Της δικαιοσύνης
Εδώ και χρόνια διαβάζω συχνά πυκνά για αποφάσεις της Δικαιοσύνης με τις οποίες κρίνει νόμους των κυβερνήσεων παράνομους-αντισυνταγματικούς και ενάντια στο δημόσιο συμφέρον. Αν δεν κάνω λάθος, όποιος παραβιάζει τον νόμο, το Σύνταγμα και βλάπτει το δημόσιο συμφέρον είναι εγκληματίας, συλλαμβάνεται και παραπέμπεται στη Δικαιοσύνη. Αυτοί οι κύριοι που παρανομούν κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια δεν θα οδηγηθούν ποτέ στα δικαστήρια για να απολογηθούν και να πληρώσουν για τα εγκλήματά τους εις βάρος των πολιτών και του Δημοσίου;
Νίκος Τσουβαλάκης
Δραπετσώνα
Ποτάμια…
Τις προάλλες ο κ. Στ. Θεοδωράκης του Ποταμιού, αναφερόμενος στο εμπάργκο της Ρωσίας προς τους Ελληνες παραγωγούς, είπε ότι «η ελευθερία και ανεξαρτησία της Ουκρανίας έχουν παράπλευρες απώλειες» (Σημείωση: Το άκρον άωτον της συμπαράστασης). Προφανώς εννοεί την ίδια ελευθερία και ανεξαρτησία που χαίρει ο ίδιος από τους κ. Νταβατζήδες.
Ή όση τουλάχιστον (ελευθερία και ανεξαρτησία) χωράει το σακούλι του.
Ιωάννης Αργυρίου
«Οδοστρωτήρας»
Αναζήτηση, αναθεώρηση, ανανέωση και αξιοπρέπεια. Ολες οι λέξεις αρχίζουν από άλφα. Είναι το γράμμα της ανατροπής, της δημιουργίας και της προόδου. Δηλώνει την ανένδοτη σκέψη για εξέλιξη θέτοντας το σκοτεινό παρελθόν στον κουβά της ιστορίας. Είναι ο οδοστρωτήρας του παλιού, απορρίπτει τον κόσμο της υπεραξίας, ενώ εκφράζει την ιδεολογία του αυτονόητου. Το αυτονόητο υπάρχει, βιώνει μέσα μας, ελπίζει, προτρέπει και αλλάζει. Ρέει απεριόριστα. Δεν είναι αλλού. Γεννά συνειδητές πράξεις και προχωρά με στόχο την ανατολή του ιδεατού. Η σιωπή γίνεται σκέψη και η αφήγηση ρυθμός ζωής.
Αλέξιος Μαυρουδής
