Του Φώτη Παπούλια

«Φώτα, κάμερες, πάμε». Η εντολή του τηλεσκηνοθέτη μάλλον στοιχειώνει τα όνειρα όσων εκ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κοσμούν τα τηλεοπτικά πάνελ. Αμάθητοι από τα «άγονα χρόνια» του 4%, εφορμούν στα «πρωινάδικα» και τα ραδιόφωνα, θεωρώντας ότι είναι το καλύτερο βήμα για να επικοινωνήσουν τις απόψεις τους με τους τηλεθεατές, ουσιαστικά όμως δίνουν πεδίο δράσης λαμπρό στους «απέναντι» να τους στοχοποιήσουν όχι μόνο ως πρόσωπα αλλά συλλήβδην ως πολιτικό χώρο.

Οι προσκεκλημένοι βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ φαίνεται να αγνοούν ότι η τηλεόραση και το ραδιόφωνο, διαφορετικά Μέσα μεταξύ τους, έχουν την ίδια δύναμη. Μπορούν σε χρόνο dt να «κάψουν» ακόμα και τον καλύτερο χειριστή της εικόνας και του μικροφώνου, προδίδοντας το πρόσωπο και τη χροιά της φωνής ακόμα και στις μικρότερες των λεπτομερειών τους.

Οι κατά συρροήν τουλάχιστον ατυχείς δηλώσεις βουλευτών και στελεχών, οι οποίες ενδεχομένως να στοίχισαν σε ποσοστό κατά τη διάρκεια της τελευταίας προεκλογικής περιόδου, δεν φαίνεται να ήταν ένα στιγμιαίο λάθος. Αρκετοί έχουν τη στρεβλή εντύπωση ότι χρησιμοποιώντας «υπερ-επαναστατικό» λόγο γίνονται αυτόματα συμπαθείς σε ιδιαίτερα χειμαζόμενες κοινωνικές ομάδες ή αυτοαναγορεύονται σε υπερασπιστές «κοινωνικών αγωνιστών». Αγνοώντας προφανώς ότι δεν ισχύει πλέον το «έπεα πτερόεντα» αλλά το «τι λες για να σ' την πέσω», υποπίπτουν σε αλλεπάλληλα λάθη δίνοντας την ευκαιρία σε ένα σύστημα που περιμένει και το παραμικρό λάθος να τους… ξεφωνίσει.

Αγνοούν, ειδικά οι «νεοσσοί» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι το μιντιακό σύστημα δεν τους καλεί γιατί ξαφνικά ενδιαφέρθηκε για τις απόψεις τους αλλά ποντάροντας στο «λάθος» που θα επιτρέψει την τηλεοπτική αναπαραγωγή του λόγου τους και συνακόλουθα στον αστερισμό της παραπολιτικής να δημιουργήσουν πολιτική. Και εκ των υστέρων υποχρεώνεται ένας πολιτικός φορέας να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, ρισκάροντας να «χρεωθεί» απόψεις με τις οποίες βρίσκεται σε… ιστορική διάσταση.

Οι υπεραπλουστεύσεις ή οι «επαναστατικές κορόνες» όχι μόνο δεν ευνόησαν κανέναν, αντιθέτως έβλαψαν μέχρι σημείου καταστροφής όσους επένδυσαν πάνω τους. Τα παραδείγματα από την πρόσφατη πολιτική ιστορία είναι πάμπολλα και στοίχισαν. Το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει οι φραστικές «κορόνες», προκαλώντας ανατριχίλα σε στελέχη της Κουμουνδούρου, τα οποία δεν ξέρουν «τι τους ξημερώνει». Το τελευταίο(;) συμβάν με τον «δημοκράτη αναρχικό» βουλευτή Καστοριάς ήλθε να προστεθεί στην αλυσίδα των «ατυχών» παρεμβάσεων.

Η Αριστερά διαθέτει ένα τεράστιο θεωρητικό οπλοστάσιο σχετικά με τη δύναμη των ΜΜΕ και των κινδύνων που αυτά εγκυμονούν. Ας οπλίσει τους «πανελίστες» της με αυτά, εκτός και αν κάποιοι έχουν θεοποιήσει τη ρήση του Αντι Γουόρχολ «καθένας θα έχει 15 λεπτά δημοσιότητας…».