- Εφημερίδα των Συντακτών - http://archive.efsyn.gr -

7 επιστημονικές δημοσιεύσεις δείχνουν… πως όλα είναι χημεία!

28/07/13 bits'n'pieces,ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ,ΥΓΕΙΑ,ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Δυνατότεροι συχνά οι δεσμοί που δημιουργούνται στις σχέσεις μεγάλων αποστάσεων λέει μελέτη που δημοσιεύεται στο Journal of Communication. Οι σχέσεις αυτές δημιουργούν ισχυρότερους δεσμούς, από τη συνεχή και βαθύτερη επικοινωνία σε σύγκριση με τις γεωγραφικά κοντινότερες σχέσεις. Η ομάδα του Πανεπιστημίου Cornell βρήκε ότι τα ζευγάρια που ζούσαν μακριά ένιωθαν πιο οικεία. Καθώς η επιθυμία τους να σπάσουν τους περιορισμούς της τεχνολογίας με την ασύγχρονη μέσω της αποστολής μηνυμάτων κάθε μορφής προσέγγισης, τους οδηγεί στο να αποκαλύπτουν περισσότερο τους εαυτούς τους.

 

Δεν είναι διαταραχή ο εθισμός στο σεξ, λέει νέα επιστημονική δημοσίευση στο Socioaffective Neuroscience & Psychology. Επιστήμονες του UCLA αποκαλύπτουν ότι ο «εθισμός»δεν είναι τίποτα περισσότερο από ισχυρή σεξουαλική ορμή. Οι μετρήσεις των εγκεφαλικών αποκρίσεων των υπερσεξουαλικών ατόμων σε ερωτικές εικόνες δεν σχετίζονταν με τα επίπεδα υπερσεξουαλικότητας αλλά με την ερωτική επιθυμία. Η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία σκοπίμως εξαίρεσε τον όρο «σεξουαλικός εθισμός» από την πιο πρόσφατη έκδοση του οδηγού ψυχιάτρων για τη διάγνωση ψυχιατρικών διαταραχών (DSM-5) – καθιστώντας την ουσιαστικά άκυρη ως επίσημη διαταραχή.

 

Λιγότερες γυναίκες παντρεύονται και όσες το κάνουν το αποφασίζουν αργότερα, λέει νέα έρευνα του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ερευνας για την Οικογένεια και τον Γάμο (NCFMR). Οι γάμοι στις ΗΠΑ έχουν μειωθεί κατά 60% από το 1970. «Ο γάμος δεν είναι πια υποχρεωτικός», εξηγεί η πρόεδρος του κέντρου Dr. Susan Brown, «είναι μία από μια σειρά επιλογών. Ολο και περισσότερα ζευγάρια επιλέγουν να συζήσουν και άλλοι προτιμούν να παραμείνουν μόνοι. Επιπλέον o μέσος όρος ηλικίας γάμου μιας γυναίκας σήμερα βρίσκεται ιστορικά στο υψηλότερο σημείο με τα 27 έτη. Οσον αφορά το μορφωτικό επίπεδο των γυναικών που παντρεύονται έχουν σημειωθεί μικρές αλλαγές στο ποσοστό των γυναικών αποφοίτων πανεπιστημίου, αλλά μεγάλες στις γυναίκες που δεν διαθέτουν απολυτήριο λυκείου.

 

Θα εμπιστευόσασταν έναν γιατρό που φοράει t-shirt; Στην τελευταία έκδοση του British Medical Journal η ανώτατη σε βαθμίδα, διακεκριμένη Βρετανίδα γιατρός του Βρετανικού Εθνικού Συστήματος Υγείας Stephanie Dancer διαμαρτύρεται ότι οι νέοι στο επάγγελμα είναι πολύ ατημέλητοι. Αλλά από τη στιγμή που οι γιατροί εκτιμώνται για τις ικανότητες και τις γνώσεις τους, παίζει στ' αλήθεια ρόλο τι φορούν; Ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, είχε μια ξεκάθαρη ιδέα για το πώς πρέπει να είναι ένας γιατρός: «καθαρός άνθρωπος, καλοντυμένος και χρισμένος με γλυκιές μυρωδιές αλοιφών». Η Dancer μιλά για την εγκατάλειψη της ιατρικής ρόμπας και των κοστουμιών για χάρη των t-shirts. «Ακούω διαμαρτυρίες ασθενών ότι δεν καταλαβαίνουν ποιος είναι ο γιατρός: χωρίς γραβάτα, άσπρη ρόμπα, σακάκι, καθόλου παρουσία», γράφει και προσθέτει: «Οι γιατροί είναι μέλη ενός διακεκριμένου επαγγέλματος και οφείλουν να ντύνονται αναλόγως».

 

Γάμος και σεξ μάλλον δεν τα έχουν βρει ακόμα, λέει νέα επιστημονική δημοσίευση στο Journal of Sex & Marital Happiness. Μελέτη σε 3.240 άνδρες και 3.304 γυναίκες που μέτρησε τη σεξουαλική ικανοποίηση και τη συχνότητα του σεξ σε ετεροφυλόφιλα παντρεμένα ζευγάρια έδειξε ότι οι μισοί δεν είναι ευχαριστημένοι – το 54% των ανδρών και το 42% των γυναικών. Οι περισσότεροι άνδρες παραπονούνται ότι δεν κάνουν αρκετό σεξ. Το ίδιο και δύο στις τρεις γυναίκες, ενώ μία στις τρεις διαμαρτύρεται ότι το σεξ είναι περισσότερο από όσο θέλει. Τα επίπεδα σεξουαλικής ικανοποίησης στον γάμο μεταφράζονταν και σε συνολική ικανοποίηση από τη σχέση για γυναίκες και άνδρες. «Δεν είναι θέμα διαφορετικότητας των φύλων όσον αφορά τη σεξουαλική ορμή αλλά χρόνου», λέει ο Anthony Smith, επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής του Ερευνητικού Κέντρου για το Σεξ και την Κοινωνία του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης. Τα ζευγάρια στην πλειονότητά τους, λόγω αυξημένων εργασιακών υποχρεώσεων, προσθέτει, δεν βρίσκουν χρόνο για σεξ, πόσο μάλλον για καλής ποιότητας σεξ.

 

Τα παιδιά έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους όπως όλοι. Ακόμα όμως και στο δημοτικό μερικά παιδιά είναι ντροπαλά και αμήχανα -ίσως και λίγο μελαγχολικά- και εύκολα μπορούν να περιθωριοποιηθούν κοινωνικά και να αγχωθούν για την κοινωνική τους αλληλεπίδραση. Το φυσιολογικό άγχος μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο στα παιδιά βάζοντάς τα σε μια τροχιά που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή κατάθλιψη μέχρι την εφηβεία – εκτός, λέει νέα μελέτη, εάν έχουν ένα απλό αλλά πολύτιμο απόκτημα: έναν φίλο. Ενας φίλος είναι αρκετός, λέει η δημοσίευση του Development and Psychopathology, για να απορροφήσει το άγχος, την απομόνωση, την κατάθλιψη ενός παιδιού. Ο επικεφαλής της μελέτης Dr. William Bukowski του Πανεπιστημίου Concordia του Μόντρεαλ, επισημαίνει: «Γονείς και εκπαιδευτικοί συχνά εστιάζουν στην ακαδημαϊκή επίτευξη και παραβλέπουν ένα βασικό εργαλείο για τη διατήρηση της συναισθηματικής υγείας του παιδιού μέχρι την εφηβεία, πολύ πιο αποτελεσματικό από οποιαδήποτε εκ των υστέρων φαρμακευτική αγωγή ή θεραπεία».

 

Η κοινωνική αξία της γενναιοδωρίας είναι γνωστή. Νέα μελέτη του Εθνικού Προγράμματος για τον Γάμο των ΗΠΑ όμως δείχνει ότι μετράει και στους πολύ πιο στενούς δεσμούς μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Virgiania μελέτησαν τη γενναιοδωρία, που ορίζεται ως «η αρετή τού να δίνεις ελεύθερα και άφθονα καλά πράγματα στον σύντροφο» όπως απλά φτιάχνοντάς του καφέ το πρωί, σε 2.870 ετεροφυλόφιλα παντρεμένα ζευγάρια. Ενώ η σεξουαλική ικανοποίηση, η δέσμευση και η επικοινωνία είναι σημαντικές, η γενναιοδωρία προσθέτει μια νέα παράμετρο στην κατανόηση της επιτυχίας της μακροχρόνιας συντροφικότητας. Ακόμα κι αν το συμπέρασμα της μελέτης μοιάζει αυτονόητο, δεν είναι πάντα εύκολο να είμαστε γενναιόδωροι στις ρομαντικές μας σχέσεις, εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Bradford Wilcox και προσθέτει: «Στον γάμο αναμένεται από εμάς να κάνουμε το μερίδιό μας στις δουλειές του σπιτιού, τη φροντίδα του σπιτιού και να είμαστε πιστοί. Η γενναιοδωρία όμως είναι η υπέρβαση των συνηθισμένων προσδοκιών με μικρές πράξεις προσφοράς και με μια παραπάνω προσπάθεια στοργικότητας».

 

 

 


Σύνδεσμος άρθρου : http://archive.efsyn.gr/?p=81728