Pin It

Με χρονικό ένός προαναγγελθέντος θανάτου μοιάζει ο απαγχονισμός οροθετικής στις Φυλακές Κορυδαλλού

 

Του Δημήτρη Αγγελίδη 

 

Ο θάνατος της Μαρίας Θεοδωράκη, που βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας προς Τρίτη κρεμασμένη με το σεντόνι της στο κελί της στον Κορυδαλλό, όχι μόνο είχε προαναγγελθεί με τον πιο αναντίρρητο τρόπο, αλλά και, αν ισχύουν οι μαρτυρίες που έχει στη διάθεσή της η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις Διωκόμενες Οροθετικές, είχε προδιαγραφεί με μαθηματική ακρίβεια.

 

Τον είχε προαναγγείλει η ίδια λίγο καιρό πριν, όταν προσπάθησε να αυτοκτονήσει χαράζοντας τον λαιμό της με ξυράφι μπροστά στη μητέρα της που την είχε επισκεφθεί στη φυλακή.

 

Το ποιος ή μάλλον ποιοι είχαν προδιαγράψει τον θάνατό της και ευθύνονται ουσιαστικά γι' αυτόν μένει προς το παρόν να διερευνηθεί. Ηταν αυτός που αποφάσισε να κλειστεί η Μαρία σ' ένα κελί φυλακής και να παραμείνει εκεί, σε συνθήκες απαγορευτικές για κάθε θεραπευτική προσέγγιση, μολονότι η ίδια είχε διαγνωστεί στο παρελθόν με σοβαρές ψυχικές διαταραχές, όπως φέρεται να έχει εκμυστηρευτεί σε συγκρατούμενές της;

 

Διακοπή θεραπείας

 

Ηταν αυτός που αποφάσισε να της δώσει εξιτήριο από το ψυχιατρικό ίδρυμα στο οποίο νοσηλεύτηκε μετά την πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας και άρα ουσιαστικά να διακόψει τη θεραπεία της, κλείνοντάς την και πάλι σ' ένα κελί φυλακής;

 

Ηταν αυτός που αποφάσισε να αγνοήσει τις εκδηλώσεις επιθετικής και αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς που έδειχνε η Μαρία μετά την επιστροφή της στο κελί, μέχρις ότου να συμβεί αναπόφευκτα το χειρότερο;

 

Τους υπεύθυνους τους υπέδειξε χθες η Σίσσυ Βωβού από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης, σε άρθρο της στη διαδικτυακή εφημερίδα γυναικείων δικαιωμάτων «Φύλλο Συκής» (fylosykis.gr): «Οσοι επιλέγουν να κρατούν στη φυλακή ένα άτομο με τόσο επιβαρημένη ψυχική, αλλά και σωματική υγεία, δηλαδή το κράτος, τους νομοθέτες με τα πτυχία πανεπιστημίου, τους εισαγγελείς, με τις ωραίες γραβάτες και την κοινωνική καταξίωση. Αυτή είναι η Δικαιοσύνη, την έχουμε γνωρίσει από μέσα κι απέξω».

 

Οχι στη συγκάληψη 

 

Το ερώτημα είναι πια αν η ίδια η Δικαιοσύνη θα κινηθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της έστω και εκ των υστέρων, προσωποποιώντας και αποδίδοντας τις ευθύνες για τον θάνατο της Μαρίας Θεοδωράκη σε όσους τις έχουν, ώστε να μη συγκαλυφθεί άλλη μία αυτοκτονία κρατούμενης στις φυλακές. Ή μήπως, στην περίπτωση τέτοιων εξόφθαλμων παραλείψεων από την πλευρά των αρμοδίων, ακόμα και το να χρησιμοποιούμε τη λέξη «αυτοκτονία» σημαίνει ακριβώς πως συγκαλύπτουμε ένα έγκλημα;

 

 

Scroll to top