Με νέες προκλητικές δηλώσεις, Σαμαράς και Κεδίκογλου επιχειρούν να δυναμιτίσουν το πολιτικό κλίμα, υπονομεύοντας την προσπάθεια ομόθυμης καταδίκης της Χρυσής Αυγής. Εντονες αντιδράσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ

Του Φώτη Παπούλια

^[1]Η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά το βράδυ της Τετάρτης στην Ουάσινγκτον, στο «Peterson Institute for International Economics», πήγαινε «βάσει προγράμματος» μέχρι τη στιγμή που άρχισε η διαδικασία των ερωτήσεων και ο πρωθυπουργός απαντώντας υποστήριξε «από τη μια πλευρά έχουμε τη Χρυσή Αυγή και από την άλλη μια ακραία αντιπολίτευση, η οποία λέει να βγούμε από το ΝΑΤΟ, από την Ε.Ε., έξω από το ευρώ. Δεν είναι κάτι το οποίο θα ήταν εποικοδομητικό για την ελληνική υπόθεση…»

Η απάντηση, παρά τις εκ των υστέρων προσπάθειες που καταβλήθηκαν από πρωθυπουργικούς συμβούλους να «μαζευτεί», πυροδότησε ένα ντόμινο αντιδράσεων αφού ο πρωθυπουργός επιχειρεί να τοποθετήσει στο «άλλο άκρο» το σύνολο της Αριστεράς, χρεώνοντάς της ακόμη και το «προπατορικό αμάρτημα», στην προσπάθειά του να επιβιώσει αυτός και η κυβέρνησή του.

Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν ότι η εμμονή του πρωθυπουργού στη θεωρία των δύο άκρων δυναμιτίζει το πολιτικό κλίμα και επί της ουσίας επιδιώκει να θέσει θέμα λειτουργίας της Δημοκρατίας, επιδιώκοντας την ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων.

Οι πληροφορίες που φτάνουν στην Κουμουνδούρου και οι οποίες αναφέρονται στο τραγικό συμβάν της Marfin, αλλά και στις Σκουριές Χαλκιδικής, προκαλούν υποψίες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα στοχοποιηθεί ως «συνοδοιπόρος» ακραίων ομάδων και θα συρθεί σε μια «ξαναζεσταμένη» συζήτηση περί «καταδίκης της βίας από όπου και αν αυτή προέρχεται».

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, Δ. Παπαδημούλης, χαρακτήρισε ακραίο τον κ. Σαμαρά επισημαίνοντας ότι «από τη Νέα Υόρκη εξίσωσε τους ναζί με τη διαφορετική άποψη για το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., είναι πολιτικό πρόβλημα για τη χώρα να καλείται να αντιμετωπίσει τον ναζισμό με έναν πρωθυπουργό που είναι ο ίδιος ακραίος».

«Ανιστόρητη θεωρία»

Στο ίδιο μήκος κύματος κυμάνθηκε και ο εκπρόσωπος του κόμματος, Π. Σκουρλέτης, ο οποίος εκτίμησε ότι «αποδυναμώνεται η προσπάθεια κατά της Χρυσής Αυγής όταν ο πρωθυπουργός υιοθετεί την ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, λέγοντας ότι όσοι επιθυμούν την έξοδο από την Ε.Ε. ή το ΝΑΤΟ είναι το άλλο άκρο».

Δεν είναι τυχαίο ότι στην πρόσφατη ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα, ο Αλ. Τσίπρας προειδοποίησε βουλευτές και στελέχη του κόμματος να «προετοιμαστούν για προβοκατόρικες ενέργειες», ενώ στελέχη επισημαίνουν ότι οι γκεμπελίστικες μέθοδοι που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση θα ενταθούν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την προσπάθεια του κυβερνητικού εκπροσώπου να εμφανίσει ως συνήγορο της Χρυσής Αυγής τον Α. Τσίπρα.

Ο Σ. Κεδίκογλου, αναφερόμενος στη συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο Euronews, τον χαρακτήρισε ως τον «καλύτερο συνήγορο και υπερασπιστή του κ. Μιχαλολιάκου και της Χρυσής Αυγής». Η αντίδραση της Κουμουνδούρου, που έκανε λόγο για «μονταζιέρα της Ν.Δ.», κατέληγε: «Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο κατήφορος του κυβερνητικού εκπροσώπου, μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο ευτελισμός της πολιτικής αντιπαράθεσης;»

Αυτό που διαβλέπουν στην Κουμουνδούρου είναι ότι η συζήτηση θα «ξεφεύγει» από τη δράση της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και άλλοτε τεχνηέντως και άλλοτε άκομψα θα μετατίθεται στο πεδίο της οιονεί ενοχής του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να εμφανίζεται απολογούμενος για «πάσαν νόσο».

Τεχνητό κλίμα φόβου

Εκτιμούν δε ότι η επωδός που πλασάρεται από συστημικά μίντια «γιατί εσείς δεν καταδικάζετε τη βία» ή το μότο «δεν υπάρχει καλή και κακή βία» θα επιδιωχθεί να λειτουργήσει αποπροσανατολιστικά στην κοινωνία και η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να δημιουργήσει ένα τεχνητό κλίμα φόβου για να αποδυναμώσει την προοπτική εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Οσα στελέχη του μάλιστα συμμετείχαν τις τελευταίες ημέρες σε τηλεοπτικές – ραδιοφωνικές συζητήσεις είχαν εμπειρία από «πρώτο χέρι».

Στο ΚΚΕ η απάντηση προκάλεσε οξύτατες αντιδράσεις. Στελέχη του κόμματος εξέφραζαν απορία και οργή για το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός «προσπαθεί να τσουβαλιάσει τη δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής με τη θέση για αποδέσμευση από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, με τη λαϊκή πάλη για να απαλλαγεί ο λαός από αυτές τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, που φέρνουν στους λαούς φτώχεια, πολέμους και αντιλαϊκά μνημόνια διαρκείας». Παράλληλα, από τον Περισσό δεν ξεφεύγει η «λεπτομέρεια» ότι η κυβέρνηση κινείται στον δρόμο της υλοποίησης της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (913/2008), με την οποία επιχειρείται η εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό. Δεν παραβλέπουν βέβαια ότι στελέχη της κυβέρνησης επαναφέρουν τη συζήτηση, αν και κατά πόσον έχει αποδεχθεί το ΚΚΕ το Σύνταγμα του 1975 και αν ανήκει ή όχι στο συνταγματικό τόξο. Το ότι οι απόψεις αυτές εκφράζονται από υπουργούς με θητεία στην ακροδεξιά δεν περνάει απαρατήρητο από την ηγεσία του κόμματος.

Εκφράζουν την αγωνία τους ότι η κυβέρνηση «θα αξιοποιήσει το νομικό οπλοστάσιο που ενεργοποίησε σε βάρος της Χρυσής Αυγής για να χτυπήσει το εργατικό – λαϊκό κίνημα και μάλιστα το πιο πρωτοπόρο και ριζοσπαστικό του κομμάτι». Και δεν παραβλέπουν, όπως σημειώνεται και στο κεντρικό άρθρο του «Ριζοσπάστη», ότι «όσο περνούν οι μέρες τόσο πολλαπλασιάζονται τα ερωτήματα για τις πραγματικές στοχεύσεις του αστικού συστήματος πίσω από τον κουρνιαχτό για τη Χρυσή Αυγή που είναι δικό του παιδί».