Ανησυχούν για τα ποσοστά της Χ.Α. αλλά δεν έχουν πολιτικές λύσεις

Της Αλίκης Μάτση

^[1]Δεν υπάρχει στρατηγική κατά της Χρυσής Αυγής. Το πολιτικό σύστημα, αλλά και η Ν.Δ., αναλώνεται σε άσκοπες κινήσεις δεξιά κι αριστερά, με αποτέλεσμα το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου να αντλεί δυσαρεστημένους από όλους τους χώρους και κυρίως από τη Ν.Δ.

Η παραδοχή δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία αν δεν εκφραζόταν από υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος που γνωρίζει καλά πρόσωπα και πράγματα εντός του Μαξίμου.

Παραδοχή που δείχνει ότι η Ν.Δ. και ο Αντ. Σαμαράς ανησυχούν σφόδρα για την άνοδο των ποσοστών του ακροδεξιού ναζιστικού κόμματος, αλλά δεν έχουν βρει τις πολιτικές οδούς για να το αντιμετωπίσουν πέραν κάποιων μεμονωμένων σπασμωδικών κινήσεων.

Τι εννοεί ο Πολύδωρας

Η εκτίμηση του υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους γίνεται ακόμη περισσότερο σημαντική με δεδομένη και τη χθεσινή δήλωση του πρώην προέδρου της Βουλής, Β. Πολύδωρα, ο οποίος για άλλη μια φορά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας Ν.Δ. με Χ.Α., αλλά αυτή τη φορά… στον δρόμο που χάραξε ο Μπάμπης (Παπαδημητρίου), δηλαδή στην προοπτική συνεργασίας με την «καλή Χ.Α.». Τι είπε χθες ο κ. Πολύδωρας (στον Real FM): «Φυσικά δεν δίνω καμία προοπτική σε συνεργασία, αλλά με το να βγω επάνω σε ένα μπαλκόνι ή σε έναν βράχο και να πηδάω σαν νευρικό και σπαστικό και να λέω: “όχι, ποτέ κτλ.”, αυτά δεν είναι σοβαρά. Διότι έχουμε σμικρογραφία των δεξιόστροφων, οι οποίοι συνεργάζονται αυτή τη στιγμή κ.λπ. κ.λπ., και αν δούμε τους χαρακτήρες, τις φωτογραφίες των ανθρώπων, θα πούμε “έγινε και αυτό” ή δεν έγινε και θέλουμε να ξεχνάμε του τριμήνου γεγονότα ή του έτους γεγονότα;».

Η δήλωσή του προκάλεσε την έντονη αντιπαράθεση της Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Κουμουνδούρου την εξέλαβε ως δείγμα των πραγματικών προθέσεων του Αντ. Σαμαρά. Η Συγγρού απάντησε κάνοντας λόγο για «διαστρέβλωση και κακοήθεια» και κατέληξε διαβεβαιώνοντας πως απορρίπτει κάθε σκέψη συνεργασίας και καλώντας τον ΣΥΡΙΖΑ να μη ρίχνει νερό στον μύλο της Χ.Α.

Η επίσημη Ν.Δ., σε όλες της τις εκφάνσεις, είτε από το περιβάλλον Σαμαρά, είτε από το περιβάλλον Καραμανλή, είτε από το περιβάλλον Μπακογιάννη, απορρίπτει μετά βδελυγμίας κάθε τέτοια προοπτική.

Αρκετοί της Ν.Δ. και όχι μόνο ο Β. Πολύδωρας θα καλόβλεπαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο στην προσπάθεια προσέλκυσης ψηφοφόρων από τον ακροδεξιό χώρο που φαίνεται να μετακινείται σωρηδόν προς τη Χ.Α.

Η σύγχυση ωστόσο που επικρατεί στο κυβερνών κόμμα καταδεικνύεται και από δύο, αντικρουόμενα άρθρα, που δημοσιεύτηκαν χθες στον ιστότοπο Antinews, όπου αρθρογραφεί και ο φερόμενος ως μυστικοσύμβουλος του Αντ. Σαμαρά, Φ. Κρανιδιώτης.

Στο πρώτο, υπό τον τίτλο «Στον Μελιγαλά η Χρυσή Αυγή κήρυξε τον πόλεμο στην δεξιά παράταξη!», καλούνται οι αναγνώστες–ψηφοφόροι να παρακολουθήσουν το βίντεο με τα αίσχη των νεοναζιστών. Καταλήγει δε ασκώντας κριτική στη σημερινή ηγεσία της Ν.Δ. και όχι μόνο: «Η δεξιά παράταξη και οι πολιτικοί που την εκπροσωπούν είναι ευτυχισμένοι με την εικόνα αυτή; Ολοι όσοι έσπειραν ανέμους τώρα θερίζουν θύελλες κι αν δεν ξυπνήσουν, οι θύελλες θα γίνουν τσουνάμι που θα μας πάρει και θα μας σηκώσει όλους».

Λαός και Κολωνάκι

Στο δεύτερο όμως κείμενο ο τίτλος είναι «Με πολιτικές του Κολωνακίου και της Εκάλης δεν αντιμετωπίζεται η Χρυσή Αυγή». Με αυτό καλείται επί της ουσίας η ηγεσία της Ν.Δ. να υιοθετήσει άλλες πρακτικές και να μη λαμβάνει αποφάσεις που «μυρίζουν ναφθαλίνη και μεταπολιτευτική αηδία και είναι αυτές που στρώνουν το χαλί στην “αντισυστημική” Χ.Α.».

Καλά γνωρίζων… τι εννοεί ο ποιητής έλεγε στην «Εφ.Συν.» πως η Ν.Δ. θα πρέπει να αλλάξει πολιτική έναντι του Μνημονίου και να προσπαθήσει να αποσπάσει και πάλι την προσοχή ψηφοφόρων από τους χώρους του στρατού, των σωμάτων ασφαλείας, αλλά και της Εκκλησίας. Διαφορετικά, πρόσθετε, η Χρυσή Αυγή δεν αντιμετωπίζεται με κανέναν τρόπο. Το πολιτικό σύστημα, είτε της αστικής τάξης, όπως είμαστε εμείς, είτε της μικροαστικής, όπως είναι οι κομμουνιστές, έχει πλήρως αιφνιδιαστεί.

Εννοείται κατόπιν αυτών ότι στη Ν.Δ. και στο πρωθυπουργικό περιβάλλον προβληματίζονται ιδιαίτερα αν θα πρέπει να υιοθετήσουν την πρόταση Βενιζέλου να τεθεί η Χ.Α. εκτός των κομμάτων του λεγόμενου συνταγματικού τόξου.