→Το αυτοδιαχειριζόμενο κάμπινγκ Βούλας γιόρτασε τον Ιούνιο τα πρώτα του γενέθλια και συνεχίζει ακάθεκτο

 

→Λαχανόκηπος, σινεμά, θέατρο, κοινωνικές και αλληλέγγυες εκδηλώσεις συνοδεύουν τα μπάνια στα νότια προάστια

 

Του Δημήτρη Αγγελίδη

 

^[1]Ανοιχτό παραμένει και φέτος το καλοκαίρι το αυτοδιαχειριζόμενο κάμπινγκ της Βούλας, που, παρά τα εμπόδια, έκλεισε τον Ιούνιο ένα χρόνο λειτουργίας, χάρη στον δυναμισμό και τη δραστηριοποίηση των εθελοντών που το τρέχουν.

 

«Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι να παραμείνει το κάμπινγκ δημόσιος χώρος, ώστε οι πολίτες και να απολαμβάνουν ελεύθερα και δωρεάν το κολύμπι και ταυτόχρονα να έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε κοινωνικές, πολιτιστικές, οικολογικές και αλληλέγγυες εκδηλώσεις και δράσεις. Παράλληλα κάναμε σαφές με κάθε ευκαιρία ότι το άνοιγμα του κάμπινγκ σηματοδοτεί τον αγώνα για απομάκρυνση όλων των επιχειρηματιών από τις ακτές και τη διαχείριση των παραλιών και όλων των δημόσιων χώρων από τους ίδιους τους πολίτες» γράφει στον απολογισμό του πρώτου χρόνου ο εθελοντής του κάμπινγκ Μάκης Σταύρου.

 

Οι εθελοντές

 

Το κάμπινγκ παρέμενε κλειστό, με πολύ σύντομα διαλείμματα, για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Στις 10 Ιουνίου του 2012, την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, ξανάνοιξε με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. του δήμου, ύστερα από αίτημα συλλογικοτήτων της περιοχής. Τη διαχείριση ανέλαβαν εθελοντές μέσω εβδομαδιαίας γενικής συνέλευσης και τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν: χιλιάδες λουόμενοι είχαν πρόσβαση στην παραλία χειμώνα – καλοκαίρι, ενώ πραγματοποιήθηκαν πρόγραμμα κινηματογραφικών προβολών, μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις, σεμινάρια ιστορίας, μαθήματα μελισσοκομίας, μαθήματα παραγωγής προϊόντων καθημερινής ανάγκης, φιλοξενία αντιρατσιστικών αγώνων ποδοσφαίρου, δημιουργία λαχανόκηπου με εναλλακτικό τρόπο φυσικής καλλιέργειας, φιλοξενία του φετινού Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ για την αποποινικοποίηση της χρήσης, τη μείωση της βλάβης και την απεξάρτηση από τα ναρκωτικά. Ολα αυτά σε ένα χώρο που φροντίζουν να διατηρούν πεντακάθαρο οι εθελοντές.

 

Για μεγάλο διάστημα, η δημοτική αρχή Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης ήταν αρωγός του εγχειρήματος. Αλλωστε, τον χώρο-φιλέτο τον διεκδικεί δικαστικά από τον δήμο η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου, που ετοιμάζεται να βγάλει στο σφυρί εκτάσεις που κατέχει. Η καθημερινή παρουσία των ανθρώπων που κρατούν το κάμπινγκ ανοιχτό και το χρησιμοποιούν λειτουργεί ως ανάχωμα με σκοπό να παραμείνει δημόσια η έκταση. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες, με αφορμή τη φιλοξενία του Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ, που παρουσιάστηκε διαστρεβλωμένα σε μερίδα του τοπικού Τύπου περίπου σαν εκδήλωση… εμπορίου και χρήσης ναρκωτικών, η δημοτική αρχή κρατά αποστάσεις.

 

«Διεκδικούμε ως δήμος από την Πολιτεία, με νόμιμες διαδικασίες κι όχι με αυθαίρετες και παράνομες πράξεις, στην οποία ανήκει σήμερα η έκταση της πλαζ, την απόδοσή της, έτσι ώστε να έχουμε το αποκλειστικό δικαίωμα διαχείρισής της. Με τον τρόπο αυτό θα διασφαλίσουμε, αφενός την ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών στις παραλίες. Αφετέρου, θα προωθήσουμε ένα μοντέλο αξιοποίησής της που θα υπηρετεί το συμφέρον του δήμου και των κατοίκων και όχι επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος», ανέφερε ανακοίνωση του δήμου την περίοδο της πραγματοποίησης του φεστιβάλ.

 

Στα δικαστήρια

 

Τρεις εθελοντές του κάμπινγκ βρίσκονται στα δικαστήρια κατηγορούμενοι ότι επιχείρησαν να τοποθετήσουν υπόγειο σωλήνα υδροδότησης, παρ’ όλο που οι ίδιοι επικαλούνται προηγούμενη συνεννόηση για τις εργασίες διάνοιξης με τις υπηρεσίες του δήμου. Μία ημέρα πριν από την πραγματοποίηση του Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ, η αστυνομία προσπάθησε να σφραγίσει τον χώρο, αλλά δεν τα κατάφερε, χάρη στη δυναμική κινητοποίηση των εθελοντών και τη συμπαράσταση συλλογικοτήτων και πολιτικών κομμάτων.

 

«Οι εθελοντές αντέδρασαν άμεσα και σε λίγη ώρα οργάνωσαν στον χώρο μεγάλη συγκέντρωση στην οποία έφτασαν πολίτες και κινήματα από όλη την Αττική, όπως και βουλευτές. Η άμεση κινητοποίηση των πολιτών απέτρεψε την εκκένωση του χώρου και αυτό ήταν η πρώτη νίκη των εθελοντών. Το κάμπινγκ για πρώτη φορά εκτός από χώρος δημιουργίας είχε μετατραπεί και σε χώρο αντίστασης ενάντια στη μνημονιακή πολιτική», γράφει ο κ. Σταύρου.