Λάβρα κατά του Ακη Τσοχατζόπουλου η εισαγγελέας, του απέδωσε τη σύλληψη του σχεδίου για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος μέσω real estate

→Για τη σύζυγό του η εισαγγελέας εξέφρασε την εκτίμηση ότι γνώριζε «τα πάντα» για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Αρεοπαγίτου, ενώ διαβεβαίωσε ότι «δεν θα επιτρέψει η Δικαιοσύνη να της επιστραφεί το ακίνητο»

Της Κατερίνας Κατή

^[1]Με δύο εύστοχες αποστροφές που στόχευσαν στην «καρδιά» ενός σκανδάλου με εύλογες πολιτικές διαστάσεις, του οποίου η ηθική απαξία συναγωνίζεται με την ποινική, ξεκίνησε χθες την αγόρευσή της επί της ενοχής των 19 κατηγορουμένων η Γεωργία Αδειλίνη, τακτική εισαγγελέας της έδρας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθήνας, που εκδικάζει την υπόθεση των «χρυσών μιζών» από τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Με την πρώτη της αποστροφή η εισαγγελική λειτουργός κατέδειξε τη γενεσιουργό αιτία παρόμοιων σκανδάλων που ταλανίζουν τον τόπο, την προφανή δηλαδή πολιτική ευθύνη -που σπανίως μεταφράζεται και σε ποινική- και στρώνει το έδαφος για τον παράνομο πλουτισμό επίορκων κρατικών αξιωματούχων.

«Δεν υπήρχε κανένας έλεγχος, καμία εποπτεία από το κράτος», είπε χαρακτηριστικά. «Αντίθετα, με πολιτική ευθύνη των κομμάτων εξουσίας επικρατούσε ένα περιβάλλον ανοχής, με ένα διάτρητο νομικό καθεστώς». Εστίασε μάλιστα στον νόμο περί ευθύνης υπουργών στον οποίο άσκησε έντονη κριτική, μιλώντας για «πλέγμα ευνοϊκών ρυθμίσεων» για υπουργούς που τελούν αξιόποινες πράξεις και για «πρόκληση του κοινού περί δικαίου αισθήματος».

«Τις δυνατότητες που του έδινε αυτό το περιβάλλον -εξέφρασε τη δεύτερη αποστροφή της- αξιοποίησε πλήρως ο Ακης Τσοχατζόπουλος για να επιτύχει παράνομο πλουτισμό. Πλησίαζε τους μεσάζοντες που έκοβαν βόλτες στους διαδρόμους του υπουργείου, ήρθε σε συνεννόηση με εκπροσώπους όπλων και πήρε χρήματα, πολλά χρήματα. Οσο αυξάνονταν οι αγορές όπλων τόσο περισσότερο μαύρο χρήμα νομιμοποιούσε και του ήταν αδιάφορο το γεγονός ότι οι μίζες θα μετακυλίονταν τελικά από τις εταιρείες στους ώμους του κατάχρεου ελληνικού λαού που τον τίμησε με την εμπιστοσύνη του και τον έφερε στα ανώτατα αξιώματα».

«Και είναι άδικο για την Ελλάδα -τόνισε η κ. Αδειλίνη πριν μπει στο καθαρά νομικό σκέλος της υπόθεσης- να βρίσκεται καθημερινά δακτυλοδεικτούμενη ως χώρα στην οποία ανθεί η διαφθορά, με διεθνή μάλιστα πλοκάμια, με πρωταγωνιστές κρατικούς αξιωματούχους». Τι έκανε ο Ακης Τσοχατζόπουλος, καθ’ όλη τη διάρκεια της εισαγγελικής εισήγησης-κόλαφος για τα πεπραγμένα του ως πανίσχυρου υπουργού Εθνικής Αμυνας;

Αντιδρούσε με αποδοκιμαστικές γκριμάτσες αλλά και με σχόλια όπως «ποιος τα λέει αυτά… αυθαίρετη εντελώς… δέχεται ό,τι έγραφαν οι δημοσιογράφοι… δεν ισχύουν αυτά που λέει».

• «Θα μας τα πείτε;», του απηύθυνε για μία και μοναδική φορά τον λόγο η εισαγγελέας, για να εισπράξει το σχόλιο:

• «Τι να σας πω; Τα ’πα και δεν τα καταλάβατε».

Τα αντισταθμιστικά

Από την αρχή κιόλας της εισήγησής της, που θα ολοκληρωθεί σήμερα, η εισαγγελέας αντέτεινε στο βασικό υπερασπιστικό επιχείρημα του πρώην υπουργού, ότι δεν υπήρχε λόγος να του δώσουν οι εταιρείες μίζες καθώς οι επίδικες συμβάσεις ήταν νόμιμες, πως «το αν οι συμβάσεις ήταν νόμιμες και επωφελείς δεν συνδέεται αιτιακά με το αντικείμενο της δίκης». Καθώς το κομβικό ζήτημα που έφερε την εισροή του μαύρου χρήματος ήταν «τα αντισταθμιστικά ωφελήματα που απέρρεαν από τις κύριες συμβάσεις και των οποίων η πλασματική επαύξηση της αξίας επιβάρυνε το Δημόσιο».

Η κυρία Αδειλίνη χαρακτήρισε «πλήρως αποδεδειγμένη τη δωροδοκία Τσοχατζόπουλου, από το άνοιγμα των λογαριασμών», του απέδωσε τη σύλληψη του σχεδίου για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος μέσω real estate, ενώ επισήμανε ότι δεν μπορεί να παραβλεφθεί η πεποίθηση πρώην στενών συνεργατών του και νυν συγκατηγορουμένων του ότι «πίσω από τις εταιρείες βρισκόταν ο πρώην υπουργός». Επικαλέστηκε μάλιστα πολλές φορές ως απολύτως αξιόπιστη τη μαρτυρία του Νικόλαου Ζήγρα.

«Τις μίζες τις εισέπραττε ο Ζήγρας για λογαριασμό Τσοχατζόπουλου. Είναι αυτονόητο ότι ούτε ο Ζήγρας ούτε οι offshore έχουν σχέση με τις συμβάσεις», είπε, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει πως στο γραφείο του Τσοχατζόπουλου βρέθηκαν έγγραφα που αφορούσαν τις εξωχώριες εταιρείες μέσω των οποίων διακινήθηκε το μαύρο χρήμα.

«Οι μίζες αυτές», συμπλήρωσε, «μετουσιώθηκαν σε ακίνητα των μελών της οικογένειας Τσοχατζόπουλου. Εμπαίζουν τον κοινό νου οι Τσοχατζόπουλος-Σμπώκος, όταν υποστηρίζουν πως στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας δεν γίνονταν δωροδοκίες».

Εστιάζοντας στον ρόλο του Γιάννη Μπέλτσιου, ανθρώπου-κλειδί στην υπόθεση των υποβρυχίων, ανέφερε: «Μέσω Μπέλτσιου διοχετεύθηκαν μίζες άγνωστου ύψους στον Ακη Τσοχατζόπουλο».

Τα ακίνητα και τα πρόσωπα

Για την Αρετή, κόρη του πρώην υπουργού, υποστήριξε: «Είχε άμεσο δόλο, όχι μόνο λόγω της συγγενικής σχέσης αλλά και εξαιτίας της επαναληπτικής απόκτησης ακινήτων, με μεθοδεύσεις, εικονικές συμβάσεις και χρήση παρένθετων προσώπων».

Για τη δε σύζυγό του, Βασιλική Σταμάτη, εξέφρασε την εκτίμηση ότι γνώριζε «τα πάντα» για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Αρεοπαγίτου, ενώ διαβεβαίωσε ότι «δεν θα επιτρέψει η Δικαιοσύνη να της επιστραφεί το ακίνητο».

«Πώς θέλει να μας πείσει ότι δεν είχε γνώση του πακτωλού χρημάτων που είχε στη διάθεσή του ο σύζυγός της;», διερωτήθηκε θυμίζοντας «τα αγαθά πολυτελούς διαβίωσης», τον γάμο στο Παρίσι, το ταξίδι με λίαρ τζετ σε θέρετρο της Σαρδηνίας.

Μάλιστα η κυρία Αδειλίνη αναφέρθηκε δηκτικά στην απολογία της κ. Σταμάτη, λέγοντας ότι δεν ήθελε να τη σχολιάσει, σεβόμενη την κατάσταση της υγείας της: «Είπε ότι είναι μαχήτρια του φωτός. Είναι βεβαίως δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να αυτοπροσδιορίζεται, είναι όμως αναγκαίο να έχει κανείς το γνώθι σαυτόν».

Ανάλογη στάση επέδειξε και για τον αδελφό της Παναγιώτη Σταμάτη, που επέβλεπε τις εργασίες ανακατασκευής του ακινήτου της Αρεοπαγίτου, κάνοντας λόγο περί «μεθόδευσης» προκειμένου να μείνει στο σκοτάδι το όνομα του Τσοχατζόπουλου.

«Εξαιρετικά στενή» χαρακτήρισε τη συνεργασία του Αστέριου Οικονομίδη (Arcon) με τον Ακη Τσοχατζόπουλο. «Ο Οικονομίδης υπήρξε αποκλειστικός κατασκευαστής», είπε σε σχέση με τα ακίνητα, ενώ εκτίμησε ότι «γνώριζε την πηγή προέλευσης των χρημάτων του πρώην υπουργού».

«Το γεγονός ότι ο Ακης Τσοχατζόπουλος του έδωσε για έναν χρόνο το ακίνητο της Δεινοκράτους, δείχνει τον βαθμό εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του», επισήμανε η εισαγγελέας, υπογραμμίζοντας ότι η συνεργασία τους δεν σταμάτησε ούτε το 2004, όταν η δημοσιότητα ήταν πλέον αρνητική για τον πρώην υπουργό.

Αναφερόμενη, τέλος, στον Γ. Σαχπατζίδη, είπε: «Δεν μπόρεσε να εξηγήσει ικανοποιητικά γιατί δεν ήλθε ο ίδιος σε επαφή -αυτός, ένας έμπειρος επιχειρηματίας- με τους ξένους επενδυτές και περιορίστηκε στη μεσολάβηση Τσοχατζόπουλου».

[email protected]