→Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Δομινικανής Δημοκρατίας, αφαιρώντας την υπηκοότητα από τα παιδιά των Αϊτινών μεταναστών, μπορεί να οδηγήσει σε ανθρωπιστική κρίση με ρατσιστικές διακρίσεις και συνοπτικές μαζικές απελάσεις

Της Χριστίνας Πάντζου

Φαντάζει απίστευτο ότι δεν είναι ένας πόλεμος, μια απόσχιση ή μια καταστροφή, αλλά μια δικαστική απόφαση που μπορεί να στερήσει χιλιάδες ανθρώπους από την ιθαγένεια και την πατρίδα τους. Αυτή ακριβώς ήταν η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Δομινικανής Δημοκρατίας, που αφαιρώντας την υπηκοότητα από τα παιδιά των Αϊτινών μεταναστών που γεννήθηκαν στο δομινικανικό κομμάτι του νησιού Ισπανιόλα, μπορεί να οδηγήσει σε ανθρωπιστική κρίση με ρατσιστικές διακρίσεις και συνοπτικές μαζικές απελάσεις.

Η απόφαση είναι τελεσίδικη και αφορά όλους τους πολίτες αϊτινής καταγωγής που γεννήθηκαν στην Ισπανιόλα, αλλά στην πλευρά που κατέχει η Δομινικανική Δημοκρατία, μετά το 1929 (!), δηλαδή τις οικογένειες Αϊτινών που ήρθαν για να δουλέψουν ως εργάτες γης και τους απογόνους τους. Σύμφωνα με την ΚΕΕ (Κεντρική Εκλογική Επιτροπή), ελέγχονται 16.000 πιστοποιητικά γέννησης των τελευταίων δεκαετιών, ενώ ήδη έχουν αρνηθεί την έκδοση ταυτότητας σε περισσότερους από 40.000 πολίτες. Η ΜΚΟ Κέντρο Μπονό ωστόσο εκτιμά ότι η απόφαση θα πλήξει εκατοντάδες χιλιάδες. «Είναι τέσσερις γενιές, που όχι μόνο καθίστανται απάτριδες, αλλά και λόγω έλλειψης νομιμοποιητικών εγγράφων μπορεί να απελαθούν στην Αϊτή, χώρα, που αν και διπλανή αφού μοιράζεται το ίδιο νησί της Καραϊβικής, την Ισπανιόλα, με τη Δομινικανή Δημοκρατία, η συντριπτική πλειονότητα ούτε γνωρίζει ούτε ποτέ έχει επισκεφθεί».

«Είδα να συντρίβονται όλα μου τα όνειρα. Εζησα όλη μου τη ζωή εδώ και τώρα μου λένε ότι δεν είμαι Δομινικάνος», έλεγε στο A.P. ο 21χρονος φοιτητής Μμπίντα Τζόζεφ, γιος Αϊτινών μεταναστών, στον οποίο οι αρχές αρνούνται να εκδώσουν ταυτότητα και επικυρωμένο αντίγραφο γέννησης, με συνέπεια πέρσι να χάσει τη δουλειά του και φέτος να απειλείται με διαγραφή από το πανεπιστήμιο. Γεννήθηκε στα «μπατέι», τους οικισμούς των φυτειών ζαχαροκάλαμου όπου ζουν κυρίως Αϊτινοί μετανάστες και οι απόγονοί τους, δεν μιλά γαλλικά και ποτέ δεν έχει ταξιδέψει στην Αϊτή. Το ίδιο ισχύει για τη Μάρτα Μπαουτίστα που γεννήθηκε στη Δομινικανή Δημοκρατία το 1979 και μολονότι έχει ταυτότητα και πιστοποιητικό γέννησης, δεν κατάφερε να εγγράφει στο ληξιαρχείο τη νεογέννητη κόρη της λόγω της αϊτινής καταγωγής της.

Εφαρμόζοντας τον νέο μεταναστευτικό νόμο του 2004 που ορίζει ότι οι «εποχικοί αλλοδαποί εργάτες» είναι «ξένοι σε καθεστώς μετακίνησης» και έτσι τα παιδιά τους δεν δικαιούνται αυτοδίκαια υπηκοότητα, έστω κι αν ζουν επί πολλές γενιές στη χώρα, η ΚΕΕ άρχισε από το 2007 να αρνείται την έκδοση νομιμοποιητικών εγγράφων στα παιδιά παράτυπων μεταναστών που γεννήθηκαν στη χώρα. Το Συνταγματικό Δικαστήριο επικύρωσε αυτή τη διάταξη του νόμου. Και μάλιστα λίγες μόλις ημέρες μετά τη συνάντηση εκπροσώπων της Υπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες με τον πρόεδρο Ντανίλο Μεντίνα όπου του ζητήθηκε να παρέμβει ώστε να λυθεί το πρόβλημα των χιλιάδων πολιτών που μένουν σε ένα νομικό κενό και δίχως πατρίδα.

Η αμφιλεγόμενη απόφαση, κατά τον Ντέιβιντ Αμπρααμ, καθηγητή Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, αποτελεί μέρος καμπάνιας για την αποτροπή εισόδου στη χώρα Αϊτινών μεταναστών και τη συνοπτική απέλαση όσων βρίσκονται στη Δομινικανή Δημοκρατία. Πίσω από την απόφαση αυτή, ανάμεσα στα άλλα, κρύβεται η επιτομή του ρατσισμού, αφού όπως επισημαίνει, «οι πολιτικοί της χώρας επιδεικνύουν έναν εμμονικό φόβο για την αύξηση των μαύρων στη σύνθεση του πληθυσμού». Επιβεβαιώνοντας έτσι τις καταγγελίες του Κριστόμπαλ Ροντρίγκες, συνηγόρου του πρώτου Δομινικανού αϊτινής καταγωγής που προσέφυγε στο Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ότι «πρόκειται για πολιτική γενοκτονία».