντί του Λαγού, ως τρίτη αλλαγή μάλιστα, αποδείχτηκε παντελώς άστοχη. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο 20χρονος μέσος έκανε το (τραγικό) λάθος στη φάση του πέναλτι του Μήτρογλου, αλλά ότι ο προπονητής θα μπορούσε να κρατήσει την τελευταία του αλλαγή προς το φινάλε του ματς, παίζοντάς τα «όλα για όλα» και ρίχνοντας π.χ. τον Κλωναρίδη στη «μάχη».
Η αντίδραση του προπονητή του Παναθηναϊκού, πάντως, ήταν άμεση μετά το 1-0, καθώς πέρασε σωστά στο ματς τον Πέτριτς, άλλαξε το σύστημα σε ρόμβο (4-3-1-2) και προσπάθησε να πλαγιοκοπήσει κυρίως από την αριστερή πλευρά με τον Νάνο. Το «τριφύλλι» δεν βρήκε πολλούς χώρους αλλά έγινε πιο απειλητικό. Κάτι πήγε να γίνει.
Ομως στην πιο επικίνδυνη φάση του Παναθηναϊκού στο ματς ο διαιτητής Καλογερόπουλος ανακάλυψε χέρι στο κοντρόλ του Πέτριτς (92΄) που είχε στρώσει την μπάλα στον αμαρκάριστο Ατζαγκούν στο ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής. Ο Νιγηριανός μπορεί να σούταρε στα περιστέρια, μπορεί να καθυστερούσε στο κοντρόλ, μπορεί να την έστελνε στο «παράθυρο» του Ρομπέρτο. Χίλια δυο μπορεί να έκανε. Ας άφηνε όμως τη φάση ο Καλογερόπουλος για να βλέπαμε τι θα γινόταν…
Ο Αθηναίος ρέφερι δημιούργησε εκνευρισμό στους παίκτες του «τριφυλλιού» με την ευκολία με την οποία μοίραζε κάρτες στο πρώτο ημίχρονο, έβγαλε απ΄ τα ρούχα του (και απέβαλε) τον Αναστασίου, αλλά ούτε οι κάρτες, ούτε το αν ήταν φάουλ το μαρκάρισμα του Ζέκα στον Αφελάι, ούτε το γεγονός ότι έπρεπε να είχε δείξει τουλάχιστον 3-4 λεπτά έξτρα καθυστερήσεις από τα 7 που έδειξε (μόνο η διακοπή του αγώνα απ΄ τα καπνογόνα μετά το γκολ του Αυλωνίτη ήταν 6 λεπτά, ενώ οι δύο ομάδες είχαν κάνει από τρεις αλλαγές) έχουν την ίδια βαρύτητα με τη φάση του 92΄.
