ΡΩΣΙΑ Ο πάγος μεταξύ του Πούτιν και του Ομπάμα εξαιτίας της γνωστής διαφωνίας τους για το «τιμωρητικό» χτύπημα εναντίον του Ασαντ διαμόρφωσε τη… θερμοκρασία στη σύνοδο των 20 πλουσιότερων χωρών

!  Από lapsus αναβαθμίσαμε χθες, στο θέμα για τη Συρία, τον υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζον Κέρι, σε αντιπρόεδρο. Ηταν ένα λάθος που δεν υποκρύπτει πολιτική υπονόμευση του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν. ΝΖ

MOΣΧΑ Του Θανάση Αυγερινού

^{[1] [2]}

Mια επί λίγα δευτερόλεπτα πιο παρατεταμένη, σε σχέση με τους υπόλοιπους ηγέτες, χειραψία του Βλαντίμιρ Πούτιν κατά την υποδοχή του Μπαράκ Ομπάμα στη σύνοδο κορυφής των G20 στην Αγία Πετρούπολη ήταν το μόνο βήμα «προσέγγισης» μεταξύ των δύο, που συνέχισαν τη δημόσια κόντρα για το Συριακό μέσω συνεργατών τους, προφανώς για να μην επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο το ήδη βαρύ κλίμα στις σχέσεις τους.

Οι 26 παρόντες αρχηγοί κρατών και οι 6 επικεφαλής διεθνών οργανισμών είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν το Συριακό κατά τη διάρκεια του χθεσινοβραδινού δείπνου, αλλά και στις πολυάριθμες διμερείς συναντήσεις τους.

Το «στρατόπεδο της ειρήνης»

Με την υποστήριξη των διοργανωτών το «στρατόπεδο της ειρήνης» φάνηκε να ενισχύει τις θέσεις του, καθώς οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. δήλωσαν ότι θα πρέπει άπαντες να αναμείνουν το πόρισμα των επιθεωρητών του ΟΗΕ, άποψη που μοιράζονται η Ρωσία και ο γ.γ. του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, ενώ με επιστολή του προς τον προεδρεύοντα των G20, Β. Πούτιν, και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, ο Πάπας Φραγκίσκος ζήτησε να βρεθεί ειρηνική διευθέτηση στην κρίση της Συρίας. Υπέρ της πολιτικής-διπλωματικής λύσης τάχθηκαν στο σύνολό τους, σύμφωνα με το Κρεμλίνο, και οι ηγέτες της ομάδας των BRICS, που είχαν παράλληλη χωριστή συνάντηση.

Ωστόσο, μέχρι χθες αργά δεν είχε διαφανεί οποιαδήποτε χαραμάδα ελπίδας για αποφυγή μιας επίθεσης στη Συρία, καθώς οι σύμβουλοι των δύο βασικών πρωταγωνιστών, Πούτιν και Ομπάμα, διαβεβαίωναν ότι και οι δύο είναι έτοιμοι να συναντηθούν και να συζητήσουν στο περιθώριο της συνόδου τα υπάρχοντα προβλήματα, όμως η πιθανότητα υπέρβασης των διαφορών δεν είναι σπουδαία και οι πρόεδροι ΗΠΑ και Ρωσίας έμοιαζαν μάλλον να αποφεύγουν να διασταυρωθούν, παρά να βιάζονται να συνεννοηθούν. Ο Μπαράκ Ομπάμα μάλιστα καθυστέρησε αισθητά και προσήλθε μόνος στο δείπνο όπου συζητήθηκε το Συριακό, ακολουθώντας την επίσης καθυστερημένη λόγω της διμερούς συνάντησής τους πρόεδρο της Βραζιλίας, Ντίλμα Ρούσεφ.

«Η θέση μας είναι απλή και σαφής, δεν υπερασπιζόμαστε τον πρόεδρο Ασαντ, αλλά τους κανόνες του διεθνούς δικαίου», είπε ο Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος Τύπου του Ρώσου προέδρου, που εκτίμησε ότι πλέον υπάρχει ανάγκη «νέας επανεκκίνησης» των ρωσοαμερικανικών σχέσεων. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, επανέλαβε την κατηγορηματική αντίθεση της Μόσχας σε κάθε ενέργεια κατά παράκαμψη του Σ.Α. του ΟΗΕ, σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον ομόλογό του, Τζον Κέρι, ο οποίος επέμεινε στην ανάγκη μιας «σύντομης και περιορισμένης» στρατιωτικής δράσης.

Ο Κέρι είχε την προηγουμένη επικριθεί ευθέως από τον Β. Πούτιν ότι «ψεύδεται» όταν ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν στοιχεία της Αλ Κάιντα μεταξύ των ομάδων της συριακής αντιπολίτευσης, αν και το ίδιο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει χαρακτηρίσει την «Αλ Νούσρα» τρομοκρατικό σχηματισμό που συνδέεται με την Αλ Κάιντα. Στο ίδιο τεταμένο κλίμα το Κρεμλίνο σχολίασε ως «ψεύδη και ανοησίες» τον ισχυρισμό του Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Τσακ Χέιγκελ, ότι η Μόσχα συνεχίζει να πουλά χημικά όπλα στη Δαμασκό, δήλωση πάντως που «διόρθωσε» εκπρόσωπος του Πενταγώνου εξηγώντας ότι υπονοούνταν «μέσα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή χημικών όπλων».

Η Μόσχα συνεχίζει να ενισχύει τον στολίσκο της στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, στον οποίο συμμετέχουν πλέον και υποβρύχια, αν και ο επικεφαλής της ρωσικής προεδρικής διοίκησης, Σεργκέι Ιβανόφ, έσπευσε να υποδείξει ότι πρώτη του αποστολή είναι η απομάκρυνση όσων Ρώσων πολιτών τυχόν χρειαστεί, αποφεύγοντας να σχολιάσει τις εκτιμήσεις Ρώσων στρατιωτικών ότι «μπορεί να επηρεάσει την υπάρχουσα στρατιωτική κατάσταση και να αντιμετωπίσει έκτακτα περιστατικά». Οι Αμερικανοί με τη σειρά τους έσπευσαν διά του γενικού επιτελάρχη τους, Μάρτιν Ντέμπσι, να αμφισβητήσουν τη ρωσική ισχύ, εκτιμώντας ότι «η Ρωσία διατηρεί στοιχεία που την καθιστούν υπερδύναμη, όπως για παράδειγμα το πυρηνικό της οπλοστάσιο, αλλά στον τομέα των συμβατικών εξοπλισμών δεν θα τη συμπεριελάμβανα σ’ αυτήν την κατηγορία».

Ο Σ. Ιβανόφ, ο οποίος είναι από τους στενότερους συνεργάτες του Β. Πούτιν και πρώην υπουργός Αμυνας, είπε ότι δεν είναι μυστικό πως τα τελευταία 10-15 χρόνια η Ρωσία παρέδωσε στη Συρία σημαντικό αριθμό αντιαεροπορικών συστημάτων, συμπληρώνοντας πάντως ότι η παράδοσή τους «την τελευταία ημέρα είναι απολύτως άνευ νοήματος».

Τονίζοντας συμβολικά τις διαθέσεις του για περαιτέρω ενεργό ρόλο στις διπλωματικές διαβουλεύσεις για το Συριακό ο Βλαντίμιρ Πούτιν συνάντησε πρώτον απ’ όλους τον Σι Τζινγκπίνγκ, πρόεδρο της Κίνας, με την οποία η Μόσχα τηρεί στο Σ.Α. κοινή στάση παγώματος κάθε επιθετικής δράσης κατά της Συρίας, ενώ το ρωσικό ΥΠΕΞ ετοιμάζεται τη Δευτέρα να υποδεχθεί τον Σύρο υπουργό Εξωτερικών Ουαλίντ Μουαλέμ. Υπονοώντας ότι θα προκληθεί παγκόσμιο κύμα τρομοκρατίας μετά από μια επίθεση στη Συρία, ο αναπληρωτής ΥΠΕΞ της Ρωσίας, Γκριγκόρι Καράσιν, είπε ότι «οι συνέπειες θα γίνουν αισθητές σε ολόκληρο τον κόσμο και όχι μόνο σε Καύκασο, Εγγύς και Μέση Ανατολή».

Επίδραση στην οικονομία

Ο κίνδυνος επίδρασης της επίθεσης στη Συρία και στην κατάσταση της διεθνούς οικονομίας συζητήθηκε στη συνεδρίαση των ηγετών των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα), που αποφάσισαν τη δημιουργία ενός κοινού αποθεματικού ταμείου ύψους 100 δισ. δολαρίων, προκειμένου να το χρησιμοποιούν ως έκτακτο συναλλαγματικό «κουμπαρά» για να αποτρέπουν τα επώδυνα σκαμπανεβάσματα στη διεθνή αγορά χρήματος.

Στην εισήγησή του, πάντως, ο Β. Πούτιν προειδοποίησε ότι, παρά τις επιτυχίες των G20, η βασική αποστολή της ομάδας, δηλαδή «η επιστροφή της παγκόσμιας οικονομίας στη σταθερή και ισορροπημένη ανάπτυξη», δεν έχει επιτευχθεί και «οι συστημικοί κίνδυνοι» διατηρούνται.

Ο Ρώσος ηγέτης χαιρέτισε την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους στις ανεπτυγμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ευρώπης, την επιστροφή της Ιαπωνίας στην ανάπτυξη και την έστω και μειωμένη των προβλέψεων αύξηση της αμερικανικής και της παγκόσμιας οικονομίας κατά 3,1%, καλώντας να υλοποιηθεί η συμφωνημένη μεγέθυνση του ΔΝΤ άνω των 460 δισ. δολαρίων και επικρίνοντας την καθυστέρηση στην αύξηση του ρόλου των αναπτυσσόμενων χωρών στο Ταμείο, που μόνο αυτή θα καθορίσει την αποτελεσματικότητα και τη νομιμοποίηση της λειτουργίας του.

[email protected]