Πέθανε ο αγωνιστής «Ανθρωπολόγος» καθηγητής του ΑΠΘ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Του Νίκου Φωτόπουλου

^[1]Εφυγε ο μεγάλος «Ανθρωπολόγος». Σε ηλικία 78 ετών απεβίωσε έπειτα από πολύμηνη νοσηλεία ο καθηγητής του ΑΠΘ και επί σειρά ετών βουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Χουρμουζιάδης.

Γέννημα-θρέμμα της Θεσσαλονίκης, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ και αρχικά δίδαξε ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση. Το 1965 ορίστηκε Εφορος Αρχαιοτήτων Θεσσαλίας. Το 1973 έγινε Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Μετεκπαιδεύτηκε στη Χαϊδελβέργη και το 1981 εκλέχθηκε καθηγητής της Προϊστορικής Αρχαιολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Το 1983 έγινε κοσμήτορας στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ και το 1985 εξελέγη αντιπρύτανης.

Το 1981 έγινε μέλος του ΚΚΕ και στο 13ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1991, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Εξελέγη βουλευτής στην Α΄ Θεσσαλονίκης, στις εκλογές του 2000 και του 2004.

Ασχολήθηκε με την έρευνα Νεολιθικής Περιόδου, κάνοντας ανασκαφές σε προϊστορικούς οικισμούς της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Εγραψε 5 βιβλία και αρθρογραφούσε συστηματικά.

Ο ίδιος είχε γράψει για τον εαυτό του: «Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να πεθάνω στην Κεντρική Ασία, ακριβώς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού. Αρχισα να γράφω από οκτώ χρονώ. Στην αρχή έγραφα κρυφά, προσευχές και βωμολοχίες. Υστερα εκθέσεις ιδεών, ποιήματα. Αποπειράθηκα να γράψω κι ένα μυθιστόρημα: “Το κορίτσι με τα γκρίζα μαλλιά”. Από τότε δε σταμάτησα να γράφω παντού και τα πάντα. Διηγήματα, θεατρικά μονόπρακτα, σενάρια, αρχαιολογικά άρθρα, βιβλιοκρισίες, διαλέξεις, δοκίμια, ευθυμογραφήματα, συστατικές επιστολές, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, ανακοινώσεις για επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές προκηρύξεις και πολιτικά άρθρα, επιφυλλίδες σε εφημερίδες, στίχους για λαϊκά τραγούδια, χαιρετισμούς για πολιτικές συγκεντρώσεις, ακόμα και για ένα γάμο στο Ασχαμπάτ, όπου με είχανε καλέσει, όταν επισκέφτηκα το Τουρκμενιστάν. Εγραψα εισηγητικές εκθέσεις για διδακτορικές διατριβές και εκλογές καθηγητών, κείμενα διαφημίσεων, “αγορεύσεις” για τη βουλή, κατ’ αρχήν και κατ’ άρθρον. Εγραψα και δυο επικήδειους, έναν για τον Κίτσο Μακρή και έναν για τον Μανόλη Ανδρόνικο! Και σε έναν τοίχο, όταν ήμουνα πρόσκοπος, έγραψα με μεγάλα κόκκινα γράμματα “Σ’ αγαπώ”. Κι όσο περνάει ο καιρός γράφω ασταμάτητα, γιατί εκείνο που θέλω να γράψω δεν το έγραψα ακόμα! Κι όταν πια δεν έχω τι άλλο να γράψω θα πάρω το Δρόμο του Μεταξιού!»

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα στις 4 το απόγευμα, στo κοιμητήριo Αναστάσεως του Κυρίου.

«Συμφωνούσαμε πολύ…»

«Με το Γιώργο Χουρμουζιάδη είχαμε συνεργαστεί επιστημονικά στο παρελθόν, αν και ήμασταν από άλλες γενιές. Ηταν μεγάλης ηλικίας όταν συνέβη αυτό, αλλά πάντα προσηνής», ανέφερε στην «Εφ.Συν.» ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ, Γιώργος Μαργαρίτης, κι εξήγησε: «Είχε μια πολύ καλή ιδέα, να δέσουμε την ιστορία και τις εποχές. Από τις ανασκαφές στο Δισπηλιό ν’ ανεβούμε στο Γράμμο με τους φοιτητές, να δούμε τα οχυρά από τον εμφύλιο και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν σ’ αυτά, όπως ξύλο, πέτρα και χειροποίητα σχοινιά. Να διαπιστώσουν πώς οικοδομούσαν… Αν θέλετε, ήταν ένα πολύ ζωντανό μάθημα που έδενε το σήμερα με το χτες. Μιλούσαμε κυρίως για επιστημονικά θέματα. Για πολιτικά όχι και τόσο, γιατί είχαμε το εξής πρόβλημα. Ημασταν ομοϊδεάτες, συμφωνούσαμε πολύ και δεν είχαμε πού να διαφωνήσουμε…»

● Σε ανακοίνωσή της για τον θάνατο του Γιώργου Χουρμουζιάδη, η πρυτανεία του ΑΠΘ αναφέρει: «Με βαθιά οδύνη πληροφορηθήκαμε το θάνατο του εκλεκτού και διακεκριμένου συναδέλφου Ομότιμου Καθηγητή και πρώην Αντιπρύτανη Γεώργιου Χ. Χουρμουζιάδη, του οποίου η συμβολή τόσο στην επιστήμη όσο και στην ελληνική κοινωνία υπήρξε σημαντικότατη. Το ΑΠΘ τον ευγνωμονεί».

● Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης εξέφρασαν τη θλίψη τους και τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένειά του.