- Εφημερίδα των Συντακτών - http://archive.efsyn.gr -

«Πρέπει να ξαναεφεύρουμε την Αριστερά»

29/10/14 ΚΟΣΜΟΣ,ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΠΑΡΙΣΙ Συνέντευξη στην Ηρα Φελουκατζή

 

[1]

REUTERS/ Stephane Mahe

Την αναδιοργάνωση και τον εκσυγχρονισμό του Σοσιαλιστικού Κόμματος (Σ.Κ.), τη δημιουργία μιας νέας Αριστεράς, τη σύνθεση ανάμεσα στις διάφορες ιδεολογικές τάσεις της προεδρικής πλειοψηφίας επιδιώκει να εκπληρώσει ο Ζαν Κριστόφ Καμπαντελίς, ελληνικής καταγωγής βουλευτής, προσωπικότητα με μεγάλη ακτινοβολία και στρατηγικές ικανότητες. Πρώην συνεργάτης του Μιτεράν και του Ζοσπέν, ανέλαβε ως πρώτος γραμματέας του Σ.Κ. τον σημαντικό ρόλο διαμόρφωσης ενός νέου μοντέλου του γαλλικού σοσιαλισμού. Σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο κ. Καμπαντελίς απάντησε σε ερωτήσεις μας σχετικά με την ευρωπαϊκή πολιτική του Φρανσουά Ολάντ και τον αναπροσανατολισμό της Ευρώπης, για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και για τις συνέπειες των διχασμών στη γαλλική Αριστερά, που αποσταθεροποιούν την προεδρική πλειοψηφία.

 

• Το δεύτερο μέρος της προεδρικής θητείας του Φρανσουά Ολάντ ξεκίνησε μέσα σε κλίμα δυσπιστίας και αντιπαραθέσεων στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Θα μπορέσει να παραμείνει στην εξουσία μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2017; Τι θα γίνει αν κάποια στιγμή η κυβέρνηση χάσει την πλειοψηφία;

 

Στο Κοινοβούλιο εκδηλώνεται μια αντιπαράθεση ιδεών στη σοσιαλιστική ομάδα. Υπάρχει όμως σχετική πλειοψηφία με τους συμμάχους μας Ριζοσπάστες της Αριστεράς, με τους Πράσινους· και δεν υπάρχει αριθμητική πλειοψηφία για την ανατροπή της κυβέρνησης. Γιατί η εσωκομματική αντιπαράθεση από την ομάδα των «επικριτών» σοσιαλιστών βουλευτών εκφράζεται με αποχή και όχι με καταψήφιση. Αν προέκυπτε ψήφιση κατά των κυβερνητικών νομοσχεδίων, τότε θα έπεφτε η κυβέρνηση και θα προκηρύσσονταν βουλευτικές εκλογές. Ομως κανείς δεν επιθυμεί τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Ούτε στην Αριστερά ούτε στη Δεξιά. Πρέπει, επίσης, να ληφθεί υπόψη ότι οι θεσμοί της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας δεν είναι κοινοβουλευτικού τύπου, όπως στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Εχουμε πλειοψηφικό σύστημα. Ο πρόεδρος διαθέτει εκτεταμένες εξουσίες και δεν μπορεί να γίνει ανατροπή του από το Κοινοβούλιο. Μπορεί να διαλύσει τη Βουλή, να κάνει μια συγκατοίκηση με τη Δεξιά – έχει πολλές δυνατότητες στη δικαιοδοσία του.

 

• Ο δικός σας ρόλος, του «ισορροπιστή» ανάμεσα στους «αντάρτες» σοσιαλιστές βουλευτές και στην κυβέρνηση, είναι δύσκολος. Πώς εκπληρώνετε σήμερα τον ρόλο του μεσολαβητή μέσα σε κλίμα κρίσης, με τις αντιπαραθέσεις που ξεσπούν καθημερινά;

 

Εχω μεταβληθεί σε πυροσβέστη! Οφείλω να σβήνω όλες τις φωτιές. Να λέω στους υπουργούς να προσέχουν τις δηλώσεις τους και τις προτάσεις τους αν αυτές έχουν πολύ φιλελεύθερο χαρακτήρα. Πρέπει να λέω στους εκφραστές της εσωτερικής αντιπαράθεσης ότι δεν μπορούν να θέτουν υπό αμφισβήτηση την κυβέρνηση, γιατί πίσω μας έχουμε το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο. Προοπτική μου είναι να προσπαθήσω να δημιουργήσω στη συνέλευση της ολομέλειας του Σ.Κ., αρχές του Δεκεμβρίου, μια νέα σοσιαλιστική ταυτότητα, τη συγκέντρωση όλων των τάσεων, την εφεύρεση μιας νέας Αριστεράς.

 

• Ο Φρανσουά Ολάντ είχε θέσει στόχο τον «επαναπροσανατολισμό» της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής. Πού βρίσκεται αυτή η προοπτική; Η Γαλλία μπόρεσε να κάμψει και να αμβλύνει τη γερμανική ευρωπαϊκή πολιτική;

 

Υπάρχουν θετικές ενδείξεις. Η κυρία Μέρκελ χρησιμοποιεί τη στρατηγική του μαστίγιου και του καρότου. Λέει ότι ισχύει μόνο η ευρωπαϊκή συνθήκη και οι κανόνες της, τίποτε άλλο. Αλλά ο κ. Σόιμπλε και ο κ. Γκάμπριελ λένε «έχουμε υπερβολικά πλεονάσματα, πρέπει να τα επενδύσουμε στη Γερμανία». Ολοι καταλαβαίνουμε πως αν επενδύσουν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ στη Γερμανία για έργα υποδομής, θα ενισχύσουν την ανάπτυξη σε όλη Ευρώπη. Η κυρία Μέρκελ δεν τάσσεται υπέρ του σχεδίου επενδύσεων του κ. Γιούνκερ, αλλά ταυτόχρονα το Κοινοβούλιο είναι ευνοϊκό. Πιστεύω ότι η συζήτηση δεν έχει κλείσει στη Γερμανία γιατί υπάρχουν επιπτώσεις, οικονομικές και πολιτικές. Η κυρία Μέρκελ βρίσκεται αντιμέτωπη με την άνοδο της ευρωφοβίας σε ένα μέρος της γερμανικής κοινής γνώμης. Οφείλει να περάσει από συμπληγάδες και να σεβαστεί τις ευαίσθητες ισορροπίες ανάμεσα στους μεν και στους δε. Υπάρχει ένα φαινόμενο που δεν μπορεί να αγνοήσει. Η ανάπτυξη στη Γερμανία βρίσκεται σε κάμψη, είναι εξαιρετικά αδύνατη και -όπως λέγεται- ενδέχεται το τελευταίο τρίμηνο να περάσει πίσω από τη γαλλική. Κάτι που θα προκαλέσει ερωτήματα στη Γερμανία.

 

• Στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς επιθυμεί την προοδευτική έξοδο από το Μνημόνιο ένα χρόνο πριν από το τέλος της διεθνούς συμφωνίας. Ποια είναι η άποψή σας γι’ αυτήν την πρωτοβουλία;

 

Αν είναι δυνατόν να γίνει αυτό χωρίς φόβο υποτροπής, ασφαλώς πρέπει να γίνει. Αλλά χρειάζεται προσοχή. Καταλαβαίνω ότι στην πλειονότητά τους οι Ελληνες δυσανασχετούν για την ευρωπαϊκή κηδεμονία, ότι εύχονται να είναι ανεξάρτητοι, όπως το θέλουν όλοι οι λαοί. Πρέπει όμως να μπορεί κανείς να ελέγχει την κατάσταση.

 

• Με τις σημερινές συνθήκες και τις μεταπτώσεις στο χρηματιστήριο, πιστεύετε ότι η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να βγει γρήγορα από το Μνημόνιο;

 

Πρώτη διαπίστωση είναι πως τα χρηματιστήρια δεν εφαρμόζουν την αρχή του γενικού συμφέροντος, αλλά το κριτήριο της απόδοσης του κεφαλαίου. Καθοδηγούνται από το κίνητρο του κέρδους. Δεύτερο κριτήριο είναι η κατάσταση στην Ελλάδα. Οι Ελληνες έκαναν τεράστιες προσπάθειες, θυσίες που δεν έγιναν από κανέναν άλλο λαό της Ευρώπης. Θα ήταν θεμιτό να ανταμειφθούν για τις προσπάθειές τους. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να φοβούνται να έχουν την κάλυψη της ευρωπαϊκής ομπρέλας για να μπορέσουν να βγουν από το Μνημόνιο σε υγιείς συνθήκες. Είναι όπως σε άρρωστο που βρίσκεται σε ανάρρωση. Θέλει να σηκωθεί γρήγορα, αλλά ο γιατρός τού λέει «αν βγείτε γρήγορα έξω, είστε ακόμη πολύ αδύναμος και διακινδυνεύετε να αντιμετωπίσετε άλλο πρόβλημα». Πρέπει να υπολογίσει κανείς και τα δύο – την ανάγκη να δράσει ανεξάρτητα και τον κίνδυνο υποτροπής.

 

• Η Ελλάδα θα μπορούσε να επιτύχει βοήθεια για πιστώσεις και υποστήριξη από ευρωπαϊκές χώρες μετά την έξοδό της από το πρόγραμμα διάσωσης;

 

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η δανειοδότηση προς την Ελλάδα. Αυτό έχει γίνει, θα μπορούσε να επαναληφθεί. Εχουμε τώρα ένα σύστημα προστασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που επιτρέπει την υποστήριξη. Το ερώτημα που τίθεται σε όλη την Ευρώπη είναι ποια οικονομική πολιτική θα ακολουθήσουμε; Ποια είναι η διάγνωση; Εμείς πιστεύουμε ότι στο σημείο που βρισκόμαστε υπάρχει κίνδυνος αποπληθωρισμού, κατάρρευσης τιμών και αξιών σε ορισμένες χώρες. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί μια κρίση που οδηγεί σε ολοένα μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας σε όλη την Ευρώπη. Πρέπει, λοιπόν, να βγούμε το ταχύτερο από την πολιτική αυστηρής λιτότητας. Εκτιμώ ότι η γαλλογερμανική συνάντηση μεταξύ Σαπέν, Μακρόν, Σόιμπλε, Γκάμπριελ, ορίζει εκ νέου μια πολιτική επενδύσεων στη Γερμανία και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είδαμε ότι ο κ. Γιούνκερ έχει κάνει πρόταση επενδύσεων 300 δισ. ευρώ στο σύνολο της Ε.Ε. Ελπίζω πως είναι η αρχή ενός ευρωπαϊκού αναπροσανατολισμού που θα μπορέσει να τονώσει την ανάπτυξη. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα θα μπορούσε να ωφεληθεί.

 

• Η λιτότητα που υφίσταται ο ελληνικός λαός έχει πολιτικές επιπτώσεις. Οι ψηφοφόροι στρέφονται προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Πώς βλέπετε μια ενδεχόμενη ανάληψη εξουσίας από αυτό το κόμμα ύστερα από εκλογές;

 

Στη δημοκρατία πρέπει να αποδεχόμαστε ότι μπορεί να υπάρξει εναλλαγή εξουσίας. Ασφαλώς είναι προτιμότερες οι δημοκρατικές εναλλαγές εξουσίας απ’ ό,τι η υπερίσχυση της ακροδεξιάς. Παρατηρώ ότι στον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα δεν βρισκόμαστε πια σε γενική και πλήρη απόρριψη της Ευρώπης, όπως αυτή που γνωρίσαμε στην εποχή του κ. Παπανδρέου. Οι μειώσεις μισθών και εισοδημάτων, η λιτότητα, έκαναν πολύ κακό στον ελληνικό λαό. Ωστόσο, βλέπουμε ότι η κοινή γνώμη εξελίχθηκε και βρισκόμαστε σε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Οπότε ο δικός μου ρόλος δεν είναι να επιλέξω ένα πολιτικό κόμμα έναντι ενός άλλου, αλλά εύχομαι η Ελλάδα να δρομολογήσει το μέλλον της μέσα στην Ευρώπη. Ολα τα άλλα συζητιούνται.

 

• Η Ακροδεξιά σε Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία προοδεύει στην κοινή γνώμη. Πώς μπορεί η Αριστερά να αντιμετωπίσει την άνοδο των εξτρεμισμών;

 

Η οικονομική κρίση εξωθεί στα άκρα. Οσο δεν υπάρχει πραγματική ανάπτυξη σε κάθε μία από τις ευρωπαϊκές χώρες, θα είναι πολύ δύσκολο να έχουμε οικονομικές πολιτικές για να αγωνιστούμε κατά της ανεργίας, για να προωθήσουμε κοινωνικά μέτρα. Προκύπτει επίσης μια νέα διάσταση που αφορά την ταυτότητα των πολιτικών ιδεολογικών τάσεων. Την εποχή του 1970-2000 η Αριστερά δημιούργησε ευνοϊκό ρεύμα με συνθήματα κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας. Σήμερα, η Δεξιά και η Ακροδεξιά βρίσκονται σε ανοδικό ρεύμα με συνθήματα που αφορούν την ταυτότητα. Προβάλλεται ο τοπικισμός έναντι του έθνους, η πατρίδα έναντι της Ευρώπης, η Δύση έναντι του υπόλοιπου κόσμου. Οπότε πρέπει να δρομολογήσουμε μια οικονομική πολιτική ανάπτυξης και συγχρόνως να προτείνουμε την αναδιατύπωση της Αριστεράς, για να υποδείξουμε ποιο είναι το μοντέρνο προοδευτικό κίνημα της σημερινής εποχής.

 

• Πώς διαμορφώνονται τα προσωπικά σας σχέδια μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2017; Στο συνέδριο του Σ.Κ. θα διεκδικήσετε εκλογή σας στην ηγεσία; Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι η Μαρτίν Ομπρί ενδέχεται να επιδιώξει την ανάκτηση της προεδρίας του κόμματος.

 

Στο πρόγραμμα που θα παρουσιάσω στη συνέλευση της ολομέλειας του Σ.Κ. θα προτείνω την αναδιατύπωση, τον επαναπροσδιορισμό του γαλλικού σοσιαλισμού. Αυτός είναι ο στόχος μου. Εργαζόμαστε εντατικά για την αναδιοργάνωση του κόμματος, για να το εκσυγχρονίσουμε και να το καταστήσουμε πιο ελκυστικό. Θα επιδιώξουμε επίσης να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα στις προσεχείς νομαρχιακές και περιφερειακές εκλογές. Επιδίωξή μου είναι να δημιουργήσουμε ένα χρήσιμο συνέδριο. Θα δούμε ποιος θα εκλεγεί πρώτος γραμματέας του κόμματος, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί πραγματικοί υποψήφιοι για να κάνουν τη δουλειά που κάνω τώρα.

 

• Θα υποβάλετε στο συνέδριο του Σ.Κ. ένα δικό σας πρόγραμμα;

 

Ασφαλώς. Πιστεύω ότι το πρόγραμμα αυτό θα συγκεντρώσει πλατιά υποστήριξη. Γιατί οι σοσιαλιστές επιδίδονται με πάθος σε ιδεολογικές μάχες· τους αρέσει να εκφράζονται και να μονομαχούν πολιτικά. Αλλά έχουν δύο αρετές: θέλουν στο τέλος της αντιπαράθεσης να επικρατήσει η ενότητα και διαπνέονται από νομιμοφροσύνη. Οπότε όταν τους προτείνεις λύσεις που υπονομεύουν το κόμμα τους ή την Αριστερά, τελικά δεν τις ακολουθούν. Προσωπικά τοποθετούμαι με πνεύμα συνεννόησης και ενότητας. Στα συνέδρια του Σ.Κ., παρ’ όλες τις έριδες, επικρατεί συνήθως η σύνθεση ιδεών και η εκπόνηση ενός κοινού πολιτικού προγράμματος.

 


Σύνδεσμος άρθρου : http://archive.efsyn.gr/?p=247685