Tου Αρη Χατζηγεωργίου

^[1]«Ολοι οι εργαζόμενοι θα είναι εδώ αύριο. Δεν μπορώ πλέον να προστατεύσω το δήμο»  Ορθιος μπροστά από την έξοδο της αίθουσας του δημοτικού συμβουλίου και κατακόκκινος από θυμό, ο Βασίλης Πολυμερόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Αθηναίων, φώναζε προς την πλευρά του προεδρείου επειδή δεν αποφασίστηκε ρητά να μην εκδοθούν διαπιστωτικές πράξεις για τους υπό απόλυση υπαλλήλους.

Τα μέτρα που στέλνουν εργαζομένους εκτός Δημοσίου απασχόλησαν χθες επί μακρόν το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας. Σε μια ατμόσφαιρα βαριά από την κοσμοσυρροή και την αγωνία των ανθρώπων για το αύριο, ήταν πολλές οι στιγμές που η ένταση έφτασε στα ύψη με διαπληκτισμούς ανάμεσα στους συμβούλους και διαμαρτυρίες από το ακροατήριο.

Υπενθυμίζεται ότι σε καθεστώς διαθεσιμότητας τίθενται χιλιάδες υπάλληλοι σε ολόκληρο το Δημόσιο, με μοναδικό κριτήριο ότι είναι διοικητικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αορίστου χρόνου και εκτός ΑΣΕΠ.

Για να συμβεί αυτό, η κάθε υπηρεσία, εν προκειμένω ο δήμος, πρέπει να στείλει τα σχετικά στοιχεία στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης μέχρι σήμερα και σε άλλες πέντε μέρες να εκδώσει διαπιστωτικές πράξεις για τον κάθε υπάλληλο χωριστά.

Ο όρος «διαπιστωτική πράξη» έμελλε κατόπιν τούτων να ακουστεί χθες πολλές φορές. Σύσσωμη η αντιπολίτευση, ακόμη και η παράταξη του Νικήτα Κακλαμάνη ο οποίος ως βουλευτής ψήφισε τα μέτρα του νέου Μνημονίου, κατέληξαν έπειτα από πολλά στη θέση ότι, εάν ο δήμος θέλει να προστατεύσει τους απειλούμενους εργαζόμενους, οφείλει με απόφασή του να εντέλει τη Διεύθυνση Διοικητικού να μην αποστείλει λίστα εργαζομένων και να μην εκδώσει διαπιστωτικές πράξεις.

Για την πλειοψηφούσα παράταξη Καμίνη, τα πράγματα εξελίχθηκαν πιο περίπλοκα. Τα μέλη της είχαν συνεδριάσει δύο φορές τις προηγούμενες μέρες, προκειμένου να καταλήξουν σε κοινή πρόταση ψηφίσματος.

Το αποτέλεσμα ήταν ένα τεράστιο κείμενο δυόμισι σελίδων που είχε απ' όλα: Σχόλια για την «αναξιοκρατική και άδικη πρακτική μείωσης προσωπικού χωρίς αντικειμενικό κριτήριο αξιολόγησης των εργαζομένων που προσφέρουν στον δήμο», για «την παρωδία της πρώτης εφεδρείας», την «παραβίαση του Συντάγματος και πλειάδας αρχών του Δικαίου», την «κατάργηση της διοικητικής αυτοτέλειας των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης», τους πόρους που οφείλει το κράτος στους δήμους και το κοινωνικό έργο που επιτελούν.

Ο δήμαρχος και καθηγητής του Δικαίου δήλωσε σε όλους τους τόνους ότι πρέπει να αποφασιστούν προσφυγές στη Δικαιοσύνη κατά των μέτρων και υπέρ των πληττομένων και να δηλώσει το σώμα ότι «όλοι οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες».

Δεν παρέλειψε όμως ο κ. Καμίνης να πει καλά λόγια και για τον εντολέα των «άδικων πρακτικών» υπουργό Α. Μανιτάκη, λέγοντας ότι «κοσμεί τον πανεπιστημιακό χώρο». Αποκάλυψε επίσης ότι, σε συνάντηση που έγινε με τον υπουργό, ο κ. Μανιτάκης δήλωσε ότι δεν θα γίνουν απολύσεις αλλά μετακινήσεις «και το εννοεί απολύτως».

Πώς όμως να πιστέψει κανείς τον κ. Καμίνη, όταν στο σώμα του ψηφίσματος που πρότεινε μιλούσε μεταξύ άλλων και για «μονίμους υπαλλήλους που βαίνουν προς απόλυση μέσω της κατάργησης οργανικών θέσεων»;

Εκμεταλλευόμενος την απουσία του Νικήτα Κακλαμάνη, που ψήφισε στη Βουλή τα καταστροφικά μέτρα, ο κ. Καμίνης καταφέρθηκε εναντίον του, οδηγώντας τελικά τα μέλη της παράταξής του να συνταχθούν με την πρόταση του Ν. Σοφιανού, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης (ΚΚΕ), που ζητούσε ρητά να μην σταλούν στοιχεία και διαπιστωτικές πράξεις όπως ζητούσε και ο Β. Πολυμερόπουλος της ΔΑΚΕ.

Ετσι, 16 σύμβουλοι ψήφισαν υπέρ της πρότασης Σοφιανού, μεταξύ των οποίων και η Αννα Φιλίνη, που είχε εκλεγεί με τον Γ. Καμίνη. Αλλα δύο μέλη της πλειοψηφίας (Τ. Αβραντίνης, Φ. Δραγούμης) που προέρχονται από τη Δράση καταψήφισαν την πρόταση Καμίνη, με συνέπεια να υπερψηφισθεί από 23 συμβούλους.

Δεν έλαβαν καν δηλαδή την πλειοψηφία του 50%+1 που χρειάζεται για θέματα εκτός ημερήσιας διάταξης. Εκεί που οι συγκεντρωμένοι εργαζόμενοι θύμωσαν ακόμη περισσότερο ήταν όταν άκουσαν τον δήμαρχο να λέει ότι οι καλές κενές θέσεις στο Δημόσιο είναι λίγες και θα τις προλάβουν όσοι βγουν πρώτοι σε διαθεσιμότητα…