Των Κατερίνας Κατή – Μαρίας Δήμα

^[1]Ενα μήνα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που σηματοδότησε ραγδαίες και συγκλονιστικές αποκαλύψεις για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, ο Γιώργος Ρουπακιάς, ήδη προφυλακισμένος για το στυγερό έγκλημα, παραμένει αμετανόητος δηλώνοντας μάλιστα προκλητικά και ενώπιον των ανακριτών «ήμουν και είμαι πεπεισμένος για τις καλές προθέσεις αυτού του κόμματος».

Απολογούμενος χθες (στους ανακριτές της Αθήνας αυτή τη φορά) και για την κατηγορία της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση κατέδειξε μέσα από τα λεγόμενά του όχι μόνο ότι δεν ήταν ένα «χαλαρό μέλος» όπως παρουσιάζεται, αλλά συνειδητός «στρατιώτης» του ναζιστικού μορφώματος.

Εξακολουθεί να υπερασπίζεται τη Χρυσή Αυγή πέφτοντας όμως σε αντιφάσεις απ΄ τις οποίες αναδεικνύονται και το ναζιστικό της πρόσωπο αλλά και ο δικός του ρόλος. Χαρακτηριστικές των αυτοαναιρούμενων ισχυρισμών του είναι οι δύο παρακάτω φράσεις:

Ενώ απ΄ τη μια λέει «ουδέποτε άκουσα οτιδήποτε περί ναζισμού και εθνικοσοσιαλισμού», απ΄την άλλη παραδέχεται ωμά ότι:

«Οταν λέμε καθαρότητα της φυλής εννοούμε αν τυχόν Ελληνας παντρευτεί αλλοδαπό, το παιδί που θα γεννηθεί δεν θα είναι καθαρό».

Η μοναδική αλήθεια στην απολογία Ρουπακιά, που δείχνει και τον ύποπτο ρόλο της αστυνομίας σε σχέση με τη Χρυσή Αυγή, είναι όταν αναφέρεται στο πώς του συμπεριφέρθηκαν αμέσως μετά τη δολοφονία τόσο οι άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ όσο και οι αστυνομικοί του Α.Τ. Κερατσινίου στο οποίο μεταφέρθηκε.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, που επιβεβαιώνονται και από αυτόπτες μάρτυρες, για πολλή ώρα μετά τη δολοφονία ο δράστης ήταν ακόμα ελεύθερος να κόβει βόλτες μέσα στο Α.Τ. και να κανονίζει από το κινητό του τηλέφωνο -το οποίο βεβαίως δεν του είχε αφαιρεθεί- τις επόμενες κινήσεις του.

«Οσο ήμουν στο Α.Τ. Κερατσινίου κανείς δεν πήρε το κινητό μου τηλέφωνο. Εκανα κάποια τηλεφωνήματα στη σύζυγό μου, στον Πατέλη και στην αδελφή μου(…). Κάποιος από τους άλλους κρατούμενους, που ήταν μαζί μου, είπε ότι ο Φύσσας είχε πεθάνει…

Οταν με έβγαλε ο αστυνομικός από το γραφείο, του είπα ότι φοβάμαι να είμαι μαζί με αυτούς και ζήτησα να με βάλει κάπου αλλού. Αυτός είπε ότι κατάλαβε και να πάρω το ασανσέρ και να ανέβω στον τρίτο όροφο ασυνόδευτος και οι εκεί αστυνομικοί με ρώτησαν τι ακριβώς θέλω. Μ΄ έβαλαν σε ένα δωμάτιο υπό επιτήρηση….».