Αλλο πράγμα το Dralion, άλλο η Alegria που είδαμε πέρυσι. Δύο εντελώς διαφορετικές παραστάσεις του Cirque du Soleil, τόσο στην τεχνοτροπία τους όσο και στον βαθμό δυσκολίας θα έλεγα. Το Dralion, η τωρινή δηλαδή, αυτή που παρουσιάζεται μέχρι και την Κυριακή στο ΟΑΚΑ, είναι ένα-δυο κλικ παρακάτω. Σκεφτείτε πως δεν χρησιμοποιούν ούτε προστατευτικό δίχτυ ασφαλείας στα ακροβατικά τους. Και όντως δεν υπήρχε στην παράσταση το νούμερο αυτό που θα σου έκοβε την ανάσα. Το νούμερο που θα σε κόλλαγε στην πλάτη της καρέκλας γεμίζοντάς σε με άγχος και αγωνία για όσα θαυμαστά έβλεπες να κάνουν στον αέρα οι ιπτάμενοι τύποι του Cirque du Soleil.

Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη αλλά ok, ας ξεχάσουμε την Alegria. Τι είχε λοιπόν το Dralion; Αρκετά κόλπα δεξιοτεχνίας κι ελάχιστο τραμπολίνο. Ενα μάλλον αφαιρετικό σκηνικό μ’ έναν περίεργο τοίχο αναρρίχησης. Κοστούμια και μάσκες ανατολίτικης προέλευσης, κινεζικής. Ολη η αισθητική της συγκεκριμένης παράστασης άλλωστε, η κουλτούρα της, διαθέτει ως βάση τον κινεζικό πολιτισμό. Είχε και κλόουν, φτωχικούς όμως, χωρίς ιδιαίτερο γέλιο, δίχως ουσία. Κατά τ’ άλλα, τα γνωστά: κάποιοι κρίκοι, οι περίφημοι ζογκλέρ, ακροβατικά, ασκήσεις ισορροπίας κ.ο.κ. Στο πάντοτε πολύ υψηλό επίπεδο του Cirque du Soleil, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Η παράσταση κρατάει πάντως λιγότερο από δύο ώρες, δεν ξέρω, έχω την αίσθηση πως η Alegria (να τη πάλι η σύγκριση) διαρκούσε περισσότερο.

Κι επειδή μια σοβαρή εφημερίδα πρέπει να σέβεται τον εαυτό της και να κάνει και κοσμικό ρεπορτάζ, να σας πω εν κατακλείδι πως προχθές Τρίτη, ήταν η επίσημη πρεμιέρα του Dralion, οπότε στην πρώτη σειρά βρέθηκαν διάφορα εγχώρια σελέμπριτι: η Δούκισσα Νομικού, η Ελένη Μενεγάκη, ο Λάκης Γαβαλάς και ο Αδωνις Γεωργιάδης. Μετά συζύγου και τριών μπράβων να τον προστατεύουν ο τελευταίος. Μεγαλεία. Μόνο ο Πέτρος Κωστόπουλος έλειπε.

Δημήτρης Κανελλόπουλος