→ΓΕΡΜΑΝΙΑ Τόσο οι επιδόσεις των κομμάτων όσο και η βούληση της κοινής γνώμης συνηγορούν υπέρ ενός κυβερνητικού σχήματος μεγάλου συνασπισμού Δεξιάς και Σοσιαλδημοκρατών μετά τις εκλογές

ΒΕΡΟΛΙΝΟ Του Παντελή Βαλασόπουλου

^[1]«Η κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού απαιτεί από τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες να πάρουν μια δύσκολη απόφαση. Αλλά σίγουρα είναι η καλύτερη λύση για τη Γερμανία».

Ετσι σχολίασε το κρατικό δίκτυο ARD τη χθεσινή δημοσκόπηση –την τελευταία πριν από τις εκλογές– που παρουσίασε το ίδιο κανάλι. Και όπως συμφωνούν και άλλοι αναλυτές στη χώρα, προς τα εκεί βαδίζουμε. Στην επανάληψη του μεγάλου συνασπισμού, με επικεφαλής την καγκελάριο Μέρκελ. Τα δείγματα της τελευταίας δημοσκόπησης του ARD ενισχύουν την πρόβλεψη αυτή, με τους Χριστιανοδημοκράτες να βρίσκονται στο 40%, τους Σοσιαλδημοκράτες στο 28%, τους Πράσινους στο 10%, τους Φιλελεύθερους να παλεύουν για μια είσοδο στη Βουλή με ένα 5% (όριο εισόδου) και την Αριστερά στο 8%.

Βέβαια, υπάρχει πάντοτε ο αστάθμητος παράγοντας του ευρω-σκεπτικιστικού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία», στο οποίο η τελευταία δημοσκόπηση το φέρνει στο 2,5%, με ανοδικές ωστόσο τάσεις και πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι θα δώσει τη μάχη για να εισέλθει τελικά στο Κοινοβούλιο.

Στην ερώτηση «Ποιο συνασπισμό κομμάτων προτιμάτε;», η πλειονότητα (δηλαδή το 47%) λέει ότι προτιμά τον μεγάλο συνασπισμό, ενώ το 38% θέλει μια κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών και Φιλελευθέρων.

Πολύ σημαντικό είναι το ποσοστό που θα επιτύχει το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Εάν τελικά, δηλαδή, θα καταφέρει να μπει στη Βουλή ή όχι. Εάν το κατορθώσει, όλοι οι συνδυασμοί συνασπισμών είναι ανοιχτοί. Εάν όχι, ο μεγάλος συνασπισμός αποτελεί μονόδρομο.

Ομως εδώ οι αναλυτές επισημαίνουν τα εξής στοιχεία: οι Φιλελεύθεροι πριν από τέσσερα χρόνια είχαν πετύχει να αποσπάσουν το 14,5%. Αρα, ακόμη και αν περάσουν το όριο εισόδου στη Βουλή, τα ποσοστά τους θα είναι πολύ χαμηλά. Μια νέα κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών και Φιλελευθέρων θα είχε μια ισχνή πλειοψηφία, την ώρα που η χώρα χρειάζεται ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες για να αντεπεξέλθει στα μεγάλα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν η Γερμανία και η Ευρώπη την επομένη των γερμανικών εκλογών.

Ειδικά στο θέμα της οικονομικής κρίσης, χρειάζονται ευρύτερες πλειοψηφίες, κάτι που δεν μπορούν να έχουν οι Χριστιανοδημοκράτες μαζί με τους Φιλελεύθερους. Αρα, και εδώ, ο δρόμος δείχνει προς έναν μεγάλο συνασπισμό. Βέβαια, ο υποψήφιος καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών, Πέερ Στάινμπρουκ, έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν είναι διατεθειμένος να συνεργαστεί με την καγκελάριο Μέρκελ.

Ετσι πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι θα μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, χωρίς τη συμμετοχή του Στάινμπρουκ.

Ο υποψήφιος καγκελάριος, μετά την τηλεμαχία με την Μέρκελ, έχει καταφέρει να μειώσει αισθητά τη διαφορά από αυτήν, όμως η καγκελάριος φαίνεται –μέχρι στιγμής– να είναι άτρωτη.

Για τον λόγο αυτό, ίσως, ο Στάινμπρουκ αποφάσισε να προχωρήσει σε μια κίνηση εντυπωσιασμού, που προκάλεσε και πολλά αρνητικά σχόλια.

Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Süddeutsche Zeitung», φιγουράρει κάνοντας μια άσεμνη χειρονομία, αφού σηκώνει το μεσαίο δάκτυλό του, άγνωστο προς ποια κατεύθυνση.

Ο Στάινπρουκ, με ένα πραγματικά πολύ δυνατό φίνις, στήριξε την εκστρατεία του στο δυνατό του σημείο, δηλαδή την οικονομία.

Ως οικονομολόγος ο ίδιος, σε όλες του τις εμφανίσεις εντυπωσιάζει με τις γνώσεις του και δίνει πραγματικά στοιχεία, απαντήσειw και λύσεις.

Αντίθετα, η καγκελάριος Μέρκελ συνεχίζει να στηρίζει την εκστρατεία της αποκλειστικά και μόνον στο πρόσωπό της, καθώς οι εκλογικοί επιτελείς του κόμματός της την παρουσιάζουν ως τη μητέρα όλων των Γερμανών, ανεξαρτήτως πολιτικών «πιστεύω».

Μια εικόνα που έχει περισσότερο να κάνει με μια βασίλισσα ή έναν πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρά με μια καγκελάριο. Ενώ, σε πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά θέματα, κανείς δεν μπορεί ακριβώς να πει ποια είναι τα «πιστεύω» και τα σχέδια της καγκελαρίου για το μέλλον. Παράλληλα, αύριο, πραγματοποιούνται στη Βαυαρία –το πλουσιότερο κρατίδιο της Γερμανίας– τοπικές εκλογές.

Εκεί, παραδοσιακά, τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, κυβερνά η υπερσυντηρητική εκδοχή των Χριστιανοδημοκρατών, το Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα.

Το ίδιο αναμένεται να γίνει και αυτή την Κυριακή. Η διαφορά που χωρίζει τους Χριστιανοκοινωνιστές από τους Σοσιαλδημοκράτες είναι πολύ μεγάλη. Οι εκλογές αυτές δεν μπορούν να παίξουν τον ρόλο του βαρόμετρου για τις εθνικές. Αλλωστε, είναι πολύ δύσκολο για τους Σοσιαλδημοκράτες να χτυπήσουν εκλογικά ένα κόμμα το οποίο έχει πολύ βαθιές ρίζες στη Βαυαρία, τη στιγμή μάλιστα που το κρατίδιο αυτό ευημερεί.

Το στοίχημα για τους Χριστιανοκοινωνιστές είναι εάν θα καταφέρουν να κατακτήσουν την απόλυτη πλειοψηφία ή θα αναγκαστούν να συγκυβερνήσουν με τους Φιλελεύθερους, κάτι που έγινε τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Για τους Χριστιανοκοινωνιστές, όμως, η τετραετία αυτή ήταν ένα διάλειμμα σε μια μακρά περίοδο απόλυτης κυριαρχίας τους στο κρατίδιο κάτω από τις Αλπεις.