ΗΠΑ Οι παρακολουθήσεις από την NSA ηγετών συμμαχικών χωρών και εταιρειών δεν είχε να κάνει με τη μάχη κατά της τρομοκρατίας αλλά με τους οικονομικούς ανταγωνισμούς μεταξύ των κρατών

Του Μιχάλη Ψύλου

^{[1] [2]}«Είναι η Ανγκελα Μέρκελ τρομοκράτισσα; Μήπως είναι τρομοκράτες και οι υπόλοιποι 34 ξένοι ηγέτες που επίσης παρακολουθεί η αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (NSA); Μήπως είναι τρομοκράτες τα διευθυντικά στελέχη της γιγαντιαίας βραζιλιάνικης εταιρείας πετρελαίου Petrobras, που βρέθηκαν στο ηλεκτρονικό στόχαστρο της NSA;» Ο Βρετανός δημοσιογράφος του «Γκάρντιαν», Γκλεν Γκρίνγαλντ, είναι κατηγορηματικός μιλώντας στην Κριστιάν Αμανπούρ και στο CNN: H αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών παρακολουθεί τους ξένους ηγέτες για… οικονομικούς λόγους. «Η NSA είναι η σύγχρονη Μάτα Χάρι του παγκόσμιου οικονομικού πολέμου» λέει ο Αλί Λάιντι, ερευνητής του γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (IRIS). Συγγραφέας του βιβλίου «Τα κράτη σε οικονομικό πόλεμο», ο Αλί Λάιντι σημειώνει ότι «η βιομηχανική κατασκοπία είναι μια σημαντική πλευρά του οικονομικού πολέμου ανάμεσα σε κράτη, επιχειρήσεις, αγορές και σε αυτόν τον πόλεμο όλα επιτρέπονται».

Η αντίληψη του ηγεμόνα

Να γιατί το θέμα των ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων έλαβε εφιαλτικές διαστάσεις! «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχοντας την αντίληψη του ηγεμόνα σε έναν μονοπολικό κόσμο δεν κάνουν διάκριση μεταξύ των συμμάχων και των εχθρών, όταν πρόκειται για θέματα ανταγωνισμού και κέρδους. Αντιμετωπίζουν τις δημοκρατίες με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που αντιμετωπίζουν τους αντιπάλους τους» γράφει στη «Μοντ» ο Ερίκ Ντελμπέκ, επικεφαλής του τμήματος Οικονομικής Ασφάλειας του γαλλικού Ινστιτούτου Ανώτατων Σπουδών Ασφαλείας και Δικαιοσύνης.

Το ίδιο κάνουν φυσικά και η Γερμανία, η Γαλλία, η Κίνα, η Ρωσία και όλες οι μικρότερες, περιφερειακές δυνάμεις. Η Γαλλίδα υπουργός Εμπορίου, Νικόλ Μπρικ, το είπε καθαρά: «Η οικονομική κατασκοπία είναι γεγονός και στόχος του Παρισιού θα πρέπει να είναι να ξεπεράσει τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γερμανία στον τομέα αυτό». Στη Γαλλία υπάρχει ανώτατη σχολή στο Πανεπιστήμιο της Βαλενσιέν, όπου οι φοιτητές εκπαιδεύονται στην «επίθεση ασφαλείας» στα διάφορα θεσμικά όργανα. Στα τέλη Οκτωβρίου ο Γάλλος υπουργός Αμυνας, Ζαν Υβ Λε Μπριάν, ανακοίνωσε δημοσίως ότι η Γαλλία είναι πρώτη δύναμη στη διεξαγωγή επιχειρήσεων «κυβερνο-επίθεσης». Ολες οι μυστικές υπηρεσίες των προηγμένων χωρών κάνουν το ίδιο πράγμα με την NSA στο όνομα του «Δαρβινισμού του κέρδους».

«Η ΝSA», λέει ο Ντελμπέκ, «συγκεντρώνει έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών στον τομέα της βιομηχανίας, της τεχνολογίας, της οικονομίας και του εμπορίου πέρα από τον Ατλαντικό, για να ωφεληθούν οι επιχειρήσεις του θείου Σαμ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο». Η «μηχανή» αυτή ιδρύθηκε από τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον πριν από είκοσι χρόνια. Στη δεκαετία του 1990 η κυβέρνηση Κλίντον ίδρυσε μια οργάνωση που είχε τον τίτλο «Κέντρο Προάσπισης». Κάθε χρόνο η οργάνωση αυτή επιλέγει εκατό διεθνείς συμβάσεις που είναι υπό διαπραγμάτευση. «Με τη βοήθεια των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών το Κέντρο Υποστήριξης βοηθάει τις αμερικανικές εταιρείες που διεκδικούν τα συμβόλαια αυτά να τα κερδίσουν, χορηγώντας τις απαραίτητες οικονομικές πληροφορίες» λέει ο Αλέν Ζουιγέ, πρόεδρος του συνδέσμου των εταιρειών ασφαλείας στη Γαλλία, αλλά και πρώην επικεφαλής των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών.

Οι Αμερικανοί δαπανούν για την κατασκοπία περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο και απασχολούν τρία εκατομμύρια ειδικούς δήθεν για την «εθνική ασφάλεια» των Ηνωμένων Πολιτειών. Τρίχες! Απλά κατασκοπεύουν τις κυβερνήσεις των άλλων κρατών και τις ξένες επιχειρήσεις που είναι ανταγωνιστικές προς τις αμερικανικές. Παρακολουθούν όλα τα τηλεφωνήματα, τις συζητήσεις και την ηλεκτρονική αλληλογραφία των στελεχών των μεγάλων ξένων επιχειρήσεων. Ξέρουν έτσι για ποια δουλειά ενδιαφέρονται, τι προσφορά θα κάνουν, ποιους πολιτικούς προσπαθούν να λαδώσουν. Μπορούν έτσι να εκβιάζουν τους πάντες, καθώς έχουν επιπροσθέτως, λόγω της ηλεκτρονικής παρακολούθησης, πλήρη γνώση και της προσωπικής τους ζωής. Γι’ αυτόν τον λόγο αντέδρασαν με τόσο μεγάλη οργή η Γερμανία και οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με τις τελευταίες αποκαλύψεις.

Ο αντιστράτηγος Τζειμς Κλάπερ, που επιβλέπει όλες τις αμερικανικές υπηρεσίες Πληροφοριών, διέψευσε βέβαια κατηγορηματικά ότι η NSA «κλέβει εμπορικά μυστικά ξένων εταιρειών για λογαριασμό των αμερικανικών επιχειρήσεων με σκοπό τη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητάς τους ή της αύξησης των κερδών τους».

Ούτε μια λέξη από όλα αυτά δεν πιστεύει ο Αλέν Ζουιγέ. «Πρακτική τής NSA είναι η βιομηχανική και εμπορική κατασκοπία, αυτό είναι προφανές»λέει. «Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν κατασκευάσει ένα τεράστιο σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης με στόχο το σοβιετικό μπλοκ. Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης, οι υπάλληλοι στην Ουάσινγκτον αποφάσισαν να στρέψουν μέρος αυτού του γιγαντιαίου μηχανήματος στην παγκόσμια οικονομική κατασκοπία».

Με όπλο τον… πατριωτισμό

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πρώτη δύναμη στον κόσμο στην οικονομική κατασκοπία γιατί μπορούν να συγκεντρώνουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων, να τα αποθηκεύουν και να τα ταξινομούν ώστε να βρίσκουν κάθε φορά αυτό που τους ενδιαφέρει. «Επιπλέον, λέει ο Ζουιγέ, οι Αμερικανοί έχουν ένα άλλο αχτύπητο πλεονέκτημα: «Τον πατριωτισμό. Αν η κυβέρνηση ζητήσει από μια αμερικανική εταιρεία να βοηθήσει στην κατασκοπία των ξένων, θα ήταν αδιανόητο να λάβει αρνητική απάντηση».

Ο Νίκολας Ρουφ, ειδικός στην κυβερνο-ασφάλεια στον αεροναυπηγικό όμιλο EADS, λέει ότι η ικανότητα παρακολούθησης του διαδικτύου από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μέρος της υποδομής του. «Οταν οι Κινέζοι προσπαθούν να υποκλέψουν πληροφορίες από τους υπολογιστές μας, εμείς μπορούμε να τους εντοπίσουμε και να τους μπλοκάρουμε επειδή χρησιμοποιούν μεθόδους των χάκερ. Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν χρειάζεται να καταφύγουν στην πειρατεία, επειδή ακριβώς ελέγχουν το ίντερνετ. Αποτελούν τον πυρήνα του δικτύου. Από τους 12 φορείς εκμετάλλευσης των τηλεπικοινωνιών που αποτελούν τη σπονδυλική στήλη του δικτύου, οι οκτώ είναι αμερικανικοί, συμπεριλαμβανομένων των γιγάντων AT & T, Verizon, Sprint και Level3.

Οι περισσότερες από τις εταιρείες αυτές έχουν επίσης θυγατρικές στην Ευρώπη, οι οποίες διαχειρίζονται μερικά από τα τοπικά δίκτυα. Ο Νίκολας Ρουφ λέει ακόμη ότι τα μέσα και τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε για την ανίχνευση και προστασία από έναν ηλεκτρονικό «εισβολέα» είναι επίσης αμερικανικά (FireEye, Netwitness, Envision). «Ειλικρινά», τονίζει ο Ρουφ, «μια ευρωπαϊκή εταιρεία δεν μπορεί ποτέ να ξέρει αν είναι ή όχι υπό παρακολούθηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Για να γίνει αντιληπτό αυτό θα πρέπει οι Αμερικανοί να κάνουν κάποιο λάθος».