ΓΕΡΜΑΝΙΑ Τα έξι υπουργεία που ζητά το SPD –ανάμεσά τους το Οικονομικών και το Εργασίας– για να συγκυβερνήσει με τη Μέρκελ δείχνουν ότι είναι έτοιμο να δώσει μεγάλη μάχη

ΒΕΡΟΛΙΝΟ Του Παντελή Βαλασόπουλου

^[1]Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ζήτησε, προτού ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία, έξι υπουργεία.

Πρόκειται για τα πιο σημαντικά υπουργεία και συγκεκριμένα τα Οικονομικών Υποθέσεων, Εργασίας και Κοινωνικής Ισότητας.

Αυτά έθεσαν στο τραπέζι οι Σοσιαλδημοκράτες, προτού ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις την ερχόμενη Παρασκευή.

Το παραπάνω δεν σημαίνει ότι από το κόμμα της κ. Μέρκελ θα αποδεχθούν όσα ζητήσει το SPD, όμως όλα δείχνουν ότι οι Σοσιαλδημοκράτες είναι έτοιμοι να δώσουν μεγάλη μάχη.

Ειδικά για το υπουργείο Οικονομικών, ο αγώνας θα είναι σκληρός. Δεν πρόκειται ένα κόμμα να αποδεχθεί μια δεύτερη θέση σε μια κυβέρνηση, δίχως να περιλαμβάνεται το πιο σημαντικό υπουργείο, αυτό των Οικονομικών.

Από την άλλη, η καγκελάριος Μέρκελ έχει σαρώσει εκλογικά όλες τις περιφέρειες. Είναι λογικό συνεπώς ότι θα θέλει να πάρει όλα τα βασικά υπουργεία. Αυτό σημαίνει ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα γινόταν ξανά υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας. Η προϋπόθεση αυτή όμως τρομάζει το σύνολο της Ευρώπης.

Μπορεί ο Σόιμπλε να είναι πετυχημένος υπουργός Οικονομικών για τους Γερμανούς, για τους Ευρωπαίους όμως είναι το απόλυτο παράδειγμα της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής.

Το κόμμα της Ανγκελα Μέρκελ πέτυχε μεν μια μεγάλη εκλογική νίκη, ήταν ωστόσο πύρρειος, μια και εξαρτάται άμεσα από μια συνεργασία είτε με τους Σοσιαλδημοκράτες είτε με τους Πράσινους.

Κάτι τέτοιο μεταφράζεται στο ότι σύντομα θα έχουμε μια διαφορετική οικονομική πολιτική. Μια οικονομική πολιτική που θα δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, που δεν θα έχει ως κέντρο της το Βερολίνο.

Αυτό επιδιώκουν οι Σοσιαλδημοκράτες, μια και, όπως επισημαίνουν, η Γερμανία είναι το κέντρο της Ευρώπης, όχι όμως το κέντρο της ευρωπαϊκής πολιτικής.

Από τη στιγμή που το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών θα παίξει ενεργό ρόλο στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, οι χώρες της περιφέρειας της Ε.Ε. θα πάρουν μια ανάσα, μια και οι Σοσιαλδημοκράτες θέλουν και ζητούν επίμονα μια διαφορετική ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική. Ναι, στη δημοσιονομική πειθαρχία, όχι όμως στην αυστηρή λιτότητα.

Ναι σε ένα σχέδιο Μάρσαλ για τις χώρες του Νότου –ό,τι και αν σημαίνει αυτό–, όχι ωστόσο σε μια πολιτική που ζητά μόνον περικοπές.

Και όπως όλα δείχνουν, το κόμμα της Ανγκελα Μέρκελ είναι έτοιμο να προβεί σε υποχωρήσεις.

Ηδη ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, προκειμένου να προσεγγίσει τους Σοσιαλδημοκράτες, αποδέχθηκε αύξηση της φορολογίας για τα υψηλά εισοδήματα.

Η Μέρκελ είναι τη στιγμή αυτή εκείνη που έχει ανάγκη το SPD και όχι το SPD την καγκελάριο. Αρα, μόνον θετικές εξελίξεις για τις χώρες του Νότου μπορεί να έχει μια συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατών στη γερμανική κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι δεν πρέπει να τρέφουμε μεγάλες αυταπάτες.

Οι Χριστιανοδημοκράτες από την άλλη δηλώνουν και πρόθεση συνεργασίας με τους Πράσινους. Στη Γερμανία, λίγοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι τελικά θα τα βρουν με το κόμμα των Πρασίνων. Ομως, ουσιαστικά δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων. Το βασικό πρόβλημα που χώριζε Χριστιανοδημοκράτες και Πράσινους έχει λυθεί και αυτό ήταν η κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας. Από εκεί και πέρα όλα είναι ανοιχτά για μια μεταξύ τους συνεργασία.

Αν ωστόσο υλοποιηθεί, θα πρόκειται για μια κυβέρνηση μειοψηφίας, που δεν θα έχει ουσιαστικό έρεισμα στους Γερμανούς ψηφοφόρους.

Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η μόνη συνεργασία που μπορεί να προκύψει είναι μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών ή διαφορετικά να επαναληφθούν οι εκλογές.

Επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να αποφασιστεί ξανά προσφυγή στις κάλπες, όλοι στο Βερολίνο βλέπουν ότι η καγκελάριος Μέρκελ θα υποχωρήσει και θα δώσει τελικά σημαντικά υπουργεία στο κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών.