^[1]Ο Πίτερ Γκάμπριελ συνηθίζει να δίνει συνέχεια στους δίσκους του. Να δημιουργεί μια πορεία εξέλιξης και να μην ξαφνιάζει με άλμπουμ που δεν σχετίζονται -με τον οποιοδήποτε τρόπο- με τις προηγούμενες κυκλοφορίες του. Ετσι, και αυτή τη φορά επιστρέφει στο άλμπουμ «Scratch My Back» που κυκλοφόρησε το 2010 και παρουσιάζει τη συνέχειά του: το «And I’ll Scratch Yours» (κυκλοφόρησε στις 23 Σεπτεμβρίου). Η νέα του δουλειά στην πραγματικότητα είναι η συνέχεια του δίσκου που είχε παρουσιάσει τότε. Ο ίδιος διευκρινίζει για τη σχέση του χθες με το σήμερα: «Αντί να κάνω έναν συνηθισμένο δίσκο με διασκευές, σκέφτηκα ότι θα είχε περισσότερη πλάκα να δημιουργήσω ένα νέο είδος άλμπουμ με διασκευές στο οποίο οι καλλιτέχνες θα επικοινωνούσαν μεταξύ τους ανταλλάσσοντας τραγούδια, διασκευάζεις ένα δικό μου και εγώ ένα δικό σου, εξ ου και ο τίτλος – «Scratch My Back – And I’ll Scratch Yours». Παρά το γεγονός πως στην αρχή ήλπιζα αυτά τα δύο άλμπουμ να κυκλοφορήσουν την ίδια στιγμή, κατέστη σαφές πως το δεύτερο, το οποίο περιλαμβάνει διάφορους καλλιτέχνες, θα καθυστερούσε και θα κυκλοφορούσε αργότερα».

Ο Γκάμπριελ, θέλοντας να τονίσει τη συνέχεια, παρέμεινε «πιστός« και στους καλλιτέχνες που φιλοξενήθηκαν στο «Scratch My Back». Αν εξαιρέσει κανείς δύο τραγούδια, όλοι οι υπόλοιποι (μαζί με την προσθήκη των Feist και Joseph Arthur) επέστρεψαν στο «And I’ll Scratch Yours» και ξαναδουλεύουν με τον εξαίρετο καλλιτέχνη της ροκ και world μουσικής. Επίσης σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο δίσκων είναι και το γεγονός ότι οι διασκευές στον πρώτο συνοδεύονταν από ορχήστρα, ενώ στο δεύτερο όχι.

Πιο συγκεκριμένα στην απλή έκδοση οι Arcade Fire «πειράζουν» το «Games

without Frontiers», ο Bon Iver το «Come Talk to Me», ο Ράντι Νιούμαν το «Big time», ο Ντέιβιντ Μπερν το «I Don’t Remember», ο Λου Ριντ το «Solsbury Hill», ο Πολ Σάιμον το «Biko», ο Μπράιαν Ινο τo «Mother of Violence» κ.λπ.

Πάντως όσοι δεν έχετε τον παλιό δίσκο, στη διπλή έκδοση του «And I’ll Scratch Yours» υπάρχουν και τα δύο άλμπουμ μαζί. Γιατί όπως και να το κάνουμε είναι ωραίο να ακούς τον Γκάμπριελ να διασκευάζει τα «Heroes» του Ντέιβιντ Μπάουι, «The Boy in the Bubble» του Πολ Σάιμον, «Listening Wind» των Talking Heads, «The Power of the Heart» του Λου Ριντ, «My Body is a Cage» των Arcade Fire, «The Book of Love» των The Magnetic Fields, «Philadelphia» του Νιλ Γιανγκ.

Μ.Κ.