Το μοναδικό «τσίρκο» έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα με το εντυπωσιακό «Dralion». Η «Εφ.Συν.» όμως έζησε στην πόλη της αμαρτίας την πανδαισία ήχων, εικόνων, χρωμάτων που συνθέτουν ακόμα μία ξεχωριστή παράστασή του με τίτλο «Μystere»

Του Μιχαήλ-Αγγελου Κωνσταντόπουλου

^[1]Το Cirque du Soleil θα βρίσκεται στη Αθήνα (ΟΑΚΑ) από τις 29 Οκτωβρίου ώς τις 3 Νοεμβρίου για την παράσταση «Dralion» και έτσι το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το υπερθέαμα που προσφέρει. Η «Εφ.Συν.» βρέθηκε στο Λας Βέγκας, παρακολούθησε την παράσταση «Mystere» και σας δίνει μια γεύση τού τι πρόκειται να παρακολουθήσετε.

Ηταν ένα ζεστό βράδυ πριν από λίγο καιρό στο Λας Βέγκας, όπου πήγα για το Σαββατοκύριακο του Labor Day, κάτι αντίστοιχο με τη δική μας Πρωτομαγιά, προς τιμήν των εργατών που θυσιάστηκαν στο Σικάγο για το περίφημο «οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ελεύθερο χρόνο και οκτώ ώρες ύπνο» που σήμερα βάλλεται πανταχόθεν. Το ταξίδι προς το Βέγκας μέσα στην έρημο ήταν κουραστικό, αλλά ο ταξιδιώτης αμείβεται πλουσιοπάροχα όταν φτάνει στην όαση του «strip» με τα αείφωτα νέον, τις Βενετίες, τα Παρίσια και τις πυραμίδες. Εμεινα στο Treasure Island το οποίο θυμίζει κάτι από «Πειρατές της Καραϊβικής», αφού στον εξωτερικό του χώρο γίνεται κάθε βράδυ ναυμαχία που τελειώνει με τον ίδιο εντυπωσιακό και κιτς τρόπο.

Το Cirque du Soleil δίνει παραστάσεις σε όλα τα μεγάλα ξενοδοχεία του Λας Βέγκας κι εγώ παρακολούθησα το «Μystere» γιατί βρισκόταν στο ξενοδοχείο μου. Οι τιμές των εισιτηρίων ήταν σχετικά τσουχτερές (περίπου 75 δολάρια το άτομο), αλλά τα όσα είδα με αποζημίωσαν, κάνοντάς με να ξεχάσω τον τρελό κόσμο στον οποίο ζούμε και να βυθιστώ στα… σιρκντεσολεγιακά μυστήρια.

Μπαίνοντας στο πολυτελέστατο θέατρο λίγο πριν σβήσουν τα φώτα άρχισα ήδη να προετοιμάζομαι για το πρωτόγνωρο και μεθυστικό θέαμα. Μέσα βρίσκονταν όλες οι φυλές του κόσμου, αφού η κακή μου συνήθεια να πιάνω κουβέντα με τους διπλανούς μου με έκανε να γνωρίσω έναν Λιβανέζο, έναν Σαουδάραβα και μια Χιλιανή. Οχι τυχαία, οι παραστάσεις του Cirque du Soleil αποτελούν ένα αμάλγαμα από διάφορες κουλτούρες, αφού απευθύνονται σε ένα παγκόσμιο κοινό και όλοι χρειάζεται να βρουν κάτι πιο αναγνωρίσιμο, κάτι πιο κοντά σε αυτούς. Βέβαια το «Mystere» έχει προφανείς επιρροές από την ελληνορωμαϊκή κουλτούρα, κάτι που με έκανε να το νιώσω αρκετά «δικό μου».

«No talking (μη μιλάτε), texting (μη στέλνετε γραπτά μηνύματα) or sexting (…)», μας προειδοποιεί ο ζογκλέρ λίγο πριν ανοίξει η αυλαία. Τα φώτα σβήνουν και η παράσταση αρχίζει, «μάμα!» φωνάζει ο εύσωμος ζογκλέρ που παίζει με μια εξίσου ευμεγέθη μπάλα, ντυμένος σαν μωρό. Τότε χάνει την μπάλα η οποία πέφτει στο κοινό, και του την επιστρέφει μια γυναίκα στις μπροστινές θέσεις και έτσι αναλαμβάνει τον ρόλο της μαμάς για το υπόλοιπο της παράστασης. Η συμμετοχή του κοινού αποτελεί επίσης έναν σημαντικό παράγοντα της επιτυχίας του Cirque du Soleil. Μέλη του ιδιότυπου αυτού θιάσου βολτάρουν στους διαδρόμους, ακόμα και φωνάζοντας στους θεατές, κάτι που κάνει όλη την εμπειρία ακόμα πιο ζωντανή.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης ένα σαλιγκάρι μεγαλώνει και στο τέλος γιγαντώνεται, με τους ζογκλέρ να μην μπορούν να το ελέγξουν, συμβολίζοντας -πιθανολογώ- την εξέλιξη του ίδιου του ανθρώπινου είδους. Τα παιχνίδια με τον τεράστιο μεταλλικό κύβο, τα εξαιρετικά εντυπωσιακά ακροβατικά, το τραμπολίνο, οι τούμπες, η αέρινη κίνηση των ακροβατών και τα πολύχρωμα εντυπωσιακά κοστούμια παρελαύνουν από την αρχή ώς το τέλος. Ολα αυτά υπό θεσπέσια μουσική υπόκρουση όπου κυρίως επικρατεί η χρήση των γιαπωνέζικων τυμπάνων ταϊκό. Μπορεί η εξέλιξη των πραγμάτων να μη θυμίζει παραδοσιακό θεατρικό δρώμενο όπου συνήθως ο θεατής καταλαβαίνει σε γενικές γραμμές το τι ακριβώς έχει συμβεί, αλλά αυτός ακριβώς είναι και ο σκοπός της παράστασης, να μας δείξει ότι η ίδια η ζωή αποτελεί ένα μυστήριο.

Βγαίνοντας από το θέατρο ύστερα από περίπου μιάμιση ώρα ένιωσα την απότομη προσγείωση ακούγοντας κάποιες συζητήσεις για το αν οι ΗΠΑ πρέπει να βομβαρδίσουν τη Συρία κ.τ.λ. Την ίδια απότομη προσγείωση θα νιώσει σίγουρα και ο Ελληνας θεατής που πρέπει όμως να βρεθεί στο ΟΑΚΑ για να απολαύσει την πρόσκαιρη έστω απόδραση σε έναν μαγικό κόσμο ήχων, εικόνων και χρωμάτων.