Του Βίκτωρα Νέτα

Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα, τι άλλο περιμένουν τα κόμματα της δημοκρατικής νομιμότητας για να συνεννοηθούν και να συγκροτήσουν ένα κοινό μέτωπο που θα αντιμετωπίσει με έργα τη ναζιστική πρόκληση, την απροκάλυπτη απειλή κατά της Δημοκρατίας, για τη στερέωση της οποίας χύθηκε πολύ αίμα σ’ αυτόν τον βασανισμένο τόπο; Υπεύθυνα είναι όχι μόνο τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου», αλλά και η κάθε είδους και μορφής ηγεσία, που φτάσαμε εκεί που φτάσαμε, με κορυφαίο σύμπτωμα την κρίση του πολιτικού συστήματος, το οποίο στάθηκε ανίκανο να σταματήσει τον κατήφορο. Πότε, επιτέλους, θα αναγνωρίσουν τις ευθύνες τους, θα ομονοήσουν, θα σταματήσουν τις άσκοπες και γελοίες κοκορομαχίες και θα προσγειωθούν στην οδυνηρή ελληνική πραγματικότητα; Μετά τη φασιστικού τύπου δικτατορία του βασιλιά Γεωργίου Β’ και του Ιωάννη Μεταξά, μετά τη φασιστική και ναζιστική κατοχή που ρήμαξε τον τόπο και άφησε πίσω της ερείπια και χιλιάδες νεκρούς, μετά τον εμφύλιο και μετά την απριλιανή δικτατορία, που εγκαθίδρυσε το παρακράτος εκμεταλλευόμενο την πολιτική κρίση την οποία προκαλούσαν οι ανακτορικές παρεμβάσεις και μετά την πανηγυρική -με καθαρό δημοψήφισμα- εγκαθίδρυση Προεδρευομένης Δημοκρατίας, δεν φανταζόταν κανείς ότι θα οδηγηθεί η χώρα στο χάος, θα παραδοθεί στην απληστία και την αναλγησία των δανειστών της, θα κυβερνάται με μνημόνια και θα υπακούει σε εντολές μιας τρόικας υπαλλήλων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ. Και το χειρότερο είναι ότι η Ελλάδα είναι έρμαιο της ηττημένης στον πόλεμο Γερμανίας, η οποία της οφείλει δισεκατομμύρια από τις πολεμικές επανορθώσεις και τα κατοχικά δάνεια. Αυτή η Γερμανία της κυρίας Μέρκελ έχει κερδίσει πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ εκμεταλλευόμενη την εξαθλίωση των Ελλήνων.

Φτάσαμε ως χώρα στο χάος, όπως είχε φτάσει η Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργηθούν τότε παραστρατιωτικές οργανώσεις και να γεννηθεί ο ναζισμός, που κατέλαβε την εξουσία και με την αφροσύνη του αιματοκύλησε την ανθρωπότητα. Ολα αυτά είναι γνωστά σε όσους μελετούν την ιστορία και τα κοινωνικά φαινόμενα και δεν κλείνουν τα μάτια στην πραγματικότητα. Η ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων, από τότε που μπήκαμε στο τούνελ της κρίσης, έδειχνε καθαρά ότι η λαϊκή οργή των εξαθλιωμένων, των χιλιάδων ανέργων, των απελπισμένων θα αναζητούσε διέξοδο εκτόνωσης, αντίδρασης και διαμαρτυρίας. Οι συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος με τον χλευασμό της Βουλής και τα απαξιωτικά συνθήματα για τους πολιτικούς και την πολιτική ήταν η αρχή, που έδειχνε ότι η εξέλιξη θα είναι οδυνηρή.

Σε όλα αυτά οι παράγοντες του πολιτικού συστήματος είχαν κλείσει τα μάτια και δεν έβλεπαν ότι θα έρθει σαρωτικός τυφώνας. Τα κόμματα που ανέλαβαν την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και Δημοκρατική Αριστερά) αρκέστηκαν στην εφαρμογή των διατάξεων των μνημονίων, πιστεύοντας ότι με λιτότητα, με χαράτσια, με ύφεση και ανεργία θα βγει η χώρα από το τούνελ της κρίσης. Η αξιωματική αντιπολίτευση (ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα) αρκέστηκε να επικρίνει την κυβέρνηση, να αναθεματίζει τα μνημόνια και να μη διατυπώνει μια σοβαρή και τεκμηριωμένη πρόταση εξουσίας.

Η κυβέρνηση ακόμη και για την εφαρμογή των μνημονίων θα έπρεπε να οργανώσει στοιχειωδώς το ξεχαρβαλωμένο κράτος, που είναι η κύρια αιτία του κακού. Χωρίς κράτος δεν μπορεί να εφαρμοστεί καμία πολιτική, ούτε καν να αντιμετωπιστούν οι απειλές κατά της Δημοκρατίας και της ασφάλειας των πολιτών. Δεν υπάρχει κράτος, γι’ αυτό και συνεχίζεται το όργιο της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής και της φοροαποφυγής, γι’ αυτό και συνεχίζεται η ρεμούλα, η διαφθορά, η καταλήστευση του κρατικού χρήματος. Από την άλλη πλευρά, ούτε και η αξιωματική αντιπολίτευση κάνει κάτι για να οργανωθεί το ξεχαρβαλωμένο κράτος. Θέλει μόνο να φύγει η κυβέρνηση, χωρίς να προτείνει το σχήμα που θα τη διαδεχθεί και το πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί. Είναι εθνικά αναγκαίο, έστω και με καθυστέρηση, να δημιουργηθεί κλίμα προσέγγισης μεταξύ των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου που θα οδηγήσει και σε συσπείρωση τις δημοκρατικές κοινωνικές δυνάμεις. Είναι θετική η πρωτοβουλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, και του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, να ζητήσουν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών με στόχο τη συνεννόηση των δυνάμεων της δημοκρατικής νομιμότητας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι για τη Δημοκρατία.

Το συμβούλιο των αρχηγών οφείλει να φτάσει στην ουσία, δηλαδή να επισημάνει τα αίτια της λαϊκής δυσαρέσκειας, ώστε να αναληφθούν πρακτικές πρωτοβουλίες για να δοθούν εδώ και τώρα λύσεις στα προβλήματα της ανεργίας και της εξαθλίωσης, να δρομολογηθούν μέτρα για την ταχύτερη έξοδο από την κρίση, με την πλήρη αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας.

Το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών πρέπει να διαμορφώσει και μια κοινή τοποθέτηση απέναντι στους δανειστές μας και να επισημάνει τις ευθύνες τους για τη δραματική κατάσταση της Ελλάδας, την οποία δημιούργησαν τα μνημόνια της αναλγησίας. Επιτέλους, οι πολιτικοί αρχηγοί οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι πάνω από το κομματικό συμφέρον είναι το συμφέρον της χώρας και η προστασία της Δημοκρατίας.

[email protected]