Της Βένας Γεωργακοπούλου
-Και να θέλεις να αγιάσεις, δεν σ' αφήνουν. Και να θέλεις να αφήσεις πίσω σου το επεισόδιο «Κική Δημουλά», να πεις «πάμε γι' άλλα», έχοντας επιβεβαιώσει, βέβαια, τον θαυμασμό σου για την ευαισθησία της Αννας Δαμιανίδη στο θέμα των μεταναστών, να σου και η αγία ράβδος, η τιμωρία, η λογοκρισία.
-Ο συγγραφέας Γιώργης Γιατρομανωλάκης, λάβρος εναντίον της «δημοσιογράφου»,πρότεινε από τις στήλες του «Βήματος» στην ΕΣΗΕΑ «να πράξει τα δέοντα». Γιατί δεν έγραψε, άραγε, καθαρά και ξάστερα, «να διαγράψει την Αννα Δαμιανίδη» ή «να την περάσει από πειθαρχικό»; Τι στο καλό πάθανε εσχάτως οι καλοί μας συγγραφείς και αυτό που θέλουν να πουν το φέρνουν γύρω γύρω; Μόδα έκανε η Κική Δημουλά;
-Περιμένω, πάντως, από τα μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων, που διαφωνούν με την «αμέριστη συμπαράσταση» που εξέφρασε προς την ακαδημαϊκό το σωματείο τους, αλλά και με τη χοντροκομμένη επίθεσή του στον Τύπο, να διαχωρίσουν τη θέση τους. Ζητάω πολλά; Οταν το ΣΕΗ διέγραφε τον Λευτέρη Βογιατζή γιατί έκανε υπερβολικές πρόβες με τους ηθοποιούς του Εθνικού ή όταν το ίδιο αυτό πνευματικό σωματείο ζητούσε την κεφαλή του Λούκου επί πίνακι, θυμάμαι πάρα πολλούς ανθρώπους του θεάτρου που είχαν αντιδράσει. Οι εταιρείες και τα σωματεία δεν γεννούν σε όλους «σύνδρομο Στοκχόλμης».
-Οι «εκτοπισμένοι» Κυψελιώτες της ποιήτριας μας έκαναν, πάντως, να ξεχαστούμε έστω και για λίγο από το μεγάλο πένθος αυτής της εβδομάδας. Για έναν πνευματικό άνθρωπο, που κατά σύμπτωση είχε στήσει το σπίτι του στην ίδια ξενοκρατούμενη γειτονιά και δεν θυμάμαι ποτέ να είχε εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τα συνωστισμένα της παγκάκια.
-Αποχαιρετήσαμε τον Λευτέρη Βογιατζή την Τετάρτη. Και να 'ναι καλά η δημόσια τηλεόραση, που σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις στέκεται στο ύψος της, ξαναθυμηθήκαμε τις μεγάλες στιγμές στο στενάκι της Κυκλάδων μέσα από το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Σκεύα, στενού συνεργάτη του και στο θέατρο. Οχι μόνο προβλήθηκε, αλλά και ανέβηκε στις ιστοσελίδες www.ert-archives.gr και www.ert.gr. Προσωπικά ευχαρίστως θα ξαναέβλεπα και ένα «Παρασκήνιο» της Κατερίνας Ευαγγελάκου για τον «Θείο Βάνια» του.
-Από κοντά και το Εθνικό μας Θέατρο, εκεί όπου ο Βογιατζής υπέγραψε τρεις σπουδαίες παραστάσεις. Μας ενημερώνει ότι μία από αυτές, οι «Πέρσες» του 1999, υπάρχει ψηφιοποιημένη στη διεύθυνση http://bit.ly/10ihnsf. Μπορούμε να τη δούμε με την ησυχία μας. Και, μακάρι, να υπάρχουν κι άλλες μαγνητοσκοπημένες παραστάσεις του και κάποιος φορέας (γιατί όχι το Ελληνικό Φεστιβάλ) να πάρει την πρωτοβουλία να οργανώσει προβολές τους.
-Και με την ευκαιρία, την Τετάρτη ο Γιώργος Λούκος ανακοινώνει, επιτέλους, το πρόγραμμα του Φεστιβάλ. Ενα χαμόγελο και μια ελπίδα για καλό μας καλοκαίρι.
