Το θέμα της υπαγωγής της χώρας στον μηχανισμό της τρόικας συνεχίζει να προκαλεί εντάσεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ με πιο χαρακτηριστική την κόντρα μεταξύ Ν. Χριστοδουλάκη και Φ. Σαχινίδη

Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη

Η ένταξη της χώρας στο Μνημόνιο και οι χειρισμοί της κυβέρνησης Παπανδρέου την κρίσιμη περίοδο των πρώτων μηνών του 2010 αποτέλεσαν πεδίο ζωηρής αντιπαράθεσης κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας του συνεδρίου για τα 39 χρόνια του ΠΑΣΟΚ.

Υστερα από περίπου τριάμισι χρόνια μνημονιακής περιπέτειας, το ζήτημα της υπαγωγής στον μηχανισμό Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΔΝΤ συνεχίζει να πυροδοτεί εντάσεις στο εσωτερικό του Κινήματος, με πιο χαρακτηριστική την κόντρα που ξέσπασε ανάμεσα στους δύο πρώην «τσάρους» της ελληνικής οικονομίας σε διαφορετικές στιγμές διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του Νίκου Χριστοδουλάκη και του Φίλιππου Σαχινίδη.

Στο μεταξύ, αναφορικά με τις συζητήσεις περί Κεντροαριστεράς οι απόψεις που επικράτησαν χθες συνοψίζονται στη διαπίστωση υπέρ της δημιουργίας ενός κοινού σχήματος με ορίζοντα τις ευρωεκλογές, που δεν θα αποκλείει κόμματα και προσωπικότητες του χώρου.

Πυρά κατά Γ. Παπανδρέου

Με σκληρή γλώσσα κατά του Γιώργου Παπανδρέου, χωρίς ωστόσο να αναφερθεί ονομαστικά στον πρώην πρωθυπουργό και στηλιτεύοντας την απόφασή του να επιλέξει ως λύση την οδό του Μνημονίου εμφανίστηκε στην παρέμβασή του ο Νίκος Χριστοδουλάκης.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών επί Κώστα Σημίτη υποστήριξε ότι το πρώτο Μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος, αλλά «υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις». Μάλιστα, επικαλέστηκε τα παραδείγματα της Ισπανίας «που χωρίς το ΔΝΤ πήρε το κόστος πάνω της για τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται» και της Ιρλανδίας.

Συνεχίζοντας ο κ. Χριστοδουλάκης και αναφερόμενος εμμέσως πλην σαφώς στην τακτική του Γιώργου Παπανδρέου και των συνεργατών του, εκτίμησε ότι τρία χρόνια πριν «πολλοί ήταν ευχαριστημένοι με το Μνημόνιο», «νόμιζαν ότι έτσι έλυναν το ελληνικό πρόβλημα» και «η επιμονή τους να συμμετέχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα έκρυβε κάπως τη δική τους ανετοιμότητα». «Η τότε κυβέρνηση βρήκε πολύ βολική την ανάμειξή του», συμπλήρωσε ο πρώην υπουργός, «ίσως γιατί πίστευε ότι θα του φόρτωνε την ευθύνη λήψης δυσάρεστων μέτρων που εκείνη δεν θα τολμούσε να πάρει για να μη διαψευσθεί η «αφροσύνη» τού «λεφτά υπάρχουν»». Χαρακτήρισε δε «ανεκδιήγητη» την πρόταση Παπανδρέου για δημοψήφισμα και τάχθηκε υπέρ της διαμόρφωσης ενός μεγάλου εθνικού συνασπισμού.

Απάντηση στην αιχμηρή κριτική Χριστοδουλάκη έδωσε ο Φίλιππος Σαχινίδης, ο οποίος παρατήρησε ότι «δεν είχε ακούσει εκείνη την περίοδο κάποια εναλλακτική για το πώς θα μπορούσε να μειωθεί ένα πρωτοφανές πρωτογενές έλλειμμα» και με δεδομένες τις συνθήκες της εποχής το πρόγραμμα απέδωσε και «μπορούμε σήμερα να μιλάμε για τη δυνατότητα επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος».

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών απέδωσε τις ευθύνες για το κραχ της οικονομίας στη Ν.Δ. και τη διακυβέρνηση Καραμανλή, υπενθυμίζοντας ότι η ύφεση προϋπήρχε της επιβολής του Μνημονίου, από το 2008. Οσο για την έλευση του ΔΝΤ σχολίασε ότι επεβλήθη λόγω της ηττοπαθούς στάσης της Ευρώπης.

«Αναγκαιότητα»

«Η Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό πληρώνει τα λάθη της περιόδου διακυβέρνησης της Ν.Δ.», υποστήριξε η Βάσω Παπανδρέου, κατηγορώντας τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια που «κατάφεραν να την απενοχοποιήσουν και να στιγματιστεί το Κίνημα το ίδιο ανεξίτηλα». Παραδέχτηκε πάντως η συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. ήταν «αναγκαιότητα για να μην καταρρεύσει η χώρα», ενώ ζήτησε να στηριχθούν οι προσπάθειές της μέσα σε έναν «ορισμένο ορίζοντα, αλλά ικανό για να επιτύχει».

Για την πορεία της οικονομίας, η κ. Παπανδρέου τόνισε ότι «η εξίσωση για το χρέος δεν βγαίνει» και υπερασπίστηκε τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του, προσθέτοντας: «Κάποιοι που το έλεγαν τότε είχαν χαρακτηριστεί προδότες. Αν αυτή η λύση είχε εφαρμοστεί από την αρχή, σήμερα κανείς δεν θα μιλούσε για την Ελλάδα και το συγκεκριμένο πρόβλημα θα είχε λυθεί».

Σε αντίθεση με την πρώτη ημέρα, η χθεσινή δεν περιελάμβανε προτάσεις ή προτροπές για αριστερή στροφή του κόμματος, όπως συνέβη με τις ομιλίες του Δημήτρη Ρέππα και του Κώστα Σκανδαλίδη. Απεναντίας, οι περισσότεροι ταυτίστηκαν σε γενικές γραμμές με τη στρατηγική Βενιζέλου που θεωρεί «οπισθοδρομικό» και «αναχρονιστικό» τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ κοινός τόπος των εισηγήσεων ήταν η ανάληψη δράσης για τη δημιουργία μιας «ισχυρής» παράταξης της Κεντροαριστεράς που θα καλύψει τον κενό πολιτικό χώρο μεταξύ Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ.

Στο κλίμα αυτό ήταν οι τοποθετήσεις του Πέτρου Ευθυμίου, που σημείωσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει τον παλιό μας εαυτό», συμπληρώνοντας ότι «δεν θα συμβάλουμε στην αναγέννηση της χώρας αν έρθουμε σε επικοινωνία με το παλιό μας παρελθόν, με το οποίο πρέπει να τελειώσουμε».

Την ευχή να είναι το διήμερο «η αρχή και άλλων διεργασιών για τη συσπείρωση της Κεντροαριστεράς» έκανε ο Ηλίας Μόσιαλος, ενώ ο πρώην υπουργός Εργασίας, Τάσος Γιαννίτσης, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Εχουμε υποχρέωση να εγκαταλείψουμε την ψευδαίσθηση και την αυταρέσκεια ότι η Κεντροαριστερά ξεκινά από εμάς και ότι είμαστε πρωταγωνιστές στο έργο αυτό», καλώντας τους ενδιαφερομένους να στηρίξουν ένα συλλογικό σχήμα και «να «ισοπεδώσουν» τις προσωπικές ατζέντες».

Το στέλεχος της ΔΗΜΑΡ και πρώην υφυπουργός Εσωτερικών επί ημερών Σημίτη, Νίκος Μπίστης, κατέθεσε πρόταση για την ίδρυση της «ελληνικής Ελιάς» υπό την ομπρέλα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, βάζοντας ως προαπαιτούμενο «να μην υπάρχουν αποκλεισμοί και ηγεμονισμοί». Ο κ. Μπίστης κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «ποντάρει στο κοινωνικό χάος, αγνοώντας τις συνέπειες για την επόμενη ημέρα», ωστόσο, όπως είπε, «δεν πρέπει να αδιαφορούμε για τον κόσμο του». Τέλος, σε απόλυτη συμφωνία με τις θέσεις Βενιζέλου ζήτησε να μην μπει σε κίνδυνο η πολιτική σταθερότητα.

* Θεόδωρος Πάγκαλος: Αν και δεν παρέστη στις επετειακές εκδηλώσεις, με συνέντευξή του στη ΔΤ ο Θεόδωρος Πάγκαλος φρόντισε να κάνει αισθητή την… απουσία του, δηλώνοντας ότι ο Κώστας Σημίτης και ο Γιώργος Παπανδρέου «υπήρξαν αποτυχημένοι πρωθυπουργοί, οδήγησαν το κόμμα στο περιθώριο» και σύμφωνα με τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, η παρουσία τους στο συμπόσιο του ΠΑΣΟΚ «δεν έχει κανένα νόημα».

* Βασίλης Ράπανος: Αναφερόμενος στους πλειστηριασμούς ακινήτων, ο πρώην πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, Βασίλης Ράπανος, αναρωτήθηκε «γιατί το κράτος απαγορεύει στις τράπεζες τους πλειστηριασμούς, ενώ το ίδιο κάνει πλειστηριασμούς».