ΗΠΑ Ο Αμερικανός πρόεδρος πέταξε στο Κογκρέσο την καυτή πατάτα της επέμβασης στη Συρία

Της Μαργαρίτας Βεργολιά

Μετά το βρετανικό «φρένο», η Ουάσινγκτον και το Παρίσι άναψαν… αλάρμ για τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, μέχρι νεωτέρας. Σε μια απρόσμενη στροφή 180 μοιρών, ο Μπαράκ Ομπάμα αποφάσισε να ζητήσει την εξουσιοδότηση του -διχασμένου- αμερικανικού Κογκρέσου, που συνέρχεται σε ολομέλεια την επόμενη Δευτέρα. Στόχος του είναι κατ' αρχήν να μοιραστεί το βάρος της ευθύνης με τα δύο νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ, για μια προαποφασισμένη επέμβαση που -τουλάχιστον επί του παρόντος- στερείται και διεθνή νομιμότητα (δεν έχει την εξουσιοδότηση του ΟΗΕ) και νομιμοποίηση ένεκα της ελλιπούς υποστήριξης τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό των ΗΠΑ.

Το βρετανικό προηγούμενο

Δεδομένου ότι το πολιτικό στραπάτσο του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον δημιουργεί ένα κακό για την Ουάσινγκτον προηγούμενο, πρόκειται ασφαλώς για μια κίνηση υψηλού ρίσκου. Αφ' ενός επειδή η έγκριση του Κογκρέσου κάθε άλλο παρά θεωρείται δεδομένη – αν και ο Αμερικανός υπ. Εξωτερικών, Τζον Κέρι, άφησε χθες να εννοηθεί ότι ο Ομπάμα μπορεί να διατάξει το πυραυλικό χτύπημα κατά της Δαμασκού με ή χωρίς το «ναι» των εκλεγμένων εκπροσώπων του αμερικανικού λαού! Αφ' ετέρου γιατί συμπαρασύρει σε μια πιθανή «κινούμενη άμμο» τον μοναδικό μέχρι σήμερα ισχυρό εταίρο των ΗΠΑ στα σχέδια επέμβασης: την πρόθυμη σύμμαχο Γαλλία.

Ηδη, η κυβέρνηση του Παρισιού μετριάζει τις πολεμικές της ιαχές για τη Συρία. «Η Γαλλία δεν μπορεί να δράσει μόνη της. Απαιτείται μια συμμαχία», διεμήνυσε χθες ο υπουργός Εσωτερικών, Μανουέλ Βαλς, καθώς οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι Γάλλοι όχι απλά αντιτίθενται στη στρατιωτική επέμβαση, αλλά δεν εμπιστεύονται καν τους χειρισμούς του προέδρου τους στο θέμα!

Επί του παρόντος, ο Σοσιαλιστής Φρανσουά Ολάντ ανθίσταται στις έντονες πιέσεις της δεξιάς αντιπολίτευσης να ζητήσει τη (μη απαιτούμενη από το Σύνταγμα) έγκριση της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, που συνέρχεται ειδικά για το συριακό μεθαύριο, Τετάρτη. Το αίτημα θα βρεθεί προφανώς στο επίκεντρο της σημερινής συνάντησης του πρωθυπουργού Ζαν-Μαρκ Ερό με τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών ομάδων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε Βουλή και Γερουσία.

Η αίσθηση είναι ότι οι ΗΠΑ κερδίζουν απλά χρόνο. Η πρώτη στόχευση είναι να στρώσουν επικοινωνιακά καλύτερα το «έδαφος» για μια επέμβαση-εξπρές, που κατά πώς φαίνεται θα γίνει για… «την τιμή των όπλων». Χθες ο Τζον Κέρι ανακοίνωσε, μέσω αμερικανικών δικτύων, ότι η Ουάσινγκτον έχει τώρα στα χέρια της νέα στοιχεία, που δείχνουν ότι το καθεστώς Ασαντ χρησιμοποίησε το αέριο σαρίν στις χημικές επιθέσεις της 21ης Αυγούστου («δείγματα από μαλλιά και αίμα θυμάτων», που δεν δόθηκαν από τους εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, είπε). Παράλληλα, στο πρωτοσέλιδό της η γαλλική Journal du Dimanche αποκάλυπτε, σε αποκλειστικότητα, τους «1.000 τόνους χημικών όπλων» του συριακού οπλοστασίου…

Η δεύτερη επιδίωξη της Ουάσινγκτον είναι να ανακτήσει το προβάδισμα στη διπλωματία του παρασκηνίου (με σημείο αιχμής τη σύνοδο κορυφής των G20, στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου), προκειμένου να συμφωνηθούν οι όροι για την άμεση έναρξη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων της Γενεύης II, όπου η συριακή κυβέρνηση και οι φιλοδυτικοί αντικαθεστωτικοί θα κληθούν -υπό την «κηδεμονία» Ρώσων και Αμερικανών, αντιστοίχως- να συναποφασίσουν τη νομή της «πίτας» στη μετεμφυλιακή Συρία.

Ο αραβικός κόσμος εν τω μεταξύ είναι διχασμένος. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στη χθεσινή, έκτακτη σύγκληση του Αραβικού Συνδέσμου, στο Κάιρο. Η Αίγυπτο ζήτησε πολιτική διευθέτηση της συριακής κρίσης. Η Σ. Αραβία αντίθετα ζήτησε ανάληψη στρατιωτικής δράσης. Τελικά, εγκρίθηκε καταδικαστικό ψήφισμα για τον Άσαντ, με αίτημα στον ΟΗΕ «να λάβουν τα αποτρεπτικά και αναγκαία μέτρα».

Το ίδιο μήνυμα στέλνει και η συριακή αντιπολίτευση, που τώρα δηλώνει απογοητευμένη από τους ελιγμούς Ομπάμα – μια «ιστορική αμερικανική υποχώρηση», κατά την ερμηνεία του καθεστώτος Ασαντ. «Εμείς θα συνεχίσουμε απτόητοι τον αγώνα μας κατά της τρομοκρατίας, την οποία υποστηρίζουν ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Δύσης, κυρίως οι ΗΠΑ», διεμήνυσε ο Σύρος πρόεδρος, κατά τη διάρκεια της άκρως συμβολικής συνάντησής του στη Δαμασκό με Ιρανούς αξιωματούχους.

Σεισμός στην Τεχεράνη

Την ίδια ώρα, πάντως, στην Τεχεράνη γινόταν πολιτικός «σεισμός», με αφορμή ένα -μετέπειτα ανακληθέν- τηλεγράφημα του ημιεπίσημου πρακτορείου ILNA, περί δηλώσεων του πρώην προέδρου (και στενού συμμάχου του νυν προέδρου Ροχανί), Χασεμί Ραφσατζανί ότι «ο συριακός λαός έγινε στόχος επιθέσεων με χημικά όπλα από την ίδια την κυβέρνησή του και τώρα πρέπει να περιμένει και επίθεση από ξένους»! Στη διορθωμένη εκδοχή του τηλεγραφήματος είχε απαλειφθεί η αναφορά στην κυβέρνηση της Συρίας…

Με αυτά και με άλλα, ο Πάπας Φραγκίσκος όρισε το ερχόμενο Σάββατο «ημέρα προσευχής και νηστείας για την ειρήνη στη Συρία», καταδίκασε τη χρήση χημικών όπλων και -αναφωνώντας «Ποτέ ξανά πόλεμος»- ζήτησε πολιτική διευθέτηση της κρίσης στην πολύπαθη χώρα, που πια θρηνεί 110.000 νεκρούς, εκ των οποίων 5.833 είναι παιδιά.