→Τι σημαίνει για τους Βόσνιους η πρόκριση στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου

Της Β. Παπαντωνοπούλου

«Αυτό το γκολ ήταν για τη νίκη, για τη Βραζιλία, για τους οπαδούς μας σε όλο τον κόσμο, για την πατρίδα μας».

Ο Βεντάντ Ιμπίσεβιτς, που από χθες έχει στάτους ημίθεου στη συνείδηση των Βοσνίων, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του μετά το 1-0 επί της Λιθουανίας στο Κάουνας. Ενα αποτέλεσμα που ήρθε με το δικό του γκολ, για να σφραγίζει την πρόκριση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης πρώτη φορά στην ιστορία της ως ανεξάρτητου κράτους στα τελικά μεγάλης διοργάνωσης. Πιο δίπλα έκλαιγε ο μεγάλος σταρ της ομάδας, Εντιν Τζέκο, και οι υπόλοιποι παίκτες, έχοντας πέσει ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.

Υστερα από δύο αποτυχημένες συμμετοχές στα πλέι οφ για το Μουντιάλ 2010 και το Euro 2012, αυτή τη φορά οι Βόσνιοι έφθασαν εκεί που δικαιωματικά άξιζαν. Από τον πρώτο αγώνα στην προκριματική φάση, εκείνο το 8-1 επί του Λιχτενστάιν στο Βαντούζ, έδειξαν τις προθέσεις τους, αλλά και τον τρόπο που θα πετύχαιναν τον στόχο τους.

Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του προπονητή τους, Σάφετ Σούσιτς, τη Δευτέρα, πριν από τον αγώνα με τη Λιθουανία, όταν ρωτήθηκε για την πάντα επιθετική τακτική τους: «Ισως δείχνει ανώριμη, αλλά θα ήταν λάθος να παίξουμε διαφορετικά. Ξέρω ότι μένουμε εκτεθειμένοι και υπάρχει ρίσκο στον τρόπο παιχνιδιού μας – με έναν αμυντικό μέσο και αφήνοντας χώρο στον αντίπαλο. Ομως θα ήταν άδικο για τους οπαδούς μας, τους παίκτες μας και το ίδιο το ποδόσφαιρο αν “πνίγαμε” το ταλέντο και τις δυνατότητες των παικτών μας. Ισως μας στοιχίσει, αλλά είναι το αντίτιμο που έχουμε αποδεχθεί ότι θα πληρώσουμε. Στην τελική, παίζουμε για να πετύχουμε περισσότερα γκολ απ’ ό,τι οι αντίπαλοι – και τα έχουμε καταφέρει!»

Μία μέρα μετά –και με το εισιτήριο του Μουντιάλ ανά χείρας- ο Σάφετ Σούσιτς προσπαθούσε να διατηρηθεί ψύχραιμος, να μη λυγίσει και αυτός κάτω από το βάρος της συγκίνησης.

Για να τα καταφέρει, έκανε πλάκα με τους δημοσιογράφους που υποδέχθηκαν την αποστολή στο αεροδρόμιο του Σαράγεβο: «Θα διώξω αρκετούς παίκτες από την ομάδα, λόγω της… συμπεριφοράς τους μέσα στο αεροπλάνο!» Και, με τους παίκτες του να απαντούν τραγουδώντας πιο δυνατά ένα τραγούδι για τον ίδιο, ο Σούσιτς ανέβηκε στο ανοιχτό λεωφορείο που περίμενε την αποστολή για να κατευθυνθεί προς το κέντρο του Σαράγεβο.

Δύο η ώρα τα ξημερώματα, χιλιάδες Βόσνιοι στους δρόμους να ανεμίζουν γαλαζοκίτρινες σημαίες, πυροτεχνήματα και φωτοβολίδες να έχουν κάνει τη νύχτα μέρα και το λεωφορείο της ομάδας με δυσκολία να προχωράει στη λεωφόρο Τίτοβα Ούλιτσα για να φθάσει στην κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας για την αποθέωση…

Η πρόκριση σίγουρα δεν αλλάζει τη ζοφερή καθημερινότητα των Βοσνίων. Την ανεργία του 28%. Το χαμηλό βιοτικό επίπεδο. Τη φτώχεια. Τα οικονομικά σκάνδαλα. Και την πάντα εύθραυστη πολιτική συμβίωση Μουσουλμάνων, Σέρβων και Κροατών στην εξουσία (όπως είχε ορίσει η Συμφωνία του Ντέιτον) ως απομεινάρι του εμφύλιου πολέμου της τριετίας 1992-95.

Τι αλλάζει όμως; Ενας από τους χιλιάδες κατοίκους του Σαράγεβο που βγήκε να πανηγυρίσει στους δρόμους είπε χθες τα ξημερώματα στην τηλεόραση: «Οι παίκτες δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα τι έχουν προσφέρει στον λαό. Ολοι χρειαζόμαστε λίγη “Βραζιλία”. Δεν αφορά καν το ποδόσφαιρο. Είναι αυτή η αίσθηση που έχουμε ξεχάσει ή δεν έχουμε ζήσει καν: η αίσθηση της επιτυχίας».