ΙΣΠΑΝΙΑ Το 1/4 της δημόσιας ακίνητης περιουσίας της -ανάμεσά της και το μοναδικό πρωτόγονο μεσογειακό δάσος- εκποιεί η χώρα για να αντιμετωπίσει το έλλειμμά της που υπερβαίνει τα 70 δισ. ευρώ

Του Δημήτρη Σ. Φαναριώτη

^[1]Για να αντιμετωπίσει τις οικονομικές δυσκολίες της καθώς το δημόσιο έλλειμμά της υπερβαίνει τα 70 δισεκατομμύρια ευρώ το 2012, η Ισπανία αποφάσισε να πουλήσει περίπου το ένα τέταρτο των δημόσιων περιουσιακών της στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων περιοχών υψίστου φυσικού κάλλους, σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ της γαλλικής εφημερίδας «Le Monde».

Στα 15.000 «ασημικά» αυτής της μεγάλης δημόσιας περιουσίας περιλαμβάνονται από ακίνητα, πολλά απ' αυτά εμβληματικά που βρίσκονται στους πιο όμορφους δρόμους της Μαδρίτης, μέχρι μη οικοδομήσιμα οικόπεδα κοντά σε αυτοκινητόδρομους και σιδηροδρομικούς σταθμούς καθώς και η περιοχή της Αλμοοράιμα στην Ανδαλουσία.

Η τελευταία είναι ένα μικρό θαύμα, μοναδικό στην Ευρώπη. Καλύπτει πάνω από 14.000 εκτάρια και είναι ένα από τα μεγαλύτερα κτήματα που εξακολουθούν να υφίστανται στη Γηραιά Ηπειρο. Κατά 90% ανήκει στον Εθνικό Δρυμό Αλκορνοκάλες, ένα εντυπωσιακό παράδειγμα πρωτόγονου μεσογειακού δάσους, ενώ το πάρκο έχει επίσης το μεγαλύτερο δάσος με δρυς στην Ιβηρική Χερσόνησο.

Ενα θαύμα της φύσης

Η βλάστηση, που χρονολογείται από την Τριτογενή Περίοδο, είναι υποτροπική και περιλαμβάνει δάφνες, αγριελιές, χαρουπιές, φοίνικες-νάνους, ροδόδεντρα κ.ά. Η δε πανίδα του είναι πλουσιότατη με περισσότερα από διακόσια είδη σπονδυλωτών, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων κοπαδιών από ελάφια, ζαρκάδια, αγριογούρουνα, αγριόγατες, βίδρες και αετούς.

Μέχρι σήμερα το πάρκο της Αλμοοράιμα, μία από τις πλέον τουριστικές περιοχές στην Ευρώπη με εκτιμώμενη αξία 180 εκατομμύρια ευρώ, κατάφερε να αντισταθεί στις πιέσεις των κατασκευαστικών εταιρειών που έχουν γεμίσει με μπετόν τις γειτονικές παραλίες της Κόστα ντελ Σολ.

Ωστόσο η κυβέρνηση στο σχέδιο πώλησης έχει ενσωματώσει τη δημιουργία δύο γηπέδων γκολφ, ενός ξενοδοχειακού συγκροτήματος πέντε αστέρων και ενός αεροδρομίου, με στόχο να προσελκύσει εύπορους πελάτες.

Από κυβερνητικής πλευράς ο υπουργός Περιβάλλοντος Ανχελ Αρίας Κανέτε πριν από λίγες ημέρες άφησε να εννοηθεί ότι η πώληση μπορεί να είναι χρονοβόρα, πρόσθεσε όμως ότι το κράτος έχει αποφασίσει να μην παραμείνει ο βασικός μέτοχος της περιοχής.

Επιπροσθέτως διευκρίνισε με νόημα ότι η κυβέρνηση θα εξετάσει προσεκτικά το προφίλ του αγοραστή προκειμένου να διασφαλίσει ότι τα σπάνια φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής δεν θα αλλοιωθούν.

Ωστόσο οικολόγοι και τοπική κοινωνία αντιτίθενται στην πώληση καθώς εκτιμούν ότι εάν τα σχέδια προχωρήσουν το φυσικό κάλλος της περιοχής θα καταστραφεί.

Ο Δήμος της Καστελάρ ντε λα Φροντέρα, ο οποίος ελέγχεται από την Αριστερά και έχει συμμαχήσει με τους τοπικούς οικολόγους και τα συνδικάτα, ζητά να καταστεί το τεράστιο κτήμα χώρος «πράσινων δραστηριοτήτων», όπως βιολογικές καλλιέργειες και αγροτοτουρισμός.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του δημάρχου ότι «είμαστε σύμφωνοι για την αξιοποίηση της περιοχής, αλλά δεν θέλουμε να επιστρέψουμε στον Μεσαίωνα, όπου ο άρχοντας της περιοχής αποφάσιζε για όλα».

Παραδέχεται ωστόσο ότι δεν κρατά ισχυρά χαρτιά και σε κάθε περίπτωση όχι τόσο ισχυρά ώστε να «φρενάρει» τα κυβερνητικά σχέδια.

Σειρά πάντως έχουν κι άλλα «ασημικά», κυρίως σε περιοχές όπου επικρατεί το Λαϊκό Κόμμα, όπως η Καστίγια Λα Μάντσα, δημόσιοι δρυμοί και κυνηγότοποι.

Ακτές δυο ταχυτήτων

Το ξεπούλημα λαμβάνει χώρα την ίδια ώρα που η κεντρική κυβέρνηση υπερψήφισε έναν νέο εξαιρετικά αντιφατικό νόμο που αφορά τις ισπανικές ακτές. Ψηφίστηκε τον Μάιο μόνο με τις ψήφους των βουλευτών του Λαϊκού Κόμματος και απαγορεύει κάθε νέα οικοδομική δραστηριότητα στην ισπανική ακτογραμμή. Ομως νομιμοποιεί την ύπαρξη των 125.000 κατοικιών και του ενός εκατομμυρίου εμπορικών και βιομηχανιών κτιρίων που κατασκευάστηκαν μεταξύ 1990-2000.

Επίσης μειώνει από τα 100 στα μόλις 20 μέτρα το όριο προστασίας της ακτογραμμής, αφήνοντας στα χέρια των -χρεωμένων ή διεφθαρμένων ορισμένες φορές- δημάρχων το δικαίωμα να αποφασίσουν αν θα «τσιμεντοποιήσουν» ή όχι την παραλία.