Γολγοθάς έχει γίνει για 22 μουσικούς του Δήμου Πατρέων η είσπραξη του επιδόματος των 176 ευρώ. Παρότι έχει εκδοθεί τελεσίδικη δικαστική απόφαση υπέρ τους, ο δήμος καθυστερεί στους λαβυρίνθους του… Αρείου Πάγου

Της Κατερίνας Κατή

^[1]Οκτώ ολόκληρα χρόνια 22 μουσικοί, υπάλληλοι του ΝΠΔΔ του Δήμου Πάτρας, δεν έχουν καταφέρει να εισπράξουν το περιβόητο επίδομα των… 176 ευρώ που τους έχει επιδικαστεί (για την τριετία 2002-2005) με θετική υπέρ τους απόφαση του Ειρηνοδικείου Πάτρας ήδη από το 2006!

Πρόσφατα μάλιστα, στα προσκόμματα που βάζει το ΝΠΔΔ (ο Δήμος της Πάτρας, εν προκειμένω) με διάφορα ένδικα μέσα αναβάλλοντας έτσι την υποχρέωσή του να συμμορφωθεί με την τελεσίδικη δικαστική απόφαση, ήρθε να προστεθεί και μια απόφαση του Συμβουλίου Αναστολών του Αρείου Πάγου που έρχεται σε αντίθεση με την πάγια νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Συγκεκριμένα, το Συμβούλιο Αναστολών του Αρείου Πάγου έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής του ΝΠΔΔ, περί εκτελεστότητας της τελεσιδίκου αποφάσεως, ενώ είχε ήδη ολοκληρωθεί η εκτέλεση με την παρέλευση όλων των νόμιμων προθεσμιών.

Θέατρο του παραλόγου

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Από τη στιγμή που η υπέρ των εργαζομένων δικαστική απόφαση κατέστη τελεσίδικη (το 2009), ο εναγόμενος δήμος υποχρεούνταν να καταβάλει στους εργαζόμενους έντοκα τα χρηματικά ποσά που αναφέρονται σ’ αυτήν.

Το ΝΠΔΔ άσκησε την από 1.11.2010, ενώπιον του Αρείου Πάγου, αναίρεση (η άσκησή της δεν ανέστειλε την εκτελεστότητα της ήδη τελεσίδικης απόφασης), η οποία εκδικάστηκε στις 9.4.2013 ενώπιον του Β2 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου και απορρίφθηκε ως απαράδεκτη λόγω τυπικού σφάλματος.

Δεδομένης της παρέλευσης μεγάλου χρονικού διαστήματος από τη δημοσίευση της απόφασης (2006), οι εργαζόμενοι έδωσαν εντολή στις πληρεξούσιες δικηγόρους τους να προβούν σε κάθε νόμιμη ενέργεια προκειμένου να επιτύχουν την είσπραξη των επιδικασθέντων και τελικά επέβαλαν αναγκαστική κατάσχεση σε βάρος του ΝΠΔΔ στα χέρια τρίτου και συγκεκριμένα στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδος όπου τηρεί λογαριασμούς ο δήμος.

Κατά του κατασχετηρίου ασκήθηκε εκ μέρους του ΝΠΔΔ ανακοπή και αίτηση αναστολής, δεδομένου ότι η άσκηση μόνο της ανακοπής δεν επιφέρει αναστολή της εκτέλεσης. Η αίτηση αναστολής απορρίφθηκε από το Ειρηνοδικείο Πατρών, γεγονός που είχε συνέπεια την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας για την ολοκλήρωση της εκτέλεσης και της αυτοδίκαιης εκ του νόμου εκχώρησης υπέρ των δικαιούχων – εργαζομένων της κατασχεθείσης απαίτησης.

Ετσι, οι εργαζόμενοι υπέβαλαν αίτημα για απόδοση των κατασχεθέντων σύμφωνα με τη διαδικασία που επιβάλλει η Εθνική Τράπεζα.

Το ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ» προέβη σε άσκηση αίτησης αναστολής εκτελεστότητας ενώπιον του Αρείου Πάγου (ημερομηνία δικασίμου 24.9.2013), όπου προσδιόρισε εκ νέου την αναίρεση για νέα εκδίκαση στις 11.2.2014. Ζήτησε μάλιστα την έκδοση προσωρινής διαταγής από την πρόεδρο αρεοπαγίτη κ. Μαρία Γαλάνη Λεοναρδοπούλου, η οποία (όπως ήταν φυσικό) απέρριψε το αίτημα.

Το Συμβούλιο Αναστολών του Αρείου Πάγου, όμως, υπό την προεδρία του αρεοπαγίτη κ. Χριστόφορου Κοσμίδη, κατά τη συνεδρίασή του στις 24.9.2013, έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής του ΝΠΔΔ, περί εκτελεστότητας της τελεσιδίκου αποφάσεως, ενώ είχε ήδη ολοκληρωθεί η εκτέλεση με την παρέλευση όλων των νόμιμων προθεσμιών.

Αντιφατικές αποφάσεις

Τονίζουμε στο σημείο αυτό ότι κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 565&2 Κ.Πολ.Δ., προϋπόθεση για τη χορήγηση αναστολής είναι να μην έχει αρχίσει ουσιαστικά η αναγκαστική εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης, πόσο μάλλον όταν έχει ολοκληρωθεί, όπως συμβαίνει σ’ αυτή την περίπτωση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι:

● Το τμήμα του Αρείου Πάγου όπου εκκρεμεί η εκδίκαση της αναίρεσης έχει εκδώσει πληθώρα αποφάσεων υπέρ της χορήγησης του επιδόματος των 176 στους υπαλλήλους ΝΠΔΔ και ΟΤΑ.

● Το τμήμα αναστολών του Αρείου Πάγου δεν πιθανολογεί την ευδοκίμηση της αναίρεσης, αλλά αφού ελέγξει το παραδεκτό της αίτησης αναστολής, πιθανολογεί μόνο τον κίνδυνο βλάβης του αναιρεσείοντος.

● Η αναστολή εκτελεστότητας μιας δικαστικής απόφασης, όταν έχει ήδη ολοκληρωθεί η αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος του οφειλέτη, όπως στην περίπτωσή μας, ουδόλως πρέπει να επιφέρει έννομες συνέπειες, δεδομένου ότι καθίσταται άνευ αντικειμένου η αναστολή αυτή, αφού στην πραγματικότητα δεν έχει τη δυνατότητα να αναστείλει για το παρελθόν αλλά μόνο για το μέλλον.

Δεσμευμένα χρήματα

● Ο νομικός σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας έχει ήδη δηλώσει ότι δεν θα προχωρήσει στην απόδοση των κατασχεθέντων λόγω της έκδοσης της απόφασης περί αναστολής από το Συμβούλιο Αναστολών του Αρείου Πάγου!

Αποτέλεσμα;

Η κατασχεθείσα υπέρ των εργαζομένων απαίτηση παραμένει δεσμευμένη σε ειδικό λογαριασμό της τράπεζας (σε πρώτη ζήτηση), σύμφωνα με δήλωση της τελευταίας, με συνέπεια τα χρήματα αυτά, τα οποία ως εκχωρηθέντα στους εργαζόμενους αποτελούν περιουσιακό τους δικαίωμα, να μην μπορούν να εκταμιευθούν αλλά να παραμένουν προς όφελος της τράπεζας και ζημιά των δικαιούχων, αφού γι’ αυτούς είναι άτοκα.