Η ΒΟΥΛΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

 

Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο; Το κλασικό ρητορικό ερώτημα, που η ιστορική παραφιλολογία αποδίδει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή την περίοδο της άνθησης του παρακράτους με τη δολοφονία Λαμπράκη, ξανατίθεται. Και μάλιστα με πολύ παρόμοιους όρους.

 

Γράφει ο ΙΟΣ

 

^[1]Πριν από λίγες μέρες επισκέφτηκε την Ελλάδα, εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο Νιλς Μούιζνιεκς, επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Σκοπός της επίσκεψης του κ. Μούιζνιεκς ήταν να διερευνήσει το φαινόμενο των αυξανόμενων ρατσιστικών εγκλημάτων και τη δράση της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Σε λίγες βδομάδες αναμένεται η έκθεση του επίτροπου, στην οποία θα περιλαμβάνονται τα συμπεράσματα από την επίσκεψη και οι υποδείξεις προς τις ελληνικές αρχές. Αλλά πώς υποδέχτηκε τον κ. Μούιζνιεκς η ελληνική πολιτεία; Οι κυβερνητικοί εταίροι και οι εισαγγελικές αρχές συναντήθηκαν μαζί του χωρίς σχόλια.

 

Μόνη δημόσια αντίδραση οι υστερικές κραυγές του φίρερ Μιχαλολιάκου, ο οποίος έστελνε «στο διάολο» τον κ. Μούιζνιεκς από το βήμα της συγκέντρωσης του κόμματός του στις 2 Φεβρουαρίου. Σε ένα βάθρο προκλητικά τοποθετημένο μπροστά στην είσοδο της Λέσχης Αξιωματικών, ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής έβριζε και ειρωνευόταν τον αξιωματούχο του Συμβουλίου της Ευρώπης κάτω από τις επιδοκιμασίες της φάλαγγας των οπαδών του.

 

Είχε άλλωστε ήδη εξασφαλίσει ο φίρερ ότι η σύζυγός του, η κυρία Ζαρούλια, θα συμμετέχει κανονικά στην Επιτροπή κατά της Ξενοφοβίας και των Διακρίσεων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η ανάθεση σε στέλεχος της ναζιστικής ομάδας της εκπροσώπησης της χώρας μας σε ένα θεσμό υπεράσπισης ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι ασφαλώς ενδεικτική για την αξία την οποία αποδίδει σ’ αυτήν την υπεράσπιση η ελληνική κυβέρνηση. Το χειρότερο είναι ότι, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Αντιρατσιστικού Κινήματος (European Grassroots Antiracist Movement, EGAM), ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε υποσχεθεί κατηγορηματικά στον πρόεδρο του κινήματος, Μπενζαμέν Αμπντάν, ότι δεν πρόκειται να σταλεί η Ζαρούλια στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Η υπόσχεση που δόθηκε κατά τη συνάντηση των δύο στην Αθήνα, στις 17 Δεκεμβρίου, δεν κράτησε ούτε μία βδομάδα.

 

Δήμιοι δικαιωμάτων

 

Αυτές τις μέρες ολοκληρώθηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου που φέρει τον τίτλο «Νόμος περί ναρκωτικών και άλλες διατάξεις» του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στο νομοσχέδιο, το οποίο θα συζητηθεί τις επόμενες μέρες στην Ολομέλεια της Βουλής, ο αρμόδιος υπουργός Αντώνης Ρουπακιώτης έχει τολμήσει να εισηγηθεί και δύο διατάξεις, με τις οποίες αντιμετωπίζεται σε κάποιο βαθμό αυτό το έλλειμμα στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, το οποίο διαπίστωσε ο κ. Μούιζνιεκς με την επίσκεψή του.

 

Ο κ. Ρουπακιώτης λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί τις διατάξεις αυτές δεν τις αποδέχτηκε όχι μόνο η Χρυσή Αυγή, η οποία στο κάτω κάτω της γραφής έχει άμεσο συμφέρον να παρεμποδίζει κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης των ρατσιστικών εγκλημάτων, αλλά και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες, οι οποίοι όλο και περισσότερο συγκλίνουν με τη λογική των νέων τους συμμάχων, και κυρίως το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, παρά το γεγονός ότι το νομοσχέδιο φέρει τις υπογραφές των δικών του υπουργών.

 

Χωρίς τους προβολείς της δημοσιότητας, οι οποίοι κατά κανόνα περιορίζονται στην Ολομέλεια της Βουλής, την περασμένη βδομάδα έδωσαν πραγματικό ρεσιτάλ περιφρόνησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων στελέχη και των τριών αυτών πολιτικών σχηματισμών.

 

Ηταν πρώτα πρώτα οι χρυσαυγίτες, πιστοί στο δόγμα «Αίμα-Τιμή» ή μάλλον «Blut und Ehre» στη γλώσσα τους. «Εχουμε απόψεις που μπορεί σε εσάς να φαίνονται υπερβολικές» θα πει προσεκτικά στην αρχή ο κ. Κασιδιάρης, «όπως π.χ. στην περίπτωση μεγαλεμπόρων ναρκωτικών πρέπει να επανεξεταστεί το νομικό πλαίσιο και να μιλάμε για εσχάτη των ποινών και όχι για ισόβια». Και ο ειδικός αγορητής του κόμματος Δημήτριος Κουκούτσης θα προσθέσει μια πολύ πρωτότυπη θεωρία πρόληψης: «Κύριε πρόεδρε, ουσιαστικά είναι προτιμότερο κανείς να προλαμβάνει πάρα να θεραπεύει. Γι’ αυτό και εμείς είμαστε της άποψης ότι για τους εμπόρους ναρκωτικών η μόνη ποινή μπορεί να είναι μόνο η θανατική, γιατί ξέρουμε τις διασυνδέσεις τους και γνωρίζουμε το οικονομικό πλαίσιο».

 

Από κοντά κι ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος εσχάτως αναδεικνύεται σε «φαν» της Χρυσής Αυγής: «Καμία επιείκεια στους εμπόρους ναρκωτικών. Μάλιστα έχω υποστηρίξει, χωρίς να αλλάζω άποψη, ότι αν ήμασταν σε άλλο, γενικότερο δικαιικό πλαίσιο από το ευρωπαϊκό-κοινοτικό και το πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, με θάρρος θα υποστήριζα την ποινή του θανάτου. Αλλωστε το έχω υποστηρίξει πολλές φορές. Το αποτρέπει το ευρύτερο θεσμικό πλαίσιο που είμαστε ενταγμένοι». Εκτός Βουλής είχε τις ίδιες μέρες υποστηρίξει την ποινή του θανάτου και ο Μάκης Βορίδης.

 

Γνωρίζουν όλοι βέβαια ότι αυτή η συζήτηση είναι εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Η χώρα μας έχει υπογράψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία όχι μόνο καταργεί απολύτως τη θανατική ποινή, αλλά αποκλείει ρητά και κάθε σχετική «παρέκκλιση» ή ακόμα και «επιφύλαξη». Το ότι η Χρυσή Αυγή δεν ενδιαφέρεται για παρόμοιες «λεπτομέρειες» είναι γνωστό. Αλλωστε ο πολιτικός της πρόγονος, η στρατιωτική δηλαδή χούντα, αποχώρησε κακήν κακώς από το Συμβούλιο της Ευρώπης τον Δεκέμβριο του 1969, κάτω από την άμεση απειλή της εκδίωξής της για την κατάργηση της δημοκρατίας και τα βασανιστήρια.

 

Από τότε το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι συνυφασμένο για την ελληνική Ακροδεξιά με τον απόλυτο εχθρό. Αρα η Χρυσή Αυγή καλά κάνει. Αλλά η συμπόρευση μ’ αυτούς τους οπαδούς του θανάτου κάποιων παλιών ή νεοφώτιστων στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας είναι οπωσδήποτε σημάδι των καιρών.

 

Τα αόρατα εγκλήματα

 

Το πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου του κ. Ρουπακιώτη, που συγκέντρωσε τα πυρά συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, ήταν εκείνο που αναφέρεται στα ρατσιστικά εγκλήματα (άρθρο 68). Το άρθρο προέβλεπε ότι «η τέλεση της πράξης από μίσος εθνοτικό, φυλετικό, θρησκευτικό ή μίσος λόγω διαφορετικού γενετήσιου προσανατολισμού κατά του παθόντος συνιστά επιβαρυντική περίσταση και η ποινή δεν αναστέλλεται και δεν μετατρέπεται».

 

Τον τόνο έδωσε κι εδώ η Χρυσή Αυγή. «Οσον αφορά το άρθρο 68», υποστηρίζει ο εκπρόσωπος της οργάνωσης Αντώνης Γρέγος, «εμείς δηλώνουμε ότι ο μόνος ρατσισμός που υπάρχει είναι αυτός που είναι σε βάρος των Ελλήνων. Οι Ελληνες εδώ και χρόνια πέφτουν θύματα αλλοδαπών, των οποίων τα κίνητρα κυρίως είναι ρατσιστικά. Συνεπώς τα εγκλήματα που διαπράττουν αλλοδαποί πρέπει να υπάγονται στη διάταξη περί ρατσιστικού και θρησκευτικού μίσους σύμφωνα με το άρθρο. Καλό θα είναι να αλλάξετε την παράγραφο που λέει ότι παρατηρείται αύξηση των ρατσιστικών επιθέσεων κατά αλλοδαπών. Καλύτερα να το κάνετε κατά Ελλήνων, γιατί κυρίως, όπως είπαμε και πριν, κατά Ελλήνων υπάρχει ρατσισμός. Εκτός και αν εννοείτε ότι αλλοδαποί θα θεωρούνται σε λίγο οι Ελληνες».

 

Η Χρυσούλα Γιαταγάνα των ΑΝ.ΕΛΛ. είχε παρόμοιες αντιρρήσεις: «Για τα εγκλήματα ρατσιστικής βίας λέτε να μη γίνεται μετατροπή της ποινής και αναστολή. Για ποιο λόγο; Δεύτερον, ποιος θα κρίνει ότι το έγκλημα ανάγεται σε ρατσιστική βία; Μάλιστα έχει ζητηθεί από δύο παρατάξεις εδώ να δίνεται και αναστολή της ποινής, να βγαίνουν έξω, να τους δίνεται και άδεια παραμονής στη χώρα. Δηλαδή θα δώσετε όλα τα εχέγγυα στους αλλοδαπούς για να δηλώνουν συνέχεια ότι είναι θύματα ρατσιστικής βίας και να παραμένουν στη χώρα». Προφανώς ούτε κι αυτή θεωρεί ότι υπάρχει ρατσιστική βία στη χώρα μας. Σε άλλο σημείο η πρώην εισαγγελέας θα αναρωτηθεί πώς αποδεικνύεται ένα έγκλημα ρατσιστικής βίας: «Θα σας πω ένα παράδειγμα: μπαίνει στο σπίτι μου κάποιος ο οποίος είναι μαύρος και απειλεί τη ζωή μου, εγώ βγάζω ένα όπλο και τον τραυματίζω. Πώς θα κριθεί ότι αυτό δεν είναι έγκλημα ρατσιστικής βίας, αλλά είναι άμυνα για την προστασία μου;» Και επαυξάνει ο Βασίλης Καπερνάρος, από το κόμμα Καμμένου κι αυτός: «Ποιος είναι αυτός ο δικαστής που κάτω από αυτές τις συνθήκες θα απονέμει δικαιοσύνη και θα κάτσει μπαίνοντας στη διελκυστίνδα, όταν αποκαλυφθεί ότι ο δράστης μιας βαριάς σωματικής βλάβης για παράδειγμα είναι ένας αλλοδαπός, ένας έγχρωμος και εγώ τον κακοποιήσω ή τον σκοτώσω γιατί πείραξε την οικογένειά μου;» Ακόμα και το θύμα ρατσιστικής βίας κατά τον βουλευτή είναι ήδη δράστης.

 

Ο Αδωνις Γεωργιάδης μιλάει εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας και διηγείται προσωπικές εμπειρίες: «Είναι ένας οδηγός στον δρόμο και του κλείνει με ένα φορτηγάκι -το έχω δει αυτό να συμβαίνει μπροστά μου και γι' αυτό σας το λέω – τον δρόμο ένας Αλβανός και του λέει ο οδηγός εκνευρισμένος: “Αντε, ρε Αλβανέ”. Τον πηγαίνει στο δικαστήριο και του δίνει ποινή το δικαστήριο 3 μήνες φυλακή -που σήμερα την πληρώνει αυτή την ποινή- και φεύγει. Με αυτό που θα ψηφίσετε εδώ, θα μπαίνει 3 μήνες φυλακή. Αυτό πηγαίνετε να ψηφίσετε. Είστε βέβαιοι ότι αυτό θέλουμε να κάνουμε στην ελληνική κοινωνία και σε αυτή την εποχή; Δηλαδή, να βάλετε μια εξαιρετική διάταξη που δεν ισχύει πουθενά αλλού στον δικαιικό μας κώδικα, ειδικά για αυτό το θέμα;»

 

Ολοι γνωρίζουμε από πού του ήρθε αυτό το παράδειγμα στον νου του Αδώνιδος. Δύο μαχαιροβγάλτες ρατσιστές είχαν σκοτώσει πριν από λίγες μέρες στα Πετράλωνα τον Πακιστανό νέο Σαχτζάτ Λουκμάν και επικαλέστηκαν ότι τους είχε κλείσει με το ποδήλατό του!

 

Η «επανάστασις» των… Αδώνιδων

 

Εκεί που σημειώθηκε πραγματική εξέγερση των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας ήταν στα άρθρα 62 και 83 του νομοσχεδίου, με τα οποία ορίζεται η δυνατότητα αναψηλάφησης μιας δίκης ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων της χώρας σε περίπτωση που ο πολίτης δικαιωθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου. Είναι κάτι το οποίο ήδη ισχύει για τα ποινικά και τα διοικητικά δικαστήρια και με τη διάταξη αυτή απλώς επεκτείνεται αυτή η δυνατότητα και στα πολιτικά δικαστήρια. Η σκοπιμότητα αυτής της διάταξης είναι προφανής. Δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον πολίτη που δικαιώνεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να εκτελέσει αυτή την απόφαση στη χώρα μας, επικυρώνοντάς την από την ελληνική δικαιοσύνη. Δεν είναι όμως τόσο προφανής σε όσους αμφισβητούν την ύπαρξη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

 

Και πάλι η γραμμή δίνεται από τη Χρυσή Αυγή. Ο Ηλίας Κασιδιάρης θεωρεί ότι με τη ρύθμιση αυτή «υποβαθμίζεται η ελληνική δικαιοσύνη και μετατρέπεται η χώρα μας σε προτεκτοράτο». Αλλά δεν αρκείται σ’ αυτό: «Η ουσία είναι αλλού. Μέσω αυτού του νομοσχεδίου στην ουσία ο κ. υπουργός έχει σκοπό να νομιμοποιήσει την ανθελληνική Τουρκική Ενωση Θράκης, δηλαδή να μιλήσει για τουρκική μειονότητα στη δυτική Θράκη. Αυτό θα είναι μια κατάφωρη αδικία, θα είναι ένα τεράστιο έγκλημα. Θεωρούμε τη διάταξη αυτή όχι απλώς επικίνδυνη, αλλά και εγκληματική και θεωρούμε ότι ο συγκεκριμένος υπουργός τελεί αυτό το έγκλημα εν πλήρει συνειδήσει, εάν δεν αποσύρει άμεσα τα συγκεκριμένα άρθρα. Εμείς μιλάμε για άμεση απέλαση των Τούρκων πρακτόρων από τη δυτική Θράκη και είναι ντροπή να υπάρχουν κυβερνητικοί παράγοντες που μετατρέπονται με αυτό τον τρόπο σε φορείς της τουρκικής προπαγάνδας. Σας καλούμε, εάν αυτά που λέμε δεν ισχύουν, να ανακαλέσετε άμεσα και να αποσύρετε αυτά τα δύο άρθρα του νομοσχεδίου».

 

Αυτό λοιπόν είναι το πρόβλημα. Να εξακολουθούν να μην εφαρμόζονται στην Ελλάδα ορισμένες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και ειδικά εκείνες που αναφέρονται στο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι ορισμένων πολιτών που θεωρούνται «δεύτερης κατηγορίας», «ύποπτοι» και τελικά «προδότες». Το επιβεβαιώνει και η κυρία Γιαταγάνα των ΑΝ.ΕΛΛ.: «Δίνετε εδώ λαβές για να νομιμοποιηθούν αποφάσεις που έχουν βγει κατόπιν προσφυγής του Ελληνικού δήθεν Παραρτήματος του Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, το οποίο, όπως είναι γνωστό, κινείται από τον κ. Σόρος. Στράφηκε κατά της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και πέτυχε καταδίκη της χώρας μας, γιατί δεν υπεράσπισε η Ελλάδα τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε θέματα δήθεν καταπίεσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μειονότητας των Τούρκων της Θράκης». Ο κ. Καπερνάρος πάει πάλι ένα βήμα παρακάτω, επαναλαμβάνοντας με διαφορά είκοσι χρόνων τις αντισημιτικές αθλιότητες του Γιώργου Καρατζαφέρη εις βάρος του καθηγητή Χρήστου Ροζάκη: «Θεωρώ με λίγα λόγια ότι είναι τέταρτος βαθμός δικαιοδοσίας και μάλιστα εκφερόμενος από αλλοδαπό δικαστήριο από οπουδήποτε και αν προέρχεται, παρεμβαίνοντας στο εθνικό μας δικαιοκρατικό και δικαιοδοτικό σύστημα. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε επικύρωση της απόφασης ενός κάποιου ονόματι Χρήστου Ροζάκη (Ροζενστάιν) που διορίστηκε πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο οποίος έκρινε ότι κακώς, ευτυχώς που δεν ισχύει μέχρι τώρα, ο Αρειος Πάγος απέρριψε την αναίρεση της ενώσεως “Τουρκική Ενωση Θράκης”. Ο Ροζενστάιν λοιπόν έβγαλε την απόφαση ότι κακώς οι τρεις βαθμοί δικαιοδοσίας, οι δύο ουσίας και ο Αρειος Πάγος, είπαν ότι δεν μπορεί να έχεις Τουρκική Ενωση Θράκης στη Θράκη. Ο χαρακτηρισμός τουρκικός δεν νοείται, μουσουλμανικός ναι, τουρκικός όχι. Εχει αντίθετη άποψη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αποκλείεται να το δεχτώ εγώ ως Ελληνας βουλευτής».

 

Εδώ η διατύπωση είναι σαφής. Κατά τον βουλευτή, δεχόμαστε μόνο όσες από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επιθυμούμε! Ο Προκόπης Παυλόπουλος και ο Μάκης Βορίδης αποκρούουν κι αυτοί τη διάταξη του άρθρου 62, αλλά αποφεύγουν ως έμπειροι νομικοί την περιπτωσιολογία που προδίδει τις κρυφές σκοπιμότητες. Μάλιστα ο κ. Βορίδης, αναγνωρίζοντας ότι αυτή η διάταξη ισχύει για τα ποινικά και διοικητικά δικαστήρια, εισηγείται ως λύση να καταργηθεί και γι’ αυτά η δυνατότητα αναψηλάφησης! Ο φόβος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, δηλαδή ο φόβος της εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι παραπάνω από ορατός.

 

Και πάλι την παράσταση κλέβει ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος δεν έχει κανένα πρόβλημα να απαντήσει στο επιχείρημα του κ. Ρουπακιώτη ότι τη διάταξη την υπέγραψαν δεκαπέντε υπουργοί της κυβέρνησης, δηλαδή κυρίως νεοδημοκράτες. «Οι υπουργοί προτείνουν και εισάγουν, η Βουλή νομοθετεί. Το αν έχουν υπογράψει δεκαπέντε, είκοσι πέντε ή εβδομήντα πέντε υπουργοί, για τη Βουλή είναι αδιάφορο. Η Βουλή είναι κυρίαρχο σώμα και μπορεί να πάρει τις υπογραφές των δεκαπέντε υπουργών και του πρωθυπουργού και να τις πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων. Αυτό για να ξεκαθαρίσουμε πως έχει η τάξις». Παρόμοια ήταν και η αντίδραση του Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος έκανε παρατήρηση στον υπουργό Δικαιοσύνης ότι δεν είχε συμβουλευτεί πρώτα την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. «Οι βουλευτές ψηφίζουν και δεν θα το ψηφίσουμε» ήταν η κατάληξή του.

 

Μετά απ' όλα αυτά δεν προκάλεσε καμιά έκπληξη το γεγονός ότι ακόμα και ο εισηγητής εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας Αναστάσιος Νεράντζης δήλωσε ότι απορρίπτεται από το κόμμα του το άρθρο!

 

Αλλά από πού αντλεί ο κάθε Αδωνις την άνεση να μιλά μ’ αυτό τον τρόπο για τις δεκαπέντε υπογραφές υπουργών της παράταξής του ή ακόμα και του πρωθυπουργού; Είναι προφανές ότι ο κ. Γεωργιάδης, μαζί με τον παλιό του συνοδοιπόρο, τον κ. Βορίδη, έχει αναλάβει ιδιαίτερα καθήκοντα μέσα στη Νέα Δημοκρατία εν όψει της διεκδίκησης του «ακραίου χώρου», ο οποίος στο κομματικό φαντασιακό έχει πλέον υποκαταστήσει τον «μεσαίο χώρο».

 

Το τίμημα αυτής της νέας τακτικής του κ. Σαμαρά το πληρώνει ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος βλέπει να τον «αδειάζουν» οι συγκυβερνώντες. Αλλά δεν είναι μόνο ο κ. Ρουπακιώτης το θύμα. Η αμφισβήτηση των κορυφαίων ευρωπαϊκών θεσμών και η περιφρόνηση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στοιχίζει στην ίδια τη χώρα. Το υπαινίχθηκε με σαφήνεια εκ μέρους της ΔΗΜΑΡ ο Νίκος Τσούκαλης: «Ξέρετε, ο τρόπος συμμόρφωσης κάθε χώρας σε αυτές τις διεθνείς αποφάσεις υποδηλώνει και τον πολιτισμό της χώρας, στο κατά πόσο η ίδια η χώρα θέλει να παραμείνει ενταγμένη στο διεθνές δικαιικό σύστημα, στους υπερεθνικούς θεσμούς και βεβαίως, στη διεθνή νομιμότητα».

 

Η συνέχεια της υπόθεσης παίζεται αυτή τη βδομάδα στην ίδια επιτροπή και εν συνεχεία στην Ολομέλεια της Βουλής και αναμένεται εξίσου αποκαλυπτική.

 

—————————–

 

Εθνος χωρίς βραχονησίδες

 

Η άρνηση βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, των ΑΝ.ΕΛΛ. και της Χρυσής Αυγής να δεχτούν τη δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στηρίχτηκε κυρίως στο επιχείρημα ότι με τις νομοθετικές διατάξεις που προτείνει ο υπουργός Δικαιοσύνης «εκχωρείται εθνική κυριαρχία». Κατά διαβολική σύμπτωση τις ίδιες μέρες που διεξαγόταν στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής αυτή η συζήτηση (βλ. διπλανές στήλες), στην Ολομέλεια είχε κατατεθεί μια τροπολογία που αφορούσε τον τρόπο παραχώρησης ιδιωτικών και δημόσιων βραχονησίδων. Πρόκειται για την ολοκλήρωση του παλιού ονείρου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος είχε εξαγγείλει ως πρωθυπουργός την πώληση των βραχονησίδων, με αποτέλεσμα να προκληθεί πολιτικό σκάνδαλο. Το σχέδιο επανέρχεται με το πρόσχημα ότι θα ελέγχεται η παραχώρηση από τα Γενικά Επιτελεία. Αλλά, όπως ανέλυσαν οι εισηγητές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, δεν είναι μόνο στρατιωτικοί οι λόγοι που αποκλείουν την ιδιωτικοποίηση όλων των μικρών νησιών. Πρόκειται για ιδιαίτερα ευαίσθητα οικοσυστήματα, τα οποία κινδυνεύουν από την άνευ όρων «αξιοποίηση».

 

Και ω του θαύματος! Οι ίδιοι βουλευτές που κατάγγειλαν ως «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας» την εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έσπευσαν να υπερθεματίσουν τη μαζική ιδιωτικοποίηση των βραχονησίδων. Πρώτος πρώτος ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος υπέδειξε ως λύση του προβλήματος στο Αιγαίο την ευχή να είχε προλάβει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να χτίσει μαρίνα στα Ιμια. Ο τηλε-τελάλης επέμεινε ότι όλα είναι υπό ιδιωτικοποίηση και πρόσθεσε σ' ένα ακροδεξιό κρεσέντο ότι «δεν είμαστε κομμουνιστές, δεν φοβόμαστε την ιδιωτική ιδιοκτησία, δεν φοβόμαστε την ελεύθερη αγορά, δεν είμαστε όλοι μπολσεβίκοι σ’ αυτή τη χώρα».

 

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει εδώ η στάση της Χρυσής Αυγής. Στο τέλος καταψήφισε την τροπολογία και μάλιστα υποχρεώθηκε να δημοσιεύσει στον ιστότοπό της το ντοκουμέντο της ψηφοφορίας για να το αποδείξει. Ο λόγος είναι ότι η αρχική της στάση ήταν υπέρ του ξεπουλήματος των βραχονησίδων. Και προχώρησαν στη θεαματική κωλοτούμπα μόνο όταν οι επιτελείς της ναζιστικής οργάνωσης κατάλαβαν ότι δεν θα περάσει απαρατήρητη η στάση τους, ειδικά μετά την καταγγελία του εκπροσώπου του ΚΚΕ, Νικόλαου Καραθανασόπουλου, ότι υπερασπίζονται μ’ αυτό τον τρόπο το εφοπλιστικό κεφάλαιο, το οποίο εποφθαλμιά τα μικρά νησιά.

 

Είχε προλάβει ο Ηλίας Παναγιώταρος να δηλώσει ότι η Χρυσή Αυγή υπερψηφίζει την τροπολογία, θεωρώντας πως «το γεγονός ότι θα πρέπει να υπάρχει η υπογραφή του υπουργού Εθνικής Αμυνας και των Γενικών Επιτελείων είναι μια καλή ασφαλιστική δικλίδα για οποιαδήποτε εκμετάλλευση, πώληση, οτιδήποτε έχει να κάνει με νησίδες και βραχονησίδες στην πατρίδα μας. Εξάλλου ήμασταν εμείς αυτοί που και σε μια αρμόδια επιτροπή της Βουλής αλλά και στην Ολομέλεια πριν από μερικούς μήνες είχαμε θέσει το εν λόγω θέμα».

 

Οσο για τους ΑΝ.ΕΛΛ., οι οποίοι κράτησαν μια ενδιάμεση στάση στο ζήτημα, είχαν το δικό τους πρόβλημα. Βλέπετε δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε που έγραφαν στο πολιτικό τους πρόγραμμα ως βασικό στόχο την παραχώρηση σε ιδιώτες των βραχονησίδων «για δημιουργία και λειτουργία Τουριστικών Υποδομών, όπως Ξενοδοχεία Πολυτελείας, Συγκροτήματα Πολυτελών Εξοχικών Κατοικιών, Καζίνο και Πλωτά Καζίνο». Μάλιστα το κόμμα του κ. Καμμένου είχε προχωρήσει στην πρόταση να παραχωρηθούν οι βραχονησίδες σε ιδιώτες για να χτιστούν φυλακές υψίστης ασφαλείας και το κόστος «να το αναλαμβάνει στρατηγικός επενδυτής, ο οποίος θα τύχει είτε ειδικής επιδότησης και χαμηλότοκων δανείων, είτε φορολογικής αμνηστίας»!

 

……………………………………………………………………………………………………………………………….

 

Διαβάστε

 

Μιχάλης Τσαπόγας – Δημήτρης Χριστόπουλος (επιμ.) «Τα δικαιώματα στην Ελλάδα 1953-2003» (εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα 2004)

 

Συλλογικό έργο με αφορμή τα πενήντα χρόνια από την ίδρυση της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Η εξέλιξη της αντιμετώπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων από το ελληνικό Σύνταγμα και την ελληνική δικαιοσύνη. Ιδιαίτερη αναφορά στον ρόλο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

 

Δημήτρης Κώνστας

«Η “ελληνική υπόθεση” στο Συμβούλιο της Ευρώπης 1967-1969»

(εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1976)

Το ιστορικό της πίεσης που επιβλήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης στην ελληνική δικτατορία και ο εξαναγκασμός της χούντας να αποχωρήσει από αυτόν τον διεθνή οργανισμό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι αναλογίες με τις σημερινές κορόνες ορισμένων πολιτικών περί «ανάμειξης των ξένων στα εσωτερικά μας», σε σχέση με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

 

………………………………………………………………………………………………………………………………….. 

 

Επισκεφθείτε

 

http://www.hlhr.gr

 

Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

 

Η ιστορική ένωση έχει αυτή την περίοδο κεντρικό ζήτημα το θέμα της ιθαγένειας.

 

http://www.nchr.gr

 

Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

 

Ο συντονιστικός φορέας που επιτελεί χρέη επίσημου συμβούλου του ελληνικού κράτους σε ζητήματα δικαιωμάτων.

 

http://hub.coe.int

 

Η δικτυακή πύλη του Συμβουλίου της Ευρώπης απ' όπου βρίσκει κανείς τα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και τις δραστηριότητες του επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Νιλς Μούιζνιεκς (επισκέψεις σε χώρες, εκθέσεις κ.λπ).

 

 ……………………………………………………………………………………………………………………………….

 

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς   [email protected]