Του Κ. Μανωλιουδάκη

Ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε την πιο ελκυστική εμφάνισή του, παρά το αγχωτικό 2-1, απέναντι στον Εργοτέλη και έδωσε προοπτική με την αγωνιστική του εικόνα.

Τα χαμόγελα αφορούν κυρίως το «τρίγωνο» Πράνιτς, Κλωναρίδη και Ντίνα, που έβγαλαν εξαιρετικές συνεργασίες και κέρδισαν δίκαια το χειροκρότημα της εξέδρας.

Οπως πάντα, ωστόσο, υπάρχουν θετικά και αρνητικά συμπεράσματα.

Στα θετικά περνάει αναμφίβολα η απόδοση του Πράνιτς, καθώς πραγματοποίησε μακράν την καλύτερη εμφάνισή του με την πράσινη φανέλα. Ειδικά το πρώτο ημίχρονο του Κροάτη μέσου ήταν εξαιρετικό και συνάμα ενδεικτικό τού τι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα όταν βελτιώσει τη φυσική του κατάσταση και αποκτήσει αγωνιστικό ρυθμό.

Αντίθετα, εκτός κλίματος ήταν και πάλι ο Μέντες. Πέραν του ότι έγινε «γιο γιο» από τον Μπρούνο Χαλκιαδάκη στη φάση της ισοφάρισης του Διαμαντάκου, δεν πείθει ότι μπορεί να δώσει λύσεις. Πόσω μάλλον να είναι στην 11άδα. Τα βιογραφικά, άλλωστε, δεν παίζουν μπάλα μόνα τους και ο Λαγός που τον αντικαθιστά βρίσκεται σαφώς σε καλύτερη κατάσταση.

Το θέμα όμως δεν είναι ο Λαγός. Μια χαρά ανταποκρίνεται το παλικάρι. Το πρόβλημα είναι ο Μέντες και οι λύσεις στη θέση του αμυντικού μέσου. Μπορεί να χρειάζεται χρόνο, πλην όμως αυτό που βλέπουμε δεν δικαιολογεί την επιλογή του. Και καθιστά ποδοσφαιρικό «έγκλημα» την αποχώρηση του Σο που θα έδινε καλύτερες λύσεις αν παρέμενε στη θέση του Ολλανδού.

Αλλα συμπεράσματα:

■ Στο μπάσκετ, αν ένας παίκτης είναι άστοχος στις βολές, κάθεται και κάνει δυο και τρεις ώρες προπόνηση από τη «γραμμή της φιλανθρωπίας», όπως τη λένε οι μπασκετικοί, για να βελτιώσει τα ποσοστά του. Κάτι παρεμφερές πρέπει να γίνει και με τον Ντίνα και μάλιστα το συντομότερο, όσον αφορά τα τελειώματα των φάσεων. Να δουλέψει στο πότε και πώς πρέπει να πλασάρει και πότε και πώς να σουτάρει με δύναμη. Τα τελειώματά του είναι τόσο άσχημα που χύνουν την καρδάρα με το γάλα που με τόσο κόπο έχει μαζέψει προηγουμένως. Χωρίς γκολ η καριέρα του θα έχει «ταβάνι»…

■ Ουδεμία σχέση το φετινό ντεμπούτο του Φιγκερόα με το αντίστοιχο περυσινό. Δύο κλάσεις ανώτερος ήταν ο Αργεντινός προχθές. Ο Αργεντινός επιβεβαίωσε όλους όσοι επέμεναν ότι θα ήταν «έγκλημα» να αφήσει την περίπτωσή του ο Παναθηναϊκός και εξέθεσε όσους είχαν επιφυλάξεις. Και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που δεν τον πίστευαν και «στραβομουτσούνιαζαν» όταν έπεφτε το όνομά του στο τραπέζι ή δέχονταν ερωτήσεις για τον Φιγκερόα από τους δημοσιογράφους.

■ Στα θετικά για τον Παναθηναϊκό, παρότι δεν… γοήτευσε με την απόδοσή του, περνάει και η παρουσία του Κάρλος Ζέκα. Κυρίως επειδή διατήρησε το πάθος και το αδιάκοπο πρέσινγκ του, μετρίασε τις εξεζητημένες ενέργειες και μείωσε σημαντικά τα λάθη στις μεταβιβάσεις του.

■ Σημαντικός για τον Παναθηναϊκό και ευχάριστος για τον προπονητή ο ανταγωνισμός που υπάρχει μεσοεπιθετικά. Για την κορυφή της επίθεσης υπάρχουν ο Μπεργκ και ο Φιγκερόα για μία θέση και για τις άλλες δύο (είτε σε 4-3-3, είτε σε 4-3-2-1) οι Ατζαγκούν, Αμπεΐντ, Κλωναρίδης, Μπαϊράμι, Ντίνας, συν τον Καρέλη. Εξι παίκτες δηλαδή για δύο θέσεις.

Πρόβλημα, τέλος, το γεγονός ότι ως ομάδα ο Παναθηναϊκός παίζει επιθετικά όταν το (όποιο) ματς είναι ισόπαλο, αλλά εάν βάλει γκολ κλείνεται για να το κρατήσει. Το ίδιο έγινε και με τον Εργοτέλη στο δεύτερο ημίχρονο, από το 46′ έως το 70′, ενώ μετά το 2-1 στο 90′ αντί να «ψάξουν» το τρίτο γκολ οι «πράσινοι» πήγαν δύο φορές στο κόρνερ για να κάνουν καθυστέρηση.

Αυτή η νοοτροπία είναι απαράδεκτη και πρέπει πάση θυσία να αλλάξει, παρότι δικαιολογείται σε ένα βαθμό από την απειρία και το άγχος των πιτσιρικάδων που βρίσκονται εν αφθονία στη φετινή ομάδα.

………………………………………………………………………………………………….

Προβάδισμα στο 90′

Τον πρώτο λόγο για την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας απέκτησε ο Παναθηναϊκός μετά τη νίκη του με 2-1 απέναντι στον Εργοτέλη στο γήπεδο της Λεωφόρου.

Οι «πράσινοι» είχαν πολύ καλή απόδοση στο πρώτο ημίχρονο και προηγήθηκαν με τον Κλωναρίδη, που σκόραρε στο ντεμπούτο του (41′), αλλά στο δεύτερο ημίχρονο ο Εργοτέλης μπήκε πιο δυνατά και ισοφάρισε με τον Διαμαντάκο (60′). Η είσοδος του Φιγκερόα έκανε ξανά τον Παναθηναϊκό «αφεντικό» στο ματς, αλλά χρειάστηκε μια κεφαλιά από τον Σίλντενφελντ στο 90′, που «κρέμασε» τον Καβουσάκη, για να του χαρίσει τη νίκη και το προβάδισμα εν όψει της ρεβάνς στο Παγκρήτιο.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (4-3-3): Κοτσόλης, Σπυρόπουλος, Τριανταφυλλόπουλος, Σίλντενφελντ, Χουχούμης, Μέντες, Ζέκα, Πράνιτς ( 65′ Λαγός), Ντίνας (78′ Μουζακίτης), Καρέλης (70′ Φιγκερόα).

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ (4-2-3-1): Καβουσάκης, Ρέντζας, Γιοβάνοβιτς, Σαρρής, Κοιλιάρας, Κοζορώνης, Πελέ (81′ Ουέλινγκτον), Μπατιμπανγκά (73′ Ρομάνο), Χαλκιαδάκης, Βερπακόφσκις (83′ Δωματάς), Διαμαντάκος.