→Οταν δεν μπορείς να κερδίσεις μια παρτίδα, τότε προσπαθείς να τη σώσεις

Του Μ. Μορφονιού

Στο αμέσως προηγούμενο ευρωπαϊκό παιχνίδι του Μίτσελ στο «Καραϊσκάκη» είχε ακουστεί το σύνθημα «αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό»!

Ηταν ο αγώνας ρεβάνς με τη Λεβάντε στο τέλος του Φλεβάρη, όταν οι «ερυθρόλευκοι» είχαν γνωρίσει δεύτερη ήττα (0-1), ενώ με την απόδοσή τους είχαν εκνευρίσει το κοινό!

Επτά μήνες αργότερα οι οπαδοί του Ολυμπιακού χειροκρότησαν μετά το τέλος της αναμέτρησης τους παίκτες της ομάδας τους, παρά το 4-1 από την Παρί Σεν Ζερμέν, αναγνωρίζοντας προφανώς την προσπάθεια και την εξαιρετική εικόνα του πρώτου μισού της αναμέτρησης.

Ο Μίτσελ αντιμετώπισε με διαφορετική από ό,τι αναμενόταν προσέγγιση τον αγώνα απέναντι στην πανάκριβη ομάδα του Κελαϊφί και το «χτύπησε» το παιχνίδι. Επί της ουσίας μπλοφάρισε στο πρώτο ημίχρονο παίζοντας τόσο επιθετικά. Το λάθος του όμως ήταν ότι συνέχισε με την ίδια μπλόφα, αγνοώντας έναν από τους βασικούς νόμους του τζόγου, σύμφωνα με τον οποίο, όταν δεν μπορείς να κερδίσεις την παρτίδα, τότε φροντίζεις τουλάχιστον να τη σώσεις.

Στην ανάπαυλα της προχθεσινής αναμέτρησης ο Ολυμπιακός είχε τον βαθμό που τόσο πολύ έψαχνε στις ευρωπαϊκές του πρεμιέρες, αλλά ο Μίτσελ έκανε το λάθος να πάει για τα πολλά, οπότε έχασε και τα λίγα.

Ξεκίνησε δηλαδή καλά το ματς, αλλά δεν βοήθησε την ομάδα του όταν την είδε να «σκάει» στο δεύτερο μέρος. Ο Σάμαρης, για παράδειγμα, πέρα από τον τρόπο που λειτούργησε στα κόρνερ ή στο πέναλτι που έκανε στον «Ιμπρα», ήταν εξαιρετικός μέχρι την πρώτη ώρα του αγώνα, όταν και γονάτισε πιάνοντας το πόδι του από την κούραση. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τόσο αυτός όσο και ο Μασάντο χρειάστηκε να τρέξουν και να μαρκάρουν και γι’ αυτούς που φρόντιζαν για την επίθεση, όπως ήταν ο Τσόρι, ο Βάις και ο Μήτρογλου.

Κάπου εκεί θα έπρεπε να ενισχύσει τη δική του μεσαία γραμμή έχοντας στον πάγκο του τους δύο νεοφερμένους Εντινγκά και Γιαταμπαρέ, αλλά ο Ισπανός έβαλε μόνον τον δεύτερο και μάλιστα κατόπιν εορτής, αφού στο 84’ όλα είχαν τελειώσει.

Σαφώς και δεν είναι δόκιμο να υποστηρίξει κανείς ότι ο Μίτσελ ήταν καλός προπονητής στο πρώτο ημίχρονο και άχρηστος στο δεύτερο. Ομως απέναντι σε μια ομάδα σαν την Παρί πήρε μεγάλο ρίσκο και για πολλή ώρα. Στο κέντρο της άμυνας αλλάζει τους παίκτες από αγώνα σε αγώνα χρησιμοποιώντας την τριπλέτα με τους Σιόβα, Μανωλά, Μετζανί, ενώ δεν κατάλαβε την παγίδα του Λοράν Μπλαν, ο οποίος είχε δώσει εντολή στον Ιμπραΐμοβιτς να βγαίνει εκτός περιοχής του Ολυμπιακού στα κόρνερ, ώστε να βγάζει έξω από το παιχνίδι τον πιο ψηλό αμυντικό των αντιπάλων, τον Σιόβα, ο οποίος τον ακολουθούσε, προφανώς με εντολή του προπονητή.

Ο Μίτσελ θα έχει άλλη μία ευκαιρία για να «αξιοποιήσει» το χειροκρότημα των οπαδών στο ματς με την Αντερλεχτ, αλλά ο συντελεστής του στα τρία ευρωπαϊκά ματς του Ολυμπιακού έχει διαμορφωθεί στο 8-1: τέσσερα από τη Λεβάντε και άλλα τόσα από την Παρί. Δύσκολα θα αντέξει άλλη… επιμήκυνση!