Του Ν. Ασημακόπουλου

Βλέπαμε μια παρέα το ματς του Παναθηναϊκού με τη Βέροια, το Σάββατο. Να μασάς και να φτύνεις. Αν δεν ήσουν… «τριφυλλάρα και τα μυαλά στα κάγκελα» δεν μπορούσες να το αντέξεις με τίποτα, όπως και τη γενικότερη μιζέρια του ελληνικού γηπέδου.

Κάποια στιγμή η συζήτηση πήγε στα θέατρα.

«Πολλά μιούζικαλ φέτος… Αλλά και πολύ ακριβό το εισιτήριο, ρε παιδί μου! Είκοσι ευρώ; Πώς να πάει ο άλλος; Και η συναυλία της Ζαζ στον Λυκαβηττό… Με 25 ευρώ στην προπώληση και 35 στο ταμείο;».

-Τι λέτε ρε, τους σταμάτησα. Εδώ, αυτό που βλέπουμε τώρα, κοστίζει και 30 και 40 ευρώ το άτομο. Για να δεις αυτόν τον Παναθηναϊκό πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο πανάκριβο και μάλιστα με καπέλο, για να μπορέσει ο Αλαφούζος να πληρώσει τα έργα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας που… αναπαλαιώθηκε, αλλά είναι γήπεδο επικίνδυνο, ελάχιστα φιλόξενο και με θέσεις από τις οποίες δεν μπορείς να δεις κανονικά το παιχνίδι. Ιδιες πάνω-κάτω τιμές θα έχουν και τα εισιτήρια της ΑΕΚ στην Γ’ Εθνική, σε λίγο καιρό. Κι εκεί, οι ακριβές τιμές για να φτιάξει ο κοσμάκης το γήπεδο και να έχει… συμμετοχή στο έργο!

Με κοιτούσαν σαν χαζοί. Δεν είχαν μπει στον κόπο και στη διαδικασία να συγκρίνουν, για να καταλάβουν ότι η παράσταση, π.χ., του «Σικάγο» θα είναι σχεδόν τζάμπα, από τη στιγμή που σου αρέσει και θα θελήσεις να πας να τη δεις.

Γιατί τελικά, το ελληνικό γήπεδο είναι από τα ακριβότερα, σε σχέση μ’ αυτά που προσφέρει.

Να μην τα ξαναλέμε. Τα έχω γράψει εκατό φορές και τα ξέρετε κι οι ίδιοι.

Οποιος θέλει να δει ποδόσφαιρο, δεν πάει γήπεδο, και γιατί δεν θα δει τίποτα στα περισσότερα παιχνίδια, και επειδή κινδυνεύει.

Την Παρασκευή το βράδυ μπορούσε να καθίσει στο σπίτι του για χορταστική μπάλα στη ματσάρα και στο 2-2 μεταξύ Μπάγερν Μονάχου – Τσέλσι, με δεκαπέντε μεγάλες φάσεις, τέσσερα γκολ, δοκάρια, παράταση και πέναλτι. Εντελώς δωρεάν.

Χθες το μεσημέρι η Ρεάλ Μαδρίτης με την Ατλέτικ Μπιλμπάο πρόσφεραν μοναδικές στιγμές στο χορταστικό 3-1. Και το απογευματάκι, όσοι μπορούσαν παρακολούθησαν πραγματικό ντέρμπι στο 1-0 της Λίβερπουλ με τη Γιουνάιτεντ.

Ολα αυτά στα ελληνικά γήπεδα γίνονται σπάνια και κατά περίσταση. Οπως το χθεσινό ρεσιτάλ που έδωσε ο Στοχ στο 4-1 του ΠΑΟΚ με τον Πανιώνιο, όπου ένας και μόνο ποδοσφαιριστής μπόρεσε να κλέψει τις εντυπώσεις ολομόναχος, χάρη στην ατομική του ποιότητα…