ΓΑΛΛΙΑ Το 54% πιστεύει ότι ο υπουργός Εσωτερικών Μανουέλ Βαλς θα κερδίσει τον δεξιό υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές, ενώ τον προτιμά το 33% έναντι 9% του Ολάντ, μόνο που η πλειοψηφία των θαυμαστών του είναι ψηφοφόροι της Δεξιάς

Του Μιχάλη Ψύλου

^[1]Στη Γαλλία τον αποκαλούν ήδη «πρωθυπουργό εν αναμονή» ή και άτυπο «αντιπρόεδρο» της χώρας. Ο Μανουέλ Βαλς δεν φαίνεται να «χωράει» πλέον μόνο στο αξίωμα του υπουργού Εσωτερικών.

Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του ινστιτούτου Harris Interactive και της εφημερίδας Le Figaro ο Μανουέλ Βαλς είναι «ο καλύτερος υποψήφιος της Αριστεράς για τις προεδρικές εκλογές του 2017». Τον προτιμούν το 33% των ερωτηθέντων, ενώ τον σημερινό πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ μόλις το 9% και την πρώην υπουργό Εργασίας και κόρη του Ζακ Ντελόρ, Μαρτίν Ομπρί το 8%.

Το 54% των ερωτηθέντων πιστεύει μάλιστα ότι ο Βαλς θα νικήσει τον υποψήφιο της Δεξιάς στις προεδρικές εκλογές του 2017, ενώ ο Ολάντ και η Ομπρί δεν έχουν καμιά τύχη.

Ο Βαλς παραμένει ο πιο δημοφιλής υπουργός της γαλλικής κυβέρνησης με 56% θετικές γνώμες, έχοντας ασχοληθεί ουσιαστικά με δύο μόνο θέματα: την ασφάλεια και τη μετανάστευση. Είναι όμως πολύ πιο δημοφιλής μεταξύ των ψηφοφόρων της Δεξιάς παρά της Αριστεράς: συγκεντρώνει τη θετική γνώμη του 70% των δεξιών ψηφοφόρων. Οχι προφανώς για τις… σοσιαλιστικές του ιδέες. Το 2008 είχε πει σε συνέντευξή του: «Φτάνει πια με τον παλιό σοσιαλισμό».

Οταν το 2011 έθεσε υποψηφιότητα για το χρίσμα του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις προεδρικές εκλογές, είχε προτείνει να αφαιρεθεί η λέξη «σοσιαλιστικό» από το όνομα του κόμματος, να καταργηθεί το 35ωρο και να μειωθεί το κόστος εργασίας. Αποτέλεσμα: Πήρε μόλις 6% των ψήφων στις προκριματικές εκλογές…

Νατουραλιζέ ξενόφοβος

Γεννημένος στη Βαρκελώνη από Ισπανό πατέρα και Ελβετίδα μητέρα πριν από 51 χρόνια ο Βαλς απέκτησε τη γαλλική υπηκοότητα στα 20 του χρόνια. Αυτό δεν τον εμπόδισε βέβαια να γίνει από τους πρωτεργάτες του ξενοφοβικού ρεύματος στη γαλλική κοινωνία.

Τον περασμένο Αύγουστο ήταν αυτός που άνοιξε την πόρτα για την απαγόρευση της μαντίλας στα πανεπιστήμια. Στη συνέχεια τα έβαλε με τους Ρομά, ζητώντας την απέλασή τους από τη Γαλλία. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν όμως η σύλληψη της 15χρονης Λεονάρντα Ντιμπράνι από το Κόσοβο, που απελάθηκε μαζί με την οικογένειά της.

Η σύλληψη της Λεονάρντα από την αστυνομία στη διάρκεια σχολικής εκδρομής στις 9 Οκτωβρίου προκάλεσε έκρηξη και πυροδότησε μαζικές διαδηλώσεις χιλιάδων μαθητών. Ο Ολάντ επιχείρησε να «μπαλώσει» τα πράγματα, δεχόμενος να επιστρέψει μεν η Λεονάρντα στη Γαλλία, αλλά χωρίς την οικογένειά της.

Ο Μανουέλ Βαλς, που έκανε λόγο για «πράξη γενναιοδωρίας» του Ολάντ, ήταν ο μόνος υπουργός της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Γαλλίας που υπεραμύνθηκε ανοικτά της απέλασης της Λεονάρντα και της οικογένειάς της.

Πριν γίνει υπουργός, ο Βαλς ήταν δήμαρχος στο Εβρί, στα προάστια του Παρισιού, όπου μένουν πολλοί μετανάστες. Ενα βίντεο εκείνων των ημερών δείχνει τον Βαλς να βαδίζει στην τοπική υπαίθρια αγορά. Γύρω του διαβαίνουν πολλοί μελαψοί κάτοικοι και ο Βαλς ακούγεται να λέει: «Είναι ωραία εικόνα αυτή για το Εβρί; Δείξε και μερικούς λευκούς κατοίκους…».

Το βίντεο προκάλεσε σάλο, αλλά ο Βαλς δεν ζήτησε συγγνώμη. Η σκληρή στάση του σχετικά με τους μετανάστες συχνά προκαλεί διαφωνίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Από πολλές απόψεις, διαφέρει ελάχιστα από τους συντηρητικούς προκατόχους του. «Η ασφάλεια δεν είναι ούτε αριστερά ούτε δεξιά», λέει.

Η πολιτική του Μανουέλ Βαλς έχει προκαλέσει την οργή της αριστερής πτέρυγας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, αλλά και των μαθητών, που αξιώνουν την παραίτηση του υπουργού Εσωτερικών. «Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι με αριστερή κυβέρνηση στην εξουσία πρέπει κανείς να δείχνει τα χαρτιά του για να μπει στο Λύκειο. Ολος ο κόσμος έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση» λέει ο Στίβεν Νασιρί, εκπρόσωπος του μαθητικού συνδικάτου LDIFs, που πρόσκειται στο κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Παρά τις επιθέσεις που δέχεται από τους αριστερούς συντρόφους του ο Βαλς δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του. Αν και Καταλανός θέλει να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας. «Μα και ο Νικολά Σαρκοζί ήταν ουγγρικής καταγωγής», είπε ο υπουργός Εσωτερικών σε συνέντευξή του σε καταλανικό ραδιόφωνο. Πολλοί σύντροφοί του τον αποκαλούν άλλωστε «ακροδεξιό Σαρκοζί της Αριστεράς».

Στα χνάρια του Σαρκοζί

Οπως γράφει το «Σπίγκελ», «και οι οι δύο έχουν ξένες ρίζες και μια τάση για τον νόμο και την τάξη. Αλλά έχουν επίσης ένα άλλο σημαντικό γνώρισμα: και οι δύο ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους χωρίς να έχουν φοιτήσει στην École Nationale d΄ Administration (ENA). Οταν ο Βαλς ρωτήθηκε κάποτε τι κοινό έχει με τον Σαρκοζί απάντησε: «Ενέργεια».

Ο Μανουέλ Βαλς, που δεν κρύβει τις προεδρικές του φιλοδοξίες, έχοντας δεδομένη την πολιτική της λιτότητας, προσπαθεί να κερδίσει πόντους από την ξενοφοβία. Βλέποντας την άνοδο του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου στις τοπικές εκλογές και στις δημοσκοπήσεις, ο Βαλς και οι υποστηρικτές του πιστεύουν ότι βρήκαν φλέβα στις ρατσιστικές υπερβολές και στον ξενόφοβο λαϊκισμό, όπως λέει ο αριστερός ηγέτης Ολιβιέ Μπεζανσενό. Εχει έναν κυνισμό που μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνον του Σαρκοζί.

Το δυστύχημα και για τη Γαλλία και για τους Σοσιαλιστές δεν είναι βέβαια μόνο ο Βαλς. Στις τελευταίες αναπληρωματικές εκλογές στο Μπινιόλ μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων των Σοσιαλιστών ψήφισαν τον… ακροδεξιό υποψήφιο, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα. Η πολιτική ζωή της χώρας, όπως και όλης της Ευρώπης, μετατοπίζεται όλο και πιο πολύ σε ακροδεξιά κατεύθυνση ως άμεση συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής λιτότητας που ακολουθούν οι περισσότερες κυβερνήσεις και οι λεγόμενες σοσιαλιστικές.